bila

• IPA^(kilîd): /'bɪlɑː/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bi·la

bila

1. dibe ku, destûr heye ku, rê heye ku

   Bila ew jî were.

2. bi kesekê/î bibêjin ku divê, gerek, lazim e ku ew tiştek bike

   Bila hespê xwe li wir nesekinîne!

3. okey, baş e, temam

   - Zû were!
   - Bila.

• Herçî ji serê xwe bûye bêzar
  Ha Zîn û bila bibit xerîdar
  Merdê ji ser û ruha xwe têr e — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• baş e

• bilanî

• belê

(Wate 1 û 2) Ji tewandina lêkera hêştin (bihêle an bêle).

1. bela, belav, nelihev^[1]

bila

1. helîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên helîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

bila

1. kengî (çi demê, çi wextî?)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bila mê

1. (erdnîgarî) gund
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bila

1. bê- (bêyî, nîne, tine ye)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên bê- hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

bila

1. (erdnîgarî) çem, ro, robar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên çem hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}