• ՄՀԱ՝ [pɑʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պաղ 

1. ցուրտ, սառն
2. սառն, անհամակիր, անտարբեր,
3. անսիրտ, անգութ
4. ոչ ջերմ, ոչ սիրալիր, անհետաքրքիր ձանձրույթ պատճառող, ձանձրալի ◆ Թառամում է սիրտս ահա, պաղ է էս կյանքն ու տխուր։ Հովհաննես Թումանյան
5. անհրապույր, չոր, խսիտ դաժան ◆ Պաղ ձայն։
6. ցուրտ, ցրտություն
7. սառույց

1. սառը, ցուրտ, ույծ (հնց․)
2. տե՛ս անտարբեր
3. տե՛ս անսիրտ
4. տե՛ս անսիրաիլր
5. տե՛ս ձանձրալի
6. տե՛ս անհրապույր
7. տե՛ս ցրտություն
8. տե՛ս սառույց

1. պաղ առնել - մրսել, ցրտից հիվանդանալ
2. պաղ ջուր - օղի
3. պաղ ջուր ածել - մոռանալ, մոռացության տալ
4. պաղ ջուր ածել մեկի գլխին - շշմեցնել, հանկարծակի բերել
5. պաղի տալ - սառույցի վրա սահել՝ չմշկել
6. պաղին գրել - նույնն է՝ սառույցի վրա գերել

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։