manga

• Etimoloxía: do portugués manga, do malaio mangga.

manga (sg: manga; pl: mangas)

1. (Alimentación) (Botánica) Froita da mangueira (Mangifera indica), de orixe asiática, da que existen distintas variedades. De forma ovoide, polpa carnosa e de sabor doce. De cor verde nun principio, amarela ou alaranxada cando está madura, de sabor medianamente acedo cando non madurou completamente.

• Francés: mangue ^(fr)
• Abaknon: mangga ^(abx)
• Alemán: Mango ^(de)
• Inglés: mango ^(en)
• Bambara: mangoro ^(bm)
• Catalán: mango ^(ca)
• Coreano: 망고 ^(ko) (mango)
• Duala: jangolo ^(dua)
• Castelán: mango ^(es)
• Esperanto: mango ^(eo)
• Hebreo: מנגו ^(he)
• Hebreo antigo: מַנְגּוֹ ^(hbo)
• Ido: mango ^(io)
• Indonesio: mangga ^(id)
• Xaponés: マンゴー ^(ja) (mangō)
• Kagayanen: mangga ^(cgc)
• Lingala: língoló ^(ln), mángoló ^(ln)
• Malaiala: മാങ്ങ ^(ml) (māṅṅā)
• Malgaxe: manga ^(mg)
• Manés: mango ^(gv)
• Omayamnon: mangga ^(msm)
• Marshalés: mañko ^(mh)
• Neerlandés: mango ^(nl)
• Noruegués: mango ^(no)
• Occitano: mango ^(oc)
• Pirahã: xáohoi ^(myp)
• Polaco: mango ^(pl)
• Portugués: manga ^(pt)
• Ruso: манго ^(ru)
• Comoriano ngazidja: emɓe ^(zdj), yemɓe ^(zdj)
• Songhai oriental: mangoro ^(ses)
• Támil: மாங்காய் ^(ta) (māṅkāy)
• Turco: mango ^(tr)
• Vietnamita: quả xoài ^(vi)
• Wallisiano: foʻi mago ^(wls)

• Apéndice: Hortalizas e froitos