Scutum

Scutum
Nome latino	Scutum
Abreviatura	Sct
Xenitivo	Scuti
Simboloxía	Escudo de Xoán III Sobieski
Ascensión recta	19 h
Declinación	-10°
Área	109 graos cadrados Rango 84º
Número de estrelas (magnitude < 3)	0
Estrela máis brillante	Alfa (α) Scuti (magnitude ap. 3,85)
Choiva de meteoros	Scutidas de Xuño
Constelacións lindeiras	Aquila; Saxitario; Serpens Cauda;
	Visible en latitudes entre +80° e −90° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de agosto
	{{{notas}}}

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Escudo.

Scutum, ou Escudo,^[1] é unha pequena constelación do hemisferio sur celeste. É unha das 88 constelacións aceptadas pola Unión Astronómica Internacional. Foi creada por Johannes Hevelius no 1690 baixo o nome de Scutum Sobiescii ou Scutum Sobiescianum (o "escudo de Sobieski"), para honrar o rei e heroe polaco Xoán III Sobieski. É a única constelación moderna que se asocia a unha figura histórica.

Cunha área de 109 graos cadrados, Scutum é a quinta constelación de menor tamaño. A máis brillante das súas estrelas é Alfa (α) Scuti (mag. 3.85). Porén, a Vía Láctea atravésaa, e unha das súas rexións máis brillantes localízase no extremo nordeste desta constelación. Esta área comunmente recibe o nome de Nube Estelar de Scutum.

Mitoloxía

Scutum é unha constelación moderna, foi inventada a finais do século XVII. Por isto, non ten ningún elemento mitolóxico asociado a ela. Con Coma Berenices é unha das poucas constelacións que fan referencia a unha figura histórica no canto de facer referencia a unha figura mitolóxica ou a un obxecto.

Estrelas principais

Nome	Mag.	α (X2000.0)	δ (X2000.0)	Distancia anos luz	Comentarios
Alfa (α) Scuti	3,85	18^h 35^m 12,4^s	−08° 14' 39"	174
Beta (β) Scuti	4,22	18^h 47^m 10,5^s	−04° 44' 52"	690	estrela binaria, magnitudes 4,22 e 8,5
Delta (δ) Scuti, ADS 11581	4,70v	18^h 42^m 16,4^s	−09° 03' 09"	187	estrela variable; variación: 4,60–4,79 cun período de 4^h40^m o prototipo das variables tipo Delta Scuti sistema estelar de tres estrelas; magnitudes: 4,72v; 9,2; 12,2
R Scuti	5,38	18^h 47^m 29,0^s	−05° 42' 18"		estrela variable; variación: 4,5–8,2 cun período de 140 días
Struve 2325, ADS 11414	5,72	18^h 31^m 25,7^s	−10° 47' 45"		estrela dobre; magnitudes: 5,8; 9,1
PSR 1829		18^h 32^m 40,9^s	−10° 21' 34"		pulsar

Mag. = Magnitude aparente | α = ascensión recta | δ = declinación
Fonte: The Bright Star Catalogue, 5ª ed. revisada., Catálogo de Hiparco, ESA SP-1200

Obxectos Notables do espazo profundo

Scutum posúe varios cúmulos abertos e globulares, así coma algunhas nebulosas planetarias. Entre os cúmulos galácticos máis notables atópanse M11 (NGC 6705), o "Cúmulo dos Patos Salvaxes", e M26 (NGC 6694). O cúmulo globular NGC 6712 e a nebulosa planetaria IC 1295 atópanse na parte leste desta constelación, a tan só 24 minutos de arco de separación.

Notas

↑ Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.

Véxase tamén

Bibliografía

Ian Ridpath and Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, Londres. ISBN 978-0-00-725120-9. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0-691-13556-4.

Ligazóns externas

[1] Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.

[1]