hyt

• hyt û (teffens bywurdlike bepaling, bûging hite) ^1980 2015
• meartrime hiter
• measttrime hytst
• partityf hyts

1. tige waarm.

• Synonimen: hjit.
• Oflaat: fjoerhyt, gleonhyt.
• Besibbe: waarm, kâld.

• hyt ^1980 2015

1. earste persoan iental notiid fan hite.
2. tredde persoan iental notiid fan hite.
3. hjittende foarm fan hite.
4. ôfslutend mulwurd fan hite.
   • Sûnt de tiid dat de stêd fallyt sloech, hat dy ""Earem Dokkum" hyt.
   • Ik bin hyt en meld my hjir.

• Synonimen

4: hiten.