[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Edukira joan

Biblia/Mateo

Wikitekatik
Biblia
Mateo
Itzulpena: Elizen Arteko Biblia taldea

1. atala

[aldatu]

1 Abrahamen eta Daviden ondorengo den Jesus Mesiasen arbasoen zerrenda:

2 Abrahamek Isaak sortu zuen; Isaakek Jakob; Jakobek Juda eta honen anaiak; 3 Judak Fares eta Zara, Tamarrengandik; Faresek Esrom; Esromek Aram; 4 Aramek Aminadab; Aminadabek Naason; Naasonek Salmon; 5 Salmonek Booz, Rahabengandik; Boozek Obed, Rutengandik; Obedek Jese, 6 eta Jesek David erregea.

Davidek Salomon sortu zuen, Uriasen emazte izanarengandik; 7 Salomonek Roboam; Roboamek Abias; Abiasek Asaf; 8 Asafek Josafat; Josafatek Joram; Joramek Ozias; 9 Oziasek Joatam; Joatamek Akaz; Akazek Ezekias; 10 Ezekiasek Manases; Manasesek Amos; Amosek Josias, 11 eta Josiasek Jekonias eta honen anaiak, israeldarrak Babiloniara erbesteratu zituzten garaian.

12 Babiloniako erbestealdiaren ondoren, Jekoniasek Salatiel sortu zuen; Salatielek Zorobabel; 13 Zorobabelek Abiud; Abiudek Eliakim; Eliakimek Azor; 14 Azorrek Sadok; Sadokek Akim; Akimek Eliud; 15 Eliudek Eleazar; Eleazarrek Matan; Matanek Jakob, 16 eta Jakobek Jose, Mariaren senarra; eta Mariagandik jaio zen Jesus, Mesias deritzana.

17 Hona, beraz, zenbat gizaldi guztira: Abrahamengandik Davidengana hamalau; Davidengandik Babiloniako erbestealdira beste hamalau, eta Babiloniako erbestealditik Mesiasengana beste hamalau.

18 Jesus Mesiasen sortzea honela gertatu zen: Maria, Jesusen ama, Joserekin ezkontzeko hitz emana zegoen; eta, elkarrekin bizitzen hasi aurretik, haurdun gertatu zen Espiritu Santuaren egitez. 19 Jose, Mariaren senarra, gizon zuzena zen; ez zuen hura salatu nahi, eta isilean uztea erabaki zuen. 20 Asmo horrekin zebilela, Jaunaren aingerua agertu zitzaion ametsetan eta esan zion: «Jose, Daviden ondorengoa, ez izan beldurrik Maria zeure emaztetzat hartzeko, harengan sortua Espiritu Santuarengandik baitator. 21 Semea izango du, eta zuk Jesus ezarriko diozu izena, berak askatuko baitu bere herria bekatuetatik».

22 Hau guztia, Jaunak profetaren bidez esana bete zedin gertatu zen: 23 Hara, birjinak haurdun gertatu eta semea izango du, eta Emanuel jarriko dio izena .

24 Esnatzean, Jaunaren aingeruak agindua egin zuen Josek, eta Maria emaztetzat hartu zuen. 25 Eta ez zuten ezkon-harremanik izan, Mariak semea izan zuen arte, eta Josek Jesus izena ipini zion.

2. atala

[aldatu]

1 Jesus Judeako Belen herrian jaio zen, Herodes erregearen garaian. Jesus jaio ondoren, sortaldeko jakintsu batzuk azaldu ziren Jerusalemen, 2 galdezka:

-Non da juduen errege jaioberria? Haren izarra ikusi dugu sortaldean eta gurtzera gatoz.

3 Berri honekin larritu egin zen Herodes erregea, bai eta Jerusalem hiri osoa ere. 4 Orduan, herriko apaizburu eta lege-maisu guztiak bildu eta Mesias non jaiotzekoa zen galdetu zien. 5 Haiek erantzun zioten:

-Judeako Belenen, honela idatzi baitzuen profetak:

6 Eta zu, Judako Belen, ez zara, ez,
Judako hirietan txikiena;
zuregandik aterako baita buruzagia,
Israel nire herria gobernatuko duena.

7 Orduan, Herodesek, jakintsuak isilean deiturik, izarra noiz agertu zitzaien jakin zuen zehatz. 8 Gero, Belenera bidali zituen, esanez: «Zoazte eta jakin zuzen haurraren berri eta, aurkitu ondoren, adierazi niri, neu ere gurtzera joan nadin».

