خاک

• Iپئا^(کلید): /خɑːک/
• کیتەکرن: خاک

خاک نێر

1. کەرەسەیێ جلان; تشتێ جلک ژێ تێن چێکرن، ب تایبەتی یێ ژ رەنگێ بۆز یێ وەک اخێ.

   حەڤمانە: قوماش، چیت، پاتە، پاچە

• دێ دو سیەه سرمەیێ چەهڤێن خوە کت
  خاکێ رەهێ یارێ سەبا هەر سەباه
  تۆزئوو خوبارا سەهەرێ بەر چمەن — (مەلایێ جزیری، دیوانا مەلایێ جزری، ~1640)

• چاک
• هاک
• کاک
• ماک
• پاک
• تاک

• خاکی

ژ ینگلیزی [پەیڤ؟]، ژ هندی [پەیڤ؟]، ژ فارسی خاكى‎ (خاکی، “اخی، وەک اخێ، ژ رەنگێ اخێ”) ژ زمانێنئی رانی خاک (اخ).

خاک مێ

1. اخ، ەرد، وار، وەلات، دەر، دیار
   • (نموونەیەکێ بدە) (بگوهێرە)

ژ سۆرانی [پەیڤ؟] یان ژ فارسی خاک‎ (خاک)، ب مەتاتەزێ هەڤرەها کورمانجی اخ + -ک.

خاک مێ

1. (چیایێ کورمێنج) خواک، خوشک، خوەه
   • (نموونەیەکێ بدە) (بگوهێرە)