Ernst Haeckel

Haeckel formulou en 1866 a teoría da recapitulación, hoxe desacreditada, segundo a cal o desenvolvemento dun embrión de cada especie repite o desenvolvemento evolutivo desa especie totalmente.

Haeckel avogaba que as razas "primitivas" estaban na súa infancia e precisaban a supervisión e protección de sociedades máis maduras, da que extrapolou unha nova filosofía, que denominou monismo. As súas obras serviron de referente e xustificación científica para o racismo, nacionalismo e socialdarwinismo e estiveron na base das teorías racistas do nazismo.

Logo da publicación do On the Origin of Species by Means of Natural Selection de Darwin, cando aínda non se atopara ningún antepasado dos humanos, Haeckel postulaba as evidencias da evolución humana se podían atopar nas Indias Orientais Holandesas, e describiu esas teorías con gran detalle no que recoñecía que os simios e humanos tiñan un orixe común. Tiña que haber, polo tanto, un elo intermedio, ao que lle deu o nome de home simio ou Pithecanthropus, que aínda que humana en moitos aspectos, non posuía a que consideraba verdadeira característica do home, a linguaxe, polo que a denominou Pithecantrhopus alalus. O lugar da súa aparición fora Lemuria, un continente que segundo crenza do século XIX afundira no océano Índico en épocas remotas, e dende alí se espallara polos outros continentes. Fascinado pola súa propia teoría encargou aos seus estudantes atopar o elo perdido, e un deles, Eugène Dubois, fíxoo ao atopar o coñecido como Home de Xava, ao que deu o nome de Pithecanthropus, aínda que máis tarde fora reclasificado como Homo erectus

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Ernst Haeckel

• Ernst Haeckel – Evolution's controversial artist. A slide-show essay about Ernst Haeckel. (en inglés)