9-10 Erregearen hitz hauek entzunik, abiatu egin ziren. Bidean, sortaldean ikusitako izarra agertu zitzaien eta biziki poztu ziren. Izarra aurretik joan zitzaien, haurra zegoen toki gainean gelditu arte.

11 Etxean sarturik, haurra ikusi zuten Maria bere amarekin eta, ahozpezturik, gurtu; ondoren, beren kutxatilak zabalduz, eskuerakutsiak eskaini zizkioten: urrea, intsentsua eta mirra.

12 Gero, Herodesengana ez itzultzeko oharra ametsetan harturik, beste bide batetik itzuli ziren beren herrialdera.

13 Jakintsuek alde egin ondoren, Jaunaren aingerua agertu zitzaion ametsetan Joseri eta esan zion: «Jaiki, hartu haurra eta ama, eta zoaz ihesi Egiptora. Egon han nik esan arte, haurraren bila ibiliko baita Herodes, hilarazteko».

14 Hartu zituen, beraz, Josek haurra eta ama gauez, eta Egiptora alde egin zuen. 15 Han bizi izan zen, Herodes hil arte. Horrela, Jaunak profetaren bidez esana bete zen: Egiptotik etortzeko dei egin nion neure semeari.

16 Herodes erregea, jakintsuek engainatu egin zutela oharturik, biziki haserretu zen, eta Belenen eta inguruetan bi urtez azpiko haur guztiak hiltzeko agindu zuen, jakintsuek adierazitako denbora kontuan harturik. 17 Honela bete zen Jeremias profetak esana:

18 Entzun! Aieneak eta negar samina Raman!
Rakel ari da bere haurrengatik negarrez:
ez du kontsolatu nahi,
ez baitira bizi.

19 Herodes hil ondoren, Joseri Jaunaren aingerua agertu zitzaion ametsetan Egipton, 20 eta esan zion: «Jaiki, hartu haurra eta ama, eta zoaz Israelera, hilak baitira haurra hil nahian zebiltzanak».

21 Hartu zituen Josek haurra eta ama, eta Israelera joan zen. 22 Baina jakin zuen, Herodesen ordez honen seme Arkelao zegoela Judean errege, eta beldurra sartu zitzaion hara joateko. Eta, ametsetan adierazi zitzaiolarik, Galileara jo zuen, 23 eta Nazaret izeneko herrian jarri zen bizitzen; horrela bete zen Jainkoak profeten bidez esana: «Nazaretarra esango diote».

3. atala

[aldatu]

1 Garai hartan agertu zen Joan Bataiatzailea, Judeako basamortuan honela hots eginez: 2 «Bihozberri zaitezte, gainean baituzue Jainkoaren erregetza».

3 Joan honi buruz esan zuen, hain zuzen, Isaias profetak:

Ahots bat oihuka ari da basamortuan:
Prestatu bidea Jaunari,
zuzendu bidexkak hari.

4 Joanek gamelu-ilezko jantzia zuen soineko eta larruzko uhala gerriko, eta matxinsaltoak eta basa eztia zituen janari.

5 Jerusalem hiriko, Judea osoko eta Jordan inguru guztiko jendea harengana joaten zen, 6 eta, beren bekatuak aitortzen zituztela, Joanek bataiatu egiten zituen Jordan ibaian. 7 Fariseu eta saduzear askori, bataiatzera zetozela ikustean, honela esan zien Joanek: «Sugekumeok! Nork esan dizue gainean duzuen haserre-zigorrari ihes egingo diozuela? 8 Ager ezazue zeuen jokabideaz bihozberrituak zaudetela, 9 eta ez pentsa nahikoa duzuenik <Abrahamen ondorengo gara> esatea. Egia esan, honako harri hauetatik ere atera ditzake Jainkoak Abrahamen ondorengoak. 10 Prest dago aizkora zuhaitza hondotik jotzeko: fruitu onik ematen ez duen zuhaitz oro moztu eta sutara botako da. 11 Nik urez bataiatzen zaituztet bihozberri zaitezten; baina nire ondoren datorrena ni baino ahaltsuago da, eta ni ez naiz inor hari oinetakoak eranzteko ere; horrek Espiritu Santuaz eta suz bataiatuko zaituzte. 12 Eskuan dauka sardea, eta garia garbitzera doa: alea mandioan jasoko du; lastoa, ordea, inoiz itzaliko ez den sutan erreko».

