boicot

• Etimoloxía: do inglés boycott, do antropónimo Boycott.

• Pronuncia: /bojˈkɔt/ (AFI)

boicot (sg: boicot; pl: boicots)

1. Acto de abstención voluntaria e intencional de usar, comprar ou relacionarse cunha persoa, organización ou país como expresión de protesta, xeralmente por razóns sociais ou políticas.
2. Interferencia ou ataque na realización dun proceso co fin de prexudicar.

• boicoteador
• boicotear

• Albanés: bojkotim ^(sq)
• Alemán: Boykott ^(de)
• Árabe: مقاطعة ^(ar)
• Azarí: boykot ^(az)
• Bielorruso: байкот ^(be)
• Búlgaro: бойкот ^(bg)
• Castelán: boicot ^(es)
• Catalán: boicot ^(ca)
• Checo: bojkot ^(cs)
• Chinés: 抵制 ^(zh)
• Coreano: 보이콧 ^(ko)
• Danés: boykot ^(da)
• Eslovaco: bojkot ^(sk)
• Esperanto: bojkoto ^(eo)
• Finés: boikotti ^(fi)
• Francés: boycottage ^(fr), boycott ^(fr)
• Grego: μποϊκοτάζ ^(el)
• Gujarati: બહિષ્કાર ^(gu)
• Hebreo: חרמה ^(he)
• Hindi: बहिष्कार ^(hi)
• Húngaro: bojkott ^(hu)
• Ido: boikoto ^(io)
• Indonesio: pemboikotan ^(id)
• Inglés: boycott ^(en)
• Irlandés: baghcat ^(ga)
• Islandés: viðskiptabann ^(is)
• Italiano: boicottaggio ^(it)
• Malaio: pemboikotan ^(ms)
• Neerlandés: boycot ^(nl)
• Persa: بایکوت ^(fa)
• Polaco: bojkot ^(pl)
• Portugués: boicoteo ^(pt), boicotagem ^(pt), boicote ^(pt)
• Ruso: бойкот ^(ru)
• Serbocroata: bojkot ^(sh), бојкот ^(sh)
• Sueco: bojkott ^(sv)
• Turco: boykot ^(tr)
• Ucraíno: бойкот ^(uk)
• Vasco: boikot ^(eu)
• Xaponés: ボイコット ^(ja)
• Xeorxiano: ბოიკოტი ^(ka)