Lingua laurentiana
A lingua laurentiana é unha lingua morta que pertence á familia iroquesa e que foi falada outrora polo pobo laurentiano. Falouse até finais do século XVI ao longo das beiras do río San Lourenzo nos actuais Quebec e Ontario, no Canadá. Crese que desapareceu coa extinción do pobo iroqués de San Lourenzo, probablemente como resultado da guerra cos mohawk, a nación máis poderosa dos Haudenosaunee ou da Confederación Iroquesa ao sur, na actualidade o estado de Nova York nos Estados Unidos.
| Laurentiano | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Iroqués de San Lourenzo | |
| Falado en: | Canadá | |
| Rexións: | río San Lourenzo | |
| Extinción: | finais do século XVI | |
| Familia: | Americana Iroqués Laurentiano | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | lre
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 | ||
Vocabulario
editarEn 1545 Jacques Cartier publicou un diario das súas viaxes, incluíndo a primeira lista de palabras laurentianas. A continuación amósanse algúns exemplos (números e partes do corpo humano), escritos por Cartier:
| Galego | Laurentiano |
|---|---|
| un | segada |
| dous | tigneny |
| tres | asche |
| catro | honnacon |
| cinco | ouiscon |
| cabeza | aggourzy |
| ollos | hegata |
| orellas | ahontascon |
| boca | escahe |
| dente | esgougay |
| lingua | osvache |
| vila | canada |
Unha segunda lista de vocabulario máis curta foi anexa ao seu diario da súa primeira viaxe, que foi publicado moito máis tarde, primeiro en italiano e máis tarde en inglés e francés.
Notas
editar- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
Véxase tamén
editar| A Galipedia ten un portal sobre: Pobos indíxenas de América |
Bibliografía
editar- Jacques Cartier. (1545). Relation originale de Jacques Cartier. París: Tross (1863 edition). (Vocabulary list on pages 46 to 48)
- Floyd G. Lounsbury. (1978). "Iroquoian Languages," Handbook of North American Indians. Volume 15. Pages 334-343.
- Juan Francisco Maura. (2009). "Nuevas aportaciones al estudio de la toponimia ibérica en la América Septentrional en el siglo XVI". Bulletin of Spanish Studies 86. 5 (2009): 577-603.
- Marianne Mithun. (1979). "Iroquoian," in Lyle Campbell and Marianne Mithun, The Languages of Native America. Austin: University of Texas Press. Pages 140-141. ("Laurentian")
- Marianne Mithun. (1981). The Mystery of the Vanished Laurentians, in Papers from the 5th International Congress on Historical Linguistics (Anders Ahlquist, ed.). Amsterdam: John Benjamins. Pages 230-242.
- Marianne Mithun. (1999). The languages of Native North America. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-23228-7 (hbk); ISBN 0-521-29875-X.
- James F. Pendergast. (1998). "The Confusing Identities Attributed to Stadacona and Hochelaga", Journal of Canadian Studies. Volume 32. Pages 149-167.
- Bruce G. Trigger e James F. Pendergast. (1978). "Saint Lawrence Iroquoians", Handbook of North American Indians. Volume 15. Pages 357-361.
- Bruce G. Trigger. (1976). The Children of Aataentsic: a History of the Huron People to 1660. Montreal: McGill-Queen's Press. pp. 214–228. ("The Disappearance of the St. Lawrence Iroquoians")