13 Jesus Galileatik Jordanera etorri zen, Joanengana, honek bataia zezan. 14 Joanek ez zion utzi nahi eta esan zion:

-Neu naiz zuk bataiatu beharrekoa, eta zu zatoz niregana?

15 Baina Jesusek erantzun zion:

-Uztazu orain, honela bete behar baitugu osoki Jainkoaren nahia.

Orduan, amore eman zuen Joanek.

16 Bataiatu eta berehala, Jesus uretatik irten zen. Hortan, zerua zabaldu zen, eta Jainkoaren Espiritua ikusi zuen Jesusek uso-tankeran jaisten eta beregana etortzen. 17 Eta mintzo hau etorri zen zerutik: «Hau da nire Semea, nire maitea; berau dut atsegin».

4. atala

[aldatu]

1 Orduan, Espirituak basamortura eraman zuen Jesus, deabruak tenta zezan. 2 Berrogei gau eta berrogei egunez egon zen han, barau eginez, eta azkenik gosetu egin zen. 3 Hurbildu zitzaion, orduan, tentatzailea eta esan zion:

-Jainkoaren Semea zarenez, agindu harri hauek ogi bihurtzeko.

4 Jesusek erantzun zion:

-Liburu Santuetan idatzia dago: Gizakia ez da ogiz bakarrik bizi, baizik Jainkoak esaten duenetik bizi da.

5 Ondoren, deabruak hiri santura, Jerusalemera, eraman zuen eta, tenpluaren goreneko ertzera jasorik, 6 esan zion:

-Jainkoaren Semea zarenez, bota zeure burua behera, idatzia baitago: Bere aingeruei aginduko die zu zaintzeko. Eta besoetan eramango zaituzte, harriekin estropezu egin ez dezazun.

7 Baina Jesusek erantzun:

-Hau ere idatzia dago: Ez tentatu Jauna, zeure Jainkoa.

8 Berriro, deabruak hartu eta mendi garai batera eraman zuen; munduko erreinu guztiak beren handi-ederrean erakutsi 9 eta esan zion:

-Hori guztia emango dizut, ahozpezturik gurtzen banauzu.

10 Jesusek, orduan:

-Alde hemendik, Satanas! Idatzia baitago: Adoratu Jauna, zeure Jainkoa, eta bera bakarrik gurtu.

11 Orduan, deabruak utzi egin zuen, eta aingeruak etorri zitzaizkion zerbitzatzera.

12 Joan Bataiatzailea kartzelan sartu zutela jakitean, Galileara joan zen Jesus. 13 Baina Nazaret utzirik, Zabulon eta Neftaliren lurraldean jarri zen bizitzen, aintzira-bazterrean dagoen Kafarnaum herrian. 14 Horrela, Jainkoak Isaias profetaren bidez esana bete zen:

15 Zabulonen lurraldea
eta Neftaliren lurraldea,
itsas ondoko bidea,
Jordanez haranzko lurraldea,
jentilen Galilea!
16 Ilunpetan zegoen herriak
argi handia ikusi du.
Itzalpean bizi zirenei
argiak egin die distira.

17 Une hartatik hasi zen Jesus honela hots egiten: «Bihozberri zaitezte, gainean baituzue Jainkoaren erregetza».

18 Jesusek, Galileako aintzira-bazterrean zehar zebilela, bi anaia, Simon, Pedro deitua, eta Andres ikusi zituen, sarea uretara botatzen, arrantzaleak baitziren. 19 Jesusek esan zien: «Zatozte nirekin eta giza arrantzale egingo zaituztet».

20 Haiek, besterik gabe, sareak utzi eta jarraitu egin zioten.

21 Aurrerago, beste bi anaia ikusi zituen, Santiago eta Joan, Zebedeoren semeak, aitarekin untzian sareak konpontzen. Eta dei egin zien. 22 Haiek, untzia eta aita utzirik, jarraitu egin zioten.

23 Jesus Galilea guztian barrena ibili zen, hango sinagogetan irakasten. Jainkoaren erregetzaren berriona hots egiten zuen eta herriko gaitz eta eritasun guztiak sendatzen. 24 Siria guztian zabaldu zen Jesusen entzutea. Edozein gaitz edo oinazek jotakoak -deabrudun, epileptiko nahiz elbarriak- eramaten zizkioten, eta hark sendatu egiten zituen. 25 Jende-talde handiek jarraitu zioten alde guztietatik: Galilea, Dekapolis, Jerusalem eta Judeatik eta Jordanez bestaldetik.

