Toro, Zamora

Toro, Zamora

Localización
41°31′12″N 5°23′41″O / 41.52, -5.3947
Estado	España
Comunidade autónoma	Castela e León
Provincia	provincia de Zamora
Capital	Toro (en)
Contén a división administrativa	La Azucarera, Toro (en) Monte la Reina (en) Q29345150 Q29345306 Q29345448 Tagarabuena (pt) Toro (en) Villaveza (en)
Poboación
Poboación	8.349 (2023) (25,7 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Q6065019
Superficie	324,86 km²
Altitude	735 m
Comparte fronteira con	Villardondiego (pt) Peleagonzalo (pt) Sanzoles (pt) Venialbo Madridanos Fresno de la Ribera (pt) Villalazán (pt) Villalube (pt) Matilla la Seca Valdefinjas (pt) Villabuena del Puente (pt) Morales de Toro (pt) Villavendimio (pt) El Pego (pt) San Román de Hornija (pt) Castronuño Villafranca de Duero Pozoantiguo (pt)
Santo padrón	Q5573989 e Our Lady of El Canto (en)
Organización política
• Alcalde	Tomás del Bien Sánchez (2015–)
Identificador descritivo
Código postal	49800
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	49219
Outro
Irmandado con	Condom Dormagen Vignoc
Sitio web	toroayto.es

Toro (en galego antigo: Touro)^[1] é un municipio da provincia de Zamora na comunidade de Castela e León.

Localízase no noroeste da Península Ibérica. Ao pé da cidade discorre o río Douro, que pode verse desde a atalaia que ocupa a cidade. Tamén percorren o seu termo o río Guareña e o río Hornija, xunto con outros regatos de menor importancia. O concello é un dos máis extensos da provincia.

Na Idade Antiga, a cidade (propiedade do pobo vacceo) era coñecida co nome de Albocela ou Arbucala. Durante a invasión romana da Península, levantouse xunto a Toro un campamento romano para o ataque de ástures e cántabros.

Segundo o bispo Sampiro, cronista do rei Afonso III, Toro forma parte dunha repoboación no ano 899, co propósito de evitar que fose reconquistada polas tropas musulmás. Así, o repoboamento trasladou xente "prescindible" ou "excedente" das cidades. Na Idade Media, Toro converteuse nunha das cidades máis prósperas do Reino de León, grazas ao seu viño. A comarca tiña bastante produción vinícola e atribúese ao rei Afonso IX de León a frase "Teño un Toro que me da viño e un León que mo bebe".

En 1476, os partidarios da raíña Isabel a Católica subleváronse contra os lusos de Xoana a Beltranexa que ocupaban a vila.

Durante 400 anos, Toro foi unha das 17 vilas e cidades españolas con dereito a voto en Cortes, ocupando o lugar 12º, despois de Zamora e antes de Madrid.

• Touro de pedra de orixe vacceo.
• Restos das murallas que protexeron a cidade.
• Teatro Latorre.
• Ponte do século XV.
• Colexiata de Santa María a Maior, do século XII (que á súa vez conta co Pórtico da Maxestade), rómanica e gótica. Na sancristía está o famoso cadro de A mosca, así como un Calvario de marfil único en España e unha custodia de prata que estivo en Londres ata hai poucos anos.
• Igrexas de orixe mudéxar
  • San Salvador dos Cabaleiros
  • San Lourenzo o Real
  • restos da San Pedro do Umeiro
  • Santa María da Vega.
• Arco do reloxo, do século XVIII. Di unha lenda que na argamasa para a súa construción empregouse viño no canto de auga, pola gran cantidade que se producía e ser máis económico que subilo auga do río Douro.
• Mosteiro de Santa Sofía, edificio gótico-renacentista que acolle unha comunidade de monxas cóengas norbertinas premonstratenses.
• Mosteiro de Sancti Spiritus. Nel se encontra o Beatriz de Portugal, raíña consorte de Castela e León.
• Praza de touros construída en 1828 en madeira. Reinaugurada en xullo de 2010.
• Igrexa de San Xulián dos Cabaleiros.
• Igrexa de Santo Tomás Canturianense.
• Igrexa do Santo Sepulcro.
• Alcázar de Toro.
• Hospital da Cruz.

• Evolución demográfica de Toro desde 2000 ata 2007

O alcalde dende 1999 é Jesús Andrés Sedano Pérez (PP). O anterior alcalde foi o socialista Agustín Asensio (alcalde no período 1991-1999).

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Toro, Zamora