Lieuwe Hornstra

Hornstra wie al jong maatskiplik en polityk aktyf en lid fan de blauwe (hielûnthâlder) en reade jeugdbeweging. Hy studearre genêskunde, psychology en filosofy yn Leien, Amsterdam en Grins. Yn 1951 promovearre hy op een dissertaasje mei as titel: De mens in de organisatie van de arbeid. Earst hat hy inkele jierren as bedriuwspsycholooch wurke by de KLM, letter hy hy in praktyk as psycho-analytikus yn De Haach en Wassenaar.

Mei syn frou, de balletdûnseres Johanna Verwer, ferhuze Hornstra yn 1968 nei Bakhuzen yn Gaasterlân. Yn koarte tiid makke hy him it Frysk eigen en waard hy aktyf yn literêre en politike fermiddens yn Fryslân. Sa wie hy lid fan de gemeenteried fan Gaasterlân foar de FNP sûnt 1974.
Hy publisearre polityk-psychologyske beskôgings fanút marksistysk stânpunt en skreau yn it Fryske literêre tydskrift Alternatyf. Hornstra hat it sjenre fan de Japanske haikû mei har foarskreaune foarm en ynhâld (natoerpoëzij dêr't de ynfloed fan de seizoenen in grutte rol by spilet) omtinken jûn yn de Fryske poëzij. Yn 1983, Hornstra wie doe 75 jier, helle hy oan de Ryksuniversiteit fan Grins syn doktoraal Frysk.

• Ljippeblommen (1974)
• Sniejacht (ferhalen, 1976)

• Fersen (1975)
• De guozzen fleane (1977)
• Haikû (gelegenheidsbondel, 1978)
• Lieuwe 75 (1983)
• Ald en nij (samle fersen, 1988)

• Het innerlijk gezicht - de vervreemding als maatschappelijk en psychisch verschijnsel ( 1974 )
• Brieven aan Elizabeth (Oer Jezus en it Godsryk, 1985)
• It symbolisme yn West-Europa (1987)