5. atala

[aldatu]

1 Jendetza ikusirik, Jesus mendira igo zen. Eseri eta ikasleak hurbildu zitzaizkion. 2 Orduan, honela hasi zitzaien irakasten:

3 «Zorionekoak bihotzez behartsu direnak, haiek baitute Jainkoa errege.

4 «Zorionekoak negarrez daudenak, haiek baititu Jainkoak kontsolatuko.

5 «Zorionekoak bihotz gozokoak, haiek baitira jabetuko Jainkoak hitz emandako lurraz.

6 «Zorionekoak Jainkoaren nahia betetzeko gose-egarri direnak, haiek baititu Jainkoak aseko.

7 «Zorionekoak errukitsu direnak, haiek baititu Jainkoak erruki izango.

8 «Zorionekoak bihotz-garbiak, haiek baitute ikusiko Jainkoa.

9 «Zorionekoak bakegileak, haiek baititu Jainkoak seme-alabatzat hartuko.

10 «Zorionekoak Jainkoaren nahia betetzeagatik erasotuak, haiek baitute Jainkoa errege.

11 «Zorionekoak zuek, niregatik madarikatuko zaituztenean, erasoka eta gezurrez gaizki-esaka erabiliko zaituztenean. 12 Poz zaitezte eta alaitu, handia izango baita zuen saria zeruan; zuen aurreko profetak ere halaxe erabili zituzten.

13 «Zuek zarete munduarentzat gatza. Baina gatza gezatzen bada, nola gazitu berriro? Ez du jadanik ezertarako balio, botatzeko baizik eta jendeak zapaltzeko.

14 «Zuek zarete munduarentzat argia. Ezin daiteke ezkuta mendi gainean dagoen hiria. 15 Kriseilua ere ez da pizten ontzipean ipintzeko, argimutilaren gainean baizik, etxeko guztiei argi egiteko. 16 Era berean, zuen argiak denen aurrean egin behar du argi, zuen egintza onak ikusiz, zeruko zuen Aita gorets dezaten.

17 «Ez uste izan Moisesen legea edo profeten esanak huts bihurtzera etorria naizenik; ez naiz huts bihurtzera etorri, beren betera eramatera baizik. 18 Zeren eta benetan diotsuet: Zeru-lurrek dirauten bitartean legearen hitz batek edo zeinurik txikienak ere ez du baliorik galduko, dena bete arte. 19 Beraz, agindurik txikienetako bat hausten edota hausten irakasten duena, txikien bezala hartuko du Jainkoak bere erreinuan; betetzen edota betetzen irakasten duena, ordea, handitzat hartuko du Jainkoak bere erreinuan. 20 Hara zer diotsuedan: Jainkoaren nahia lege-maisuek eta fariseuek baino hobeki betetzen ez baduzue, ez zarete sartuko Jainkoaren erreinuan.

21 «Badakizue legean aurrekoei agindu zitzaiena: Ez hil inor; eta hiltzailea kondenatua izango da. 22 Nik, berriz, hau diotsuet: Bere senidearekin haserretzen dena, kondenatua izango da; bere anaia iraintzen duena, biltzar nagusian kondenatua izango da, eta hitzez mintzen duena, infernuko sutara kondenatua izango da.

23 «Beraz, aldarean zeure oparia eskaintzerakoan, zure senideak zure kontra zerbait baduela gogoratzen bazaizu, 24 utzi oparia han, aldare aurrean, eta zoaz lehenbizi senidearekin bakeak egitera; itzuli gero zeure oparia eskaintzera.

25 «Konpon zaitez lehenbailehen zeure etsaiarekin, berarekin auzitegira zoazen bitartean; bestela, epailearen eskuetan jarriko zaitu eta epaileak ertzainaren eskuetan, eta kartzelara botako zaituzte. 26 Benetan diotsut: Ez zara handik aterako azken txanpona ordaindu arte.

27 «Badakizue legean agindua: Ez egin adulteriorik. 28 Nik, berriz, hau diotsuet: Emakume ezkondu bati irrikaz begiratzen dionak, egin du jadanik adulterioa bere bihotzean.

29 «Eskuineko begia galbide bazaizu, atera eta bota zeuregandik urruti: hobe duzu gorputz-atal bat galdu, oso-osorik infernura jaurtikia izan baino. 30 Eskuineko eskua galbide bazaizu, moztu eta bota zeuregandik urruti: hobe duzu gorputz-atal bat galdu, oso-osorik infernura joan baino.

