• ՄՀԱ՝ [vɔst]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոստ

վանկեր՝ ոստ 

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ozdo-s- «ճյուղ, ոստ» նախաձևից. հմմտ. հունարեն όζος, գոթերեն asts «ճյուղ», հին անգլերեն ōst «ոստ, ելունդ»։

1. (բսբ․) ծառի բնից աճած խոշոր կողային ճյուղ, որը կրում է ընձյուղներ, տերևներ, ծաղիկներ, պտուղներ, ծառի՝ թփի բարակ ճյուղ, շիվ
2. ճյուղը կտրելուց հետո բնի վրա մնացած՝ դուրս ցցված մասը
3. ծառի ճյուղի արմատը փայտանյութի (տախտակի, չորսուի և այլն) մեջ, կոստղ
4. իլիկի վրա փաթաթված թելը

1. ճյուղ, շիվ, ուղեշ, շառավիղ, ստեղ (հնց․), մորճ, խիլթ (գվռ․)
2. կոստղ, ոստղ
3. տե՛ս թուփ
4. մասուրա

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։