bela

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bela	bela
Îzafe	belaya	belayên
Çemandî	belayê	belayan
Nîşandera çemandî	wê belayê	wan belayan
Bangkirin	belayê	belayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belayek	belayin
Îzafe	belayeke	belayine
Çemandî	belayekê	belayinan

bela mê

1. bûyerên xirab, tiştên nebaş yên diqewimin
   • Xezaba Agirî bi ser te de bê... Bela Agirî bi ser te de bê. Destên xwe ji sînga wan evîndaran bikşîne. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)
   • Amanca wan tîran em în
     Dama belayê der kemîn
     Her guşe dor madarê çerx — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• kurdî-erebî: به‌لا‎
• kurdî-krîlî: бәла

• qeza
• miqeder

Ji erebî بلاء‎ (belai), hevreha aramî bila, akadî belû. Bela ketiye gelek zimanên rojhilata Ewropayê jî: tirkî bela, bulgarî беля (bêlya), sirbî белај / bèlāj, romanî belea.

bela

1. Guhartoyeke bila.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bela

1. bela ku, ji ber ku
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• IPA: /ˈbela/
• Kîtekirin: be‧la

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ

Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bela	belaj
Akûzatîv	belan	belajn

bela

1. xweş

   Vi estas tre bela.

   Tu pir xweş î.

Ji latînî bellus.

• belega

• malbela

bela

1. spehî, ciwan, bedew, xweşik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên spehî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

bela

1. spehî, ciwan, bedew, xweşik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên spehî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

bela

1. kelandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kelandin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

bela

1. asîw, qeda
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

bela mê

1. Rewşa ku jê derketin zor be, zirar bide û kes wî nexwaze.^[1]