[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Saltar ao contido

Guanaco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Lama guanicoe»)
Guanaco
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Mammalia
Orde: Artiodactyla
Familia: Camelidae
Tribo: Lamini
Xénero: 'Lama'
Especie: L. guanicoe
Nome binomial
'Lama guanicoe'
(Müller, 1776)
Distribución del guanaco (Lama guanicoe)
Distribución del guanaco (Lama guanicoe)

Distribución del guanaco (Lama guanicoe)
Subespecies

Lama guanicoe guanicoe
Lama guanicoe cacsilensis

Sinonimia

Lama glama guanicoe
Lama glama cacsilensis

O guanaco[2] (Lama guanicoe) é un camélido nativo de América do Sur, cuxa altura varía entre 107 e 122 cm. Pesa cerca de 90 kg. A cor varía moi pouco (ao contrario da llama), variando dun marrón-claro a un máis escuro e canela para sombreamento, con pelaxe branca no tórax e no abdome. A face dun guanaco ten un ton cinsento e as orellas, pequenas, fican de pé. A súa característica distintiva son os seus grandes ollos castaños (utilizados para se manter atento a calquera perigo), a forma corporal equilibrada e a enorme enerxía. O nome guanaco vén da lingua suramericana quechua (da palabra huanaco). O guanaco, así como a llama, é un mamífero ruminante de América do Sur, principalmente no Perú. Ao contrario das outras especies de camelídeos, este animal ten a pelaxe máis curta. Pode pasar catro días sen auga. Vive en grandes alturas, próximas aos 4 000 metros.

Poboación e distribución

[editar | editar a fonte]

O guanaco é nativo das rexións áridas e montañosas de América do Sur. Atópanse no altiplano do Perú, Bolivia, Ecuador, Colombia, Chile e a Arxentina. En Chile e na Arxentina, son máis numerosos nalgunhas rexións da Patagonia, en lugares como o Parque Nacional Torres del Paine e na Illa Grande da Terra do Fogo. Nestas zonas, existen limitacións en materia de concorrencia (pasto do gando). Algúns indios bolivianos son coñecidos por axudar a poboación de guanacos a recuperar a súa estabilidade de poboación. O tempo de vida normal dun guanaco é de vinte a vinte e cinco anos.

Época de apareamento

[editar | editar a fonte]

A época de apareamento ocorre entre novembro e febreiro, durante a cal os machos, frecuentemente, pelexan violentamente para establecer o dominio sobre a femia e para ter os dereitos de reprodución. Once meses despois nace un único descendente (chamado de chulengo). Os chulengos son capaces de andar inmediatamente após o nacemento. Os novos chulengos machos son expulsos do rabaño logo dun ano de idade.

Guanacos no Parque Nacional Torres del Paine, en Chile
  1. Baldi, B., Lichtenstein G., González, B., Funes, M., Cuéllar, E., Villalba, L., Hoces, D. & Puig, S. "{{{taxon}}}". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. 
  2. "Entrada guanaco en Digalego". Arquivado dende o orixinal o 05 de xaneiro de 2017. Consultado o 04 de xaneiro de 2017. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]