31 «Legeak agindua du beste hau ere: Bere emaztea uzten duenak eman diezaiola dibortzio-agiria. 32 Nik, berriz, hau diotsuet: Bere emaztea uzten duenak -legearen kontra elkartuak ez badira behintzat- adulteriora bultzatzen du emaztea; eta utzitako emakume horrekin ezkontzen denak adulterio egiten du.

33 «Badakizue legean aurrekoei agindu zitzaien beste hau ere: Ez egin gezurrezko zinik, eta bete Jaunari egindako zinak. 34 Nik, berriz, hau diotsuet: Ez egin inolako zinik, ez zeruarengatik, Jainkoaren tronua baita; 35 ez lurrarengatik, haren oinaulkia baita; ez eta Jerusalemengatik ere, Errege handiaren hiria baita. 36 Ez egin zinik zeure buruarengatik ere, ez baitezakezu zeure ile bakar bat ere zuri edo beltz bihur. 37 Esan ezazue <bai>, bai denean, eta <ez>, ez denean; gainerakoa gaiztoarengandik dator.

38 «Badakizue legean agindua: Begia begiaren ordain, hortza hortzaren ordain. 39 Nik, berriz, hau diotsuet: Gaizkileari ez gaizki erantzun; bestela baizik, eskuineko masailan jotzen zaituenari eskaini beste masaila ere; 40 soinekoa kentzeko auzitara eraman nahi zaituenari eman soingainekoa ere; 41 norbaitek kilometro bat egitera behartzen bazaitu egin bi berarekin. 42 Eskatzen dizunari eman, eta dirua uzteko eskatzen dizunari ez ukatu.

43 «Badakizue legean agindua: Maitatu lagun hurkoa eta gorrotatu etsaia. 44 Nik, berriz, hau diotsuet: Maitatu etsaiak eta egin otoitz pertsegitzen zaituztenen alde; 45 horrela, zeruko zeuen Aitaren egiazko seme-alaba izango zarete, hark zintzoentzat eta gaiztoentzat ateratzen baitu eguzkia, eta zuzenentzat eta zuzengabeentzat isurtzen euria. 46 Izan ere, maite zaituztenak bakarrik maite badituzue, zer sari zor zaizue? Zergalariek ere ez al dute beste horrenbeste egiten? 47 Eta zeuen senideak bakarrik agurtzen badituzue, zer egiten duzue berezirik? Jentilek ere ez al dute beste horrenbeste egiten? 48 Izan zaitezte, bada, guztiz onak, zeruko zuen Aita guztiz ona den bezala.

6. atala

[aldatu]

1 «Ez egin gero zeuen erlijio-betebeharrak jendaurrean, jendeak ikus zaitzaten; horrela, ez duzue saririk jasoko zeruko zeuen Aitarengandik. 2 Beraz, limosna egitean, ez ibili turuta joka, itxurazaleek sinagogetan eta kaleetan egin ohi duten bezala, jendearen txaloak irabazteko. Benetan diotsuet: Hartua dute beren ordaina. 3 Zuk limosna egitean, ez beza jakin zure ezkerrak zer egiten duen eskuinak; 4 horrela, zure limosna ezkutuan geldituko da, eta ezkutukoa ere ikusten duen zeure Aitak emango dizu ordaina.

5 «Otoitz egitean, ez egin itxurazaleek bezala: gogoko dute sinagoga eta plazetan zutik otoitz egitea, jendearen agerian. Benetan diotsuet: Hartua dute beren ordaina. 6 Zu, ordea, otoitz egiteko, sar zaitez zeure gelan, itxi atea eta egin otoitz ezkutuan dagoen zeure Aitari, eta ezkutukoa ere ikusten duen zeure Aitak emango dizu ordaina.

7 «Otoitz egitean, ez ari esan eta esan, jentilek ohi duten bezala, uste baitute beren hitz-jarioari esker entzungo diela Jainkoak. 8 Ez izan horien antzeko, bai baitaki zuen Aitak zeren beharra duzuen, zuek eskatu baino lehen. 9 Zuek, egizue otoitz honela:

«Gure Aita zerukoa,
agertu santu zeure izena,
}} 10 etorrarazi zeure erregetza;
bete lurrean zeure nahia,
zeruan betetzen duzun bezala.
11 Emaguzu gaur egun honetako ogia,
12 eta barkatu gure erruen zorra,
guk ere geure zordunei
barkatu diegunez gero;
{{bertset|6|13| ez utzi gu tentaldian erortzen,
eta gorde gaitzazu gaiztoarengandik.

