strontium

Latine

Notatio

Pro Strontian, Caledonice Sròn an t-Sìthein, oppidum in Scotia, ubi inventum est.

Nomen substantivum

stront|ium, -iī (n; materiale; symbolus: Sr)

chem. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 38 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	strontium	—	I
gen.	strontiī strontī	—	II
dat.	strontiō	—	III
acc.	strontium	—	IV
abl.	strontiō	—	VI
voc.	strontium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H

He

Li

Be

B

C

N

O

F

Ne

Na

Mg

Al

Si

P

S

Cl

Ar

K

Ca

Sc

Ti

V

Cr

Mn

Fe

Co

Ni

Cu

Zn

Ga

Ge

As

Se

Br

Kr

Rb

Sr

Y

Zr

Nb

Mo

Tc

Ru

Rh

Pd

Ag

Cd

In

Sn

Sb

Te

I

Xe

Cs

Ba

*

Lu

Hf

Ta

W

Re

Os

Ir

Pt

Au

Hg

Tl

Pb

Bi

Po

At

Rn

Fr

Ra

**

Lr

Rf

Db

Sg

Bh

Hs

Mt

Ds

Rg

Cn

Nh

Fl

Mc

Lv

Ts

Og

*

La

Ce

Pr

Nd

Pm

Sm

Eu

Gd

Tb

Dy

Ho

Er

Tm

Yb

**

Ac

Th

Pa

U

Np

Pu

Am

Cm

Bk

Cf

Es

Fm

Md

No

Translationes

Anglice

strontium ☞en: strontium est metallum — strontium is a metal

Iaponice

ストロンチウム (sutoronchiumu) ☞ja

Polonice

stront masc. ☞pl

Ruthenice

стронций (stróncij, masc.) ☞ru

Formae affines

strontium etiam dictio est in aliis linguis:

Anglice: strontium