jest

jest mê

1. nîşan, îşaret, elamet, nîşe, siroş, nîşandek, nîşêt, hêma, mîmîk, îndîs, danîşan, nîşandan, marq, sînyal,
   nîşandana yan diyarkirina bi destî yan bi rûyê xwe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• jêst

• best
• cest
• dest
• hest
• mest
• pest

• Aya zimanê mirovan, di wê demê de, çawa bû? Berî her tiştî ew bi erkê hebûna jiyanê, radibû. Helbet, ev têgeheştin û dan û standina bi riya zimanî pir pirîmîtîv (destpêkî) bû, çawa zarok, di dema me de, zanîna xwe bi riya"jêst" (dest nîşan) û gotinên bêyî ku bibin riste, distînin, weha jî, mirovê qunaxa pêşîn zanîna xwe ji piraktîka jiyana xwe werdigirt. Vêca jêst û pêk ve deng wesîlên (alav) têgehiştinê bûn. — (Bavê Nazê: Ber bi zimanekî yekbûyî ve, Gelavej.com, 7/2008)

• jestî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

jest

1. yekem, yekemîn, ewil, ewilîn, pêşîn

Ev peyv ji wergerên yekem hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

• Deng (DYA)^ⓘ

jest

1. henek, degel ^[1]
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

jest

1. jest, eşare
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. jest
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)