14 «Izan ere, besteei beren hutsegiteak barkatzen badizkiezue, zuei ere barkatuko dizue zeruko Aitak; 15 baina besteei barkatzen ez badiezue, zuei ere ez dizkizue barkatuko zeuen hutsegiteak zeruko Aitak.

16 «Barau egitean, ez zaitezte ager kopetilun, itxurazaleek ohi duten bezala: aurpegia itsusten dute, barau egiten dutela jendeari azaltzeko. Benetan diotsuet: Hartua dute beren ordaina. 17 Zuk, ordea, barau egitean, igurtzi usain-gozoz burua eta garbitu aurpegia, 18 zure barauaz jendea ohar ez dadin, ezkutuan dagoen Aita baizik. Eta ezkutukoa ere ikusten duen zure Aitak emango dizu ordaina.

19 «Ez pilatu mundu honetan zeuen aberastasunak, sitsak eta herdoilak jaten baitituzte hemen, eta lapurrak etortzen harrapatzera. 20 Pilatu zeruan zeuen aberastasunak, han ez baititu ez sitsak, ez herdoilak jaten, ez eta lapurrak harrapatzera joaten ere. 21 Zeren, zure aberastasuna non, zure bihotza han.

22 «Begia da gorputzari argi egiten dion kriseilua. Begia onik baduzu, zure gorputz osoa argitan ibiliko da. 23 Begia gaixo baduzu, ordea, zure gorputz osoa ilunpetan ibiliko da. Beraz, zeure barruan argi behar lukeena iluna bada, a zer ilunpea zurea!

24 «Ezin da inor bi nagusiren morroi izan; izan ere, bata gorroto izango du eta bestea maite, edota batari men egingo dio eta bestea begitan hartuko. Ezin zaitezkete Jainkoaren eta diruaren morroi izan.

25 «Horregatik diotsuet: Ez kezkatu bizitzeko zer jan edo edango, edota gorputza zerez jantziko. Ez ote da bizia janaria baino gehiago, eta gorputza jantzia baino gehiago? 26 Begira aireko hegaztiei: ez dute ereiten, ez uztarik biltzen, ez mandioan pilatzen; hala ere, zeruko zuen Aitak janaritzen ditu. Ez ote duzue horiek baino askoz gehiago balio zuek? 27 Asko arduratu arren, zuetako nork luza lezake bizitza apurtxo bat ere?

28 «Eta jantziaz, zertan kezkatu? Begira nola hazten diren loreak zelaietan: ez dira lanean penatzen, ez dute iruten; 29 baina, egia esan, Salomon bera ere, bere ospe guztian, ez zen janzten horietako baten pare. 30 Beraz, gaur belardian dagoen eta bihar sutan erreko den belarra Jainkoak horrela janzten badu, ez ote askoz gehiago zuek, sinesmen gutxikook? 31 Ez kezkatu, bada, zer jango, zer edango, zer jantziko duzuen pentsatuz. 32 Fedegabeak arduratu ohi dira horiez guztiez; baina zeruko zuen Aitak badaki horren guztiaren beharra duzuena. 33 Ardura zaitezte, batez ere, Jainkoaren erregetzaz eta haren nahia betetzeaz, eta beste hori guztia gehigarritzat emango dizue Jainkoak. 34 Ez arduratu, bada, biharko egunaz, biharkoak ere ekarriko baitu bere ardura. Aski ditu egun bakoitzak bere buruhausteak.

7. atala

[aldatu]

1 «Ez gaitzetsi inor, Jainkoak ere ez zaitzaten gaitzets; 2 izan ere, zuek besteak nola epaitu, hala epaituko zaituzte Jainkoak, eta zuek zein neurriz neurtu, neurri beraz neurtuko zaituzte Jainkoak. 3 Nola ikusten duzu senidearen begiko lasto-izpia eta zeure begiko hagaz ohartzen ez? 4 Eta nola esan diezaiokezu senideari: <Utzi begian duzun lasto-izpia ateratzen>, zuk zeurean haga duzula? 5 Itxurazale hori! Kendu lehenengo zeure begitik haga, eta orduan ikusiko duzu garbi, senidearen begitik lasto-izpia ateratzeko.

