មែក

( ន. ) អវយវៈ​ឬ​ប៉ែក​នៃ​រុក្ខ​ជាតិ​ដែល​ដុះ​បែក​ចេញ​ពី​ដើម : មែក​ឈើ, ឈើ​បែក​មែក, សួ​តាម​មែក ។ ព. ព្រ. ជួរ​ឬ​ក្រសែ​វង្ស​ត្រកូល​ដែល​កើត​បែក​ចេញ​ពី​ត្រកូល​មួយ​ត​ៗ​ទៅ : មែក​ខាង​មាតា, មែក​ខាង​បិតា (ម. ព. សាខា ផង) ។