Casia
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 810 Istambul, Turquía |
| Morte | c. 865 (54/55 anos) Istambul, Turquía |
| Abadesa | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa ortodoxa |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Poesía, church‘s ministry (en)  , monkish life (en) e hinologia (pt) |
| Lugar de traballo | Imperio Bizantino |
| Ocupación | compositora, escritora de himnos, poetisa, monxa |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 7 de setembro |
| Descrito pola fonte | Asian Women Artists: A Biographical Dictionary, 2700 BCE to Today A Biographical Dictionary of the Celebrated Women of Every Age and Country |
 | |
Casia ou Casiani (en grego antigo: Κασσιανή), nada cara a 810 e finada antes de 865, foi unha compositora e poeta bizantina.[1] É a única muller coñecida na historia da música bizantina con obras na liturxia bizantina.[2] Foi abadesa dun convento no oeste de Constantinopla.
Casia é unha das únicas dúas mulleres do período bizantino medio que escribiron co seus propios nomes, xunto con Ana Comnena.[3] Como os seus predecesores, Romano o Mélodo e Andrés de Creta, os manuscritos máis antigos da súa obra son séculos posteriores ao seu pasamento.[4]
Consérvanse uns 50 himnos da súa autoría, a meirande parte deles stichera, aínda que existen dúbidas sobre a atribución de 26 deles.[1] Tamén se lle atribúen arredor de 261 epigramas e versos gnómicos.[5]
Nome
[editar | editar a fonte]O seu nome é unha variante feminina do nome latino Cassius. En grego, existen diferentes formas de escribilo, como Κασ(σ)ία (Cas[s]ia), Εικασία (Eicasia) ou Ικασία (Icasia).
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Casia naceu entre o 805 e o 810 en Constantinopla, no seo dunha familia podente.[1] Tres cronistas bizantinos (Pseudo-Simeón, Xurxo o Monxe e León de Tesalónica) afirmaron que Casia participou no desfile de noivas organizado pola emperatriz Eufrosine para o seu fillo Teófilo, un festival mediante o cal os príncipes ou emperadores podían escoller unha prometida dándolles unha mazá de ouro. Engaiolado pola beleza de Casia, o novo emperador achegouse a ela e dixo "A través dunha muller emerxeron as cousas máis baixas", en referencia ao papel de Eva no pecado orixinal. Casia contestou "E grazas a unha muller emerxeron as mellores", en referencia á salvación pola encarnación de Cristo, nacido da Virxe María. Insatisfeito coa resposta, Teófilo rexeitouna e casou con Teodora.
Contra 843, Casia fundou un convento no oeste de Constantinopla, preto dos muros da cidade, do que foi primeira abadesa.[6] Tiña unha relación moi próxima co mosteiro de Studion, que tivo un papel central na reedición de libros litúrxicos bizantinos entre os séculos IX e X. Este mosteiro axudou a conservar as súas obras.
O emperador Teófilo foi un feroz iconoclasta, polo que Casia foi suxeita á persecución imperial pola súa defensa da veneración de iconas. Entre outros castigos, foi azoutada cun látego. Malia esta situación, Casia continuou coa súa vindicación da fe ortodoxa, afirmando: "odio o silencio cando é o momento de falar".[7]
Tras o pasamento de Teófilo en 842, o seu fillo Miguel III ascendeu ao trono do Imperio Romano Oriental, con Teodora actuando como Rexente. Xuntos, puxeron fin ao segundo período iconoclasta (814-842).
Casia viaxou por Italia, para despois asentarse na illa grega de Kasos, onde morreu entre 867 e 890. Na cidade de Panaghia, hai unha igrexa que alberga unha reliquia de Casia.[8]
Traducións
[editar | editar a fonte]En castelán
[editar | editar a fonte]- Casia de Constantinopla (2019). Poemas. Tradución ao castelán de Óscar Prieto Domínguez. Ediciones Cátedra. ISBN 978-84-376-3948-2
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Touliatos 2001.
- ↑ Mellas 2020, p. 141.
- ↑ Stephenson 2010, p. 66.
- ↑ Mellas 2020, pp. 24-25.
- ↑ Mellas 2020, p. 149.
- ↑ Other Women's Voices 2007.
- ↑ Orthodox Eastern Church 1991, pp. 374-381.
- ↑ Sanidopoulos 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Orthodox Eastern Church (1991). The Lives of the Spiritual Mothers (en inglés). Holy Apostles Convent. ISBN 9780944359051.
- Other Women's Voices (2007). "Kassia" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2007.
- Mellas, Andrew (2020). Liturgy and the Emotions in Byzantium: Compunction and Hymnody (en inglés). Cambridge University Press. ISBN 978-1-108-76736-1.
- Sanidopoulos, John (2015). "The Tomb of Saint Kassiani in Kasos" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 28 de agosto de 2019.
- Stephenson, Paul, ed. (2010). The Byzantine World (en inglés). Taylor & Francis. ISBN 9780203817254.
- Touliatos, Diane (2001). "Kassia". Grove Music Online (en inglés). Oxford University Press. ISBN 978-1-56159-263-0.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
