Febe (mitoloxía)
titánide na mitoloxía grega
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Febe.
Na mitoloxía grega, Febe (en grego antigo Φοίβη, Phœbē, que significa 'brillo', era unha das Titánides, filla de Urano (o Ceo) e Xea (a Terra). Hesíodo descríbea como coroada de ouro [1]. Outros epítetos que se lle aplican son a áurea Febe ou Febe a brillante.
  | |
| Nome orixinal | (grc) Φοίβη |
|---|---|
| Biografía | |
| Celebración | Relixión da Grecia antiga |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ceo |
| Fillos | Astéria, Aphirape, Lelantos, Latona, Leto |
| Pais | Urano e Xea |
| Descrito pola fonte | Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890) Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft, (sec:Phoibe 1) |
Mitoloxía
editarCasou con Ceo, con quen tivo dúas fillas: Leto e Asteria[2]. Leto uniuse a Zeus e procreou a Apolo e Artemisa.
"Febe, pola súa parte, acudiu ó moi amado leito de Ceo; logo a deusa, tras quedar embarazada, deu a luz a Leto, de escuro peplo, sempre suave... Tamén pariu á famosa Asteria, á que en certa ocasión Perses levou á súa gran casa para facela a súa esposa".(Hesíodo: Teogonía 404-411)
Recibiu de Temis o control do oráculo de Delfos, e posteriormente regalouno a Apolo no seu aniversario [3].
Outros
editarCo nome de Febe coñécese tamén unha filla de Leucipo de Mesenia, esposa de Pólux; e unha das fillas de Helio (o Sol).
Notas
editarVéxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Febe |
Bibliografía
editar- ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: Arte y mito. Manual de iconografía clásica. Sílex, 3ª ed. 2017.
- GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.
- HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto]
- Hesíodo. Teogonía. Universidad de Salamanca. Curso 2009-2010. 11638: LUZ, MOLÉCULAS Y VIDA.
- Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitolóxica, Alianza editorial. 3 ed. 2016.