دیدن

ریشه‌شناسی

پهلوی

• /دیدَنْ/

1. فرایند دریافتن چیزی با چشم/توانایی بینایی، معمولا بشکل ناخواسته/غیر منتظره:

   دیدن یه دوست قدیمی در خیابان خیلی باحال است.

   واژه دیدن معادل ابجد 68 تعداد حروف 4 تلفظ didan ترکیب (مصدر متعدی) [پهلوی: ditan] مختصات (دَ دَ) [ ع . دیدان ] (اِ.) منبع فرهنگ فارسی معین

دیدن

• /دیدَنْ/

1. چیزی/کسی را، معمولا بشکل ناخواسته/غیر منتظره، با چشم یا توانایی بینایی دریافتن:

   دوستانم را در صف دیدم.

   پسر هه را سر کوچه دیدم.

   یه نفر را دیدم که داشت صندوق را دستکاری می‌کرد.

2. [به دیدن کسی رفتن] عیادت کردن:

   من به دیدن رفیق بیمارم رفتم.

3. نگریستن؛ نگاه کردن:
4. همه‌ی رفتارهایت را داشتم می‌دیدم.
5. صلاح دانستن:

   درمیان گذاشتن اش با پلیس را بهتر دیدم [دانستم].

دیدن /دَیْدَنْ/

1. خوی، عادت، روش

• دیدن /دیدَن/

1. حلاج کننده، حلاج‌گر؛ حلاجی.

منابع .

فرهنگ فارسی معین