Կ

Կ, կ
Տեսակ	Հայկական այբուբենի տառ
Մեծատառ	Կ
Փոքրատառ	կ
Մասն է	Հայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)	Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում	15-րդ
Հնչույթ	կեն

Կ, կ (անունը՝ կեն), հայկական այբուբենի 15-րդ տառը։ Թվային արժեքն է՝ «60»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1][2][3][4]։

• Փոքրատառ կ-ով ՍԻ համակարգում նշանակվում է չափի միավորների կիլո- նախածանցը, որը նշանակում է՝ հազար (կմ, կգ և այլն։)
• Երեք հիմնական՝ կարմիր, կանաչ և կապույտ գույներն իրենց սկզբնատառերով նշանակվում են 3Կ

• Կրկնակ կ- երով գոյականներից են՝

կկու

մկկոց

երկկենցաղ

• Հայերենում կա չորս հատ կ տառ պարունակող գոյական՝

հակակարկտակայան

• Չորս հատ կ տառով ածական՝

կոշկակարական

• հայերենում կա երեք կ պարունակող բայ՝

կկկոցեմ

Արլ.	Արմ.
Dots 13	Dots 1245

Յունիկոդում ներկայացված է՝

• մեծատառ՝ «Կ». U+053E
• փոքրատառ՝ «կ». U+056E