6 «Ez eman txakurrei gauza sakratuak, zeuen kontra itzuli eta zatika ez zaitzateten; ez bota txerriei zuen harribitxiak, hankapean erabil ez ditzaten.

7 «Eskatu, eta emango dizue Jainkoak; bilatu, eta aurkituko duzue; jo atea, eta zabalduko zaizue. 8 Zeren eskatzen duenak hartu egiten baitu, bilatzen duenak aurkitu, eta atea jotzen duenari zabaldu egiten baitzaio.

9 «Zuetako norbaitek, semeak ogia eskaturik, harria emango ote dio? 10 Edo, arraina eskaturik, sugea emango ote dio? 11 Beraz, zuek, gaiztoak izanik, seme-alabei gauza onak ematen baldin badakizue, zenbatez areago ez dizkie zeruko zuen Aitak gauza onak emango eskatzen dizkiotenei?

12 «Honela bada, besteek zuei egitea nahi zenuketen guztia, egin zuek ere besteei: horretan datza Liburu Santuek irakatsia.

13 «Sar zaitezte ate estutik; zabala baita hondamenerako atea eta lasaia bidea, eta asko dira hortik doazenak. 14 Baina bai estua dela bizirako atea eta meharra bidea, eta gutxi dira aurkitzen dutenak.

15 «Kontuz sasiprofetekin! Ardi-larruz jantzirik badatozkizue ere, otso harrapari dira barrutik. 16 Beren egintzetatik antzemango diezue. Elorritik biltzen ote da mahatsik edo gardutik pikurik? 17 Zuhaitz onak fruitu ona ematen du, eta zuhaitz txarrak fruitu txarra. 18 Zuhaitz onak ezin du fruitu txarrik eman, ez eta zuhaitz txarrak ere fruitu onik. 19 Fruitu onik ematen ez duen zuhaitza moztu eta sutara botatzen da. 20 Beraz, beren fruituetatik antzemango diezue sasiprofetei.

21 «Ez da aski niri <Jauna, Jauna!> esatea, Jainkoaren erreinuan sartzeko; zeruko nire Aitaren nahia behar da egin. 22 Epai-egunean askok esango didate: <Jauna, Jauna! Ez ote genuen zure izenean hitz egin eta zure izenean deabruak bota eta zure izenean mirari asko egin?> 23 Baina nik erantzungo diet: <Ez zaituztet inoiz ezagutu; alde niregandik, gaizkileok!>

24 «Beraz, nire hitz hauek entzun eta betetzen dituena, etxea harkaitz gainean eraiki zuen gizon zuhurraren antzekoa da. 25 Euri-jasak izan ziren, uholdeak etorri, mendebalak jo, eta etxeari eraso zioten; baina ez zen erori, oinarriak harkaitzean zituelako. 26 Nire hitz hauek entzun bai, baina betetzen ez dituena, ordea, etxea hondar gainean eraiki zuen gizon zentzugabearen antzekoa da. 27 Euri-jasak izan ziren, uholdeak etorri, mendebalak jo, eta etxeari eraso zioten; eta erori egin zen eta dena hondatua gelditu».

28 Jesusek hitzaldi hau amaitu zuenean, haren irakaspenez txunditurik gelditu zen jende guztia; 29 nagusitasunez irakasten baitzien, eta ez beren arteko lege-maisuek bezala.


8. atala

[aldatu]

1 Jesus menditik jaitsi zenean, jende askok jarraitu zion. 2 Legendun bat hurbildu zitzaion eta, aurrean ahozpezturik, esan zion:

-Jauna, nahi baduzu, garbi nazakezu.

3 Orduan, Jesusek eskua luzatu eta ukitu egin zuen, esanez:

-Nahi dut, izan zaitez garbi.

Berehala, legena garbitu egin zitzaion.

4 Jesusek agindu zion:

-Kontuz gero! Ez esan inori. Zoaz, hala ere, azaldu apaizarengana eta eskaini Moisesek agindutako oparia zeure garbitasunaren ezaugarri.

5 Jesus Kafarnaum herrian sartu zenean, erromatar ehuntari bat hurbildu zitzaion 6 erreguka:

-Jauna, elbarri eta oinaze gorritan dut morroia etxean.

7 Jesusek esan zion:

-Neu joango naiz sendatzera.

