birader

• IPA^(kilîd): /bɪɾɑːˈdɛɾ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bi·ra·der

birader

1. kesên hev dinasin û têkiliyên baş li gel hev hene û ji hev hez dikin
   (bi taybetî zelam), kesê wek bira; kesê ji der hatiye û wek bira nêzik e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kurrê dêbavên kesekê/î, lawê deybabên kesekê/î

   Ew biraderê min e. (Dêbavên min û wî yek in.)

3. kurrê ji dayika yan ji bavê kesekê/î
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. peyvek rêzgir e bo her zelamê basa wî tê kirin: Biraderek li te dipirsî, nizanim kî bû.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Zinhar bi wan nekî tu bawer
  Ger bab û pis î û ger birader
  Xasma ko muqerrebê di bedxwah — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• bira
• bra
• brader

• heval
• dost
• hevrê
• yar

• dijmin
• neyar

• lêzim
• nas
• xizm

Ji farisî برادر‎ (birader: bira) ku hevreha bira ya kurdî ye. Bo ketina "-(d)er" ji kurdî bide ber "dot[mam]" (farisî: doxter), "ma-k" (farisî: mader), xweh (farisî: x[v]aher), zazakî pî=bab (farisî: pider).

• biraderî

"heval, dost"

• Deng^ⓘ

birader

1. birader, bira
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. birawo, birako
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)