بو

• فارسی

• /بو/

بو

1. عطر، رایحه، آن چه به وسیله بینی و حس شامه احساس شود.
2. امید، آرزو.
3. بُوْ: در گویش گنابادی یعنی بود ، هست

1. درک کردن، دریافتن.

• عربی

1. در آغاز کنیه‌های عربی می‌آید: بوالقاسم، بوالفضل.

––––

• فرهنگ لغت معین