8 Ehuntariak erantzun zion:

-Jauna, ni ez naiz inor zu nire etxean sartzeko; aski duzu hitz bat esatea, nire morroia sendatzeko. 9 Neuk ere, menpekoa izanagatik, soldaduak ditut menpean, eta batari joateko agintzen badiot joan egiten da, besteari etortzeko agindu eta etorri, morroiari zerbait egiteko esan eta hala egiten du.

10 Hau entzutean, harritu egin zen Jesus eta ondoren zetozkionei esan zien: «Benetan diotsuet: Israel guztian ez dut aurkitu horrelako sinestedunik. 11 Egia esan, asko etorriko dira sortalde eta sartaldetik, Abraham, Isaak eta Jakobekin Jainkoaren erreinuko mahaikide izateko; 12 erreinuaren oinordeko zirenak, berriz, kanpora, ilunpetara, botako ditu Jainkoak. Negarra eta hortz-karraska izango dira han».

13 Ondoren, ehuntariari esan zion:

-Zoaz etxera, eta gerta bekizu sinetsi duzun bezala.

Eta ordu hartan bertan sendatua gertatu zen morroia.

14 Ondoren, Pedroren etxera joan zen Jesus, eta haren amaginarreba oheratua aurkitu zuen sukarrez. 15 Jesusek eskua hartu zion eta sukarrak alde egin; orduan, emakumea jaiki eta zerbitzatzen hasi zitzaion.

16 Arratsean, deabrudun asko eraman zizkioten Jesusi. Honek deabruak bere hitzez bota eta gaixo guztiak sendatu zituen. 17 Horrela bete zen Jainkoak Isaias profetaren bidez esana:

Hark gure ahuleria
hartu zuen bere gain,
gure gaitzen zama jasan.

18 Bere inguruan jendetza handia ikusirik, bestaldeko aintzira-ertzera igarotzeko agindu zuen Jesusek. 19 Orduan, lege-maisu bat hurreratu zitzaion, esanez:

-Maisu, noranahi jarraituko dizut.

20 Jesusek esan zion:

-Azeriek badituzte zuloak eta aireko hegaztiek habiak; Gizonaren Semeak, ordea, ez du burua non ezarri.

21 Beste batek, ikasleetakoa zenak, esan zion:

-Jauna, uztazu lehenbizi aitaren hiletak egitera joaten.

22 Baina Jesusek erantzun:

-Jarraitu niri, eta utzi hilei beren hildakoen hiletak egiten.

23 Jesus txalupara igo zen eta ikasleek jarraitu egin zioten.

24 Bat-batean, ekaitz gogorra sortu zen aintziran, eta uhinek txalupa ia azpian hartua zuten. Jesus, berriz, lo zegoen. 25 Ikasleek hurbildu eta esnatu egin zuten, esanez:

-Salba gatzaizu, Jauna! Galtzera goaz!

26 Hark esan zien:

-Zergatik zarete hain beldur, sinesmen gutxikook?

Eta, zutiturik, haserre egin zien haizeari eta aintzirari, eta dena bare-bare gelditu zen. 27 Ikasleek, harriturik, honela zioten: «Nor ote dugu gizon hau, esana egiten baitiote haizeak eta aintzirak ere?»

28 Jesus aintziraz bestaldera, gadaratarren lurraldera iritsi zenean, bi deabrudun atera zitzaizkion hilobi artetik bidera. Hain baitziren gaiztoak, ez zen inor ausartzen bide hartatik ibiltzen. 29 Eta deiadarka hasi zitzaizkion:

-Zer duzu gurekin, Jainkoaren Seme horrek? Garaia baino lehen guri oinaze ematera etorri al zara hona?

30 Handik urrutira gabe, txerri-talde handi bat zebilen uxarrean. 31 Deabruek eskatu zioten Jesusi:

-Botatzekotan, bidal gaitzazu txerri-taldera.

32 Jesusek esan zien:

-Zoazte.

Haiek irten eta txerriengan sartu ziren, eta txerri-talde osoa ezpondan behera aintzirara amildu zen, eta denak uretan galdu.

33 Txerrizainek ihes egin zuten eta, herrira joanik, dena kontatu zuten, bai eta deabrudunena ere. 34 Orduan, herri guztia atera zen Jesusengana eta, ikusi zutenean, beren lur-mugetatik alde egiteko eskatu zioten.

9. atala

[aldatu]

1 Jesus, txalupara igo, aintziraz bestaldera igaro eta bere herrira etorri zen. 2 Elbarri bat ekarri zioten, ohatilan etzana. Jesusek, lagun