Jesus Galindezen aita, Jesus Galindez Ribero, Amurrion (Araba) jaioa zen, eta Madrilen mediku okulista ari zen lanean; ama, Maria Suarez Erromarate, Madrilgoa zen.[1] Madrilen jaio zen Jesus Galindez Suarez, eta handik 11 egunera hil zitzaion ama. Beraz, Jesus Amurrion hazi zen, Larrabeobe baserrian, aitona-amonekin, eta aitak Madrilen lan egiten jarraitu zuen. Gero, Jesus ere Madrila joan zen ikasketak egitera, josulagunetan; ondoren, hiriburu hartan zuzenbideko goi-ikasketak egin zituen, eta 1936ko ekainaren 20an graduatu zen Universidad Central delakoan, gaurko Complutense Unibertsitatean. Doktoretza tesia, El Caserio Vasco izan behar zuena, bertan behera gelditu zen. Euskal Herritik urrun izanagatik, sorterriarekiko zaletasuna garai hartan piztu zitzaion.
1932anEAJ alderdiko bazkide egin zen. Euzko Ikasle Batzan parte hartu zuen, orduan ere. 1936an zuzenbideko ikasketak bukatu zituen, Euskal Herriko baserriari buruzko tesia eginda.
Espainiako Gerra Zibila piztuta, 1937ko maiatzean, Manuel Irujo jeltzalea Espainiako Justiziako ministro izendatu zuten, eta hainbat hilabetez Jesus Galindez Presondegietako buru aritu zen. 1937ko irailean Aragoiko frontean borrokatzen ari zen Eusko Brigadan sartu zen, eta teniente maila erdietsi. Kataluniako frontean borrokatu zen gero; eta, gerra galtzean, 1939ko otsailaren 19an, Ipar Kataluniara igaro zen Errepublikako soldaduekin batera, eta handik Bordelera. Frantsesek preso hartu zuten, eta Verneteko errefuxiatu eremuan sartu; hantxe eman zituen zortzi hilabete, ihes egin zuen arte. Landetan, euskal herritar apaiz batek aterpetu zuen bere etxean. Dominikar Errepublikako diplomazialariekin harremanetan jarri zen; eta, Bigarren Mundu Gerra piztu berria zela, errepublika hartara erbesteratu zen.[1]
1940-1946 urte bitartean Dominikar ErrepublikakoSanto Domingon bizi izan zen erbesteratuta, eta han Eusko Jaurlaritzaren ordezkaria eta Zuzenbideko irakaslea izan zen. Eusko Jaurlaritzak horrela eskaturik, Galindez espioitzan aritu zen FBIarentzat, Domimikar Errepublikan ziren agente pronazien eta espainiar falangisten berri ematen; bai eta espainiar komunista erbesteratuen berri ere, nahiz eta azken lan hori gogoz kontra egiten zuen.[1][2] Estatubatuar gobernuaren agenteek eusko abertzaletasunaren kausaren alde egiteko hitza emana zuten, eta horretan sinetsirik, eusko abertzale asko estatubatuarrentzat espioi aritu ziren luzaroan.[1]
1946anNew Yorkera bizitzera joan zen. Filosofia ikasketak egin zituen Columbiako Unibertsitatean. Bertako irakaslea izatera ailegatu zen. New Yorken zelarik, Dominikar Errepublikako erregimenaren aurkako kritika gogorrak idatzi zituen La era de Trujillo liburuan.[3]
Iñaki Torre Fika: "Jesús de Galíndez: entre la historia y la ficción". X. Apaolaza, J.A. Ascunce eta Iratxe Momoitio: 60 años después. Euskal Erbestearen Kultura, II.tomoa. Donostia: Saturraran, 2000, 115-124. ISBN 84-931339-2-2.
Jose Ramon Zabala Agirre: "Muinoan nire esperoan dago. Jesus Galindezen idazlan lirikoak", Testimonios del exilio liburuan, Mercedes Acillona koord. Donostia:Hamaika Bide Elkartea , 2000, 115-124. ISBN 978/84/614/5972/8. 361–380 or.
Espainia
Eusko Alderdi Jeltzalea
Datuak: Q1688423