nara

nara mê

1. helhel, halan, borîn, qîj, qîr, qar
   • Guh medin wê qîreqîra wan jî. Ew ne ew narayên serkeftinê ne, ew fîkandina nîvê şevê ye ku tirsonekê di ber goristanê re derbas dibe difîkîne! — (Murad Ciwan: Amerîkayê gaza tirkan girt, Netkurd.com, 12/2007)

• narandin
• narayî

nara

1. tembel, tiral, arode, ne zîrek, ne sexî
   • hevalno we peyva ' nara ' bihîstîye? Hûn çi dibêjin? "Ew lawikekî pir 'nara' ye, qet ti karî nake. bi ingilîzî: lazy — (Mehdi Jafarzadeh di koma "Zimanê Kurdî" de li ser Rûnameyê)

• naratî
• narayî

nara

1. mirov
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

nara

1. lêrîn, halan, nihêr, qîr, qîj, helhelan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. borebor, borîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)