jen

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	jen	jen
Îzafe	jena	jenên
Çemandî	jenê	jenan
Nîşandera çemandî	wê jenê	wan jenan
Bangkirin	jenê	jenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	jenek	jenin
Îzafe	jeneke	jenine
Çemandî	jenekê	jeninan

jen mê

1. jenîn yan jenandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• jan
• jin
• jîn

• ben
• den
• fen
• gen
• ken
• ten
• yen

• proto-hindûewropî: *g^when- ("kuştin")

  proto-îranî: *jan- ("kuştin, lê dan")

avestayî: jan- ("kuştin")

farisiya kevn: jan- ("pelixandin, qetil kirin, lê dan")

partî: jn- ("pelixandin, jenandin, lê dan; muzîk jenandin")

pehlewî: zn- ("jenandin, lê dan; muzîk jenandin")

sogdî: jn- ("jenandin, lê dan")

farisî: zadan / zan- ("jenandin, lê dan; muzîk jenandin")

belûçî: jat / jan- ("jenandin, lê dan") ^{alfabeya arî}

kurdî: jenandin, jenîn

hewramî: jenay / jen- ("jenandin") ...

zazakî: cenayene / cen- jenandin

sanskrîtî: han- ("kuştin, lê dan")

ermenî: gan ("lê dan")

yûnanî: fónos ("kuştin")

latînî: -fendere ("jenandin, lê dan")

îngilîzî: bane ("kuştin, felekat, derd, jehr") ...

Çavkanî: Cheung p.225, Watkins p.35 | Pokorny: 491 ff.
Hevreh: jehr

• jenandin
• jenandî
• jenî
• jenîn

jen

1. tenê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên tenê hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

• IPA: /jen/
• Kîtekirin: jen

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Brezîl)^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ

jen

1. "li vir e", "va li vir in"

   Mi jam manĝis unu. Jen du.!

   Min ji xwe yek xwar. Va du (heb) li vir e.

jen ..., jen ...

1. Niha ... niha ..., va, va ye; geh... geh...; him... him...

   Jen du, jen tri, antaŭ li falas.

   Va du, va sê, berî ew bikeve.

   Jen marŝante, jen kurante li venis al la domo.

   Geh bi meşê geh bi bazdanê ew hat malê.

jen

1. "(tew) lê binêre!"
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji almanî jener, latînî ēn û îbranî הנה‎ (hiné).

jen

1. hezîran, pûşber, şeşem meha salê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên xezîran hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

jen

1. jin, pîrek, afret, kuflet, kulfet, hurmet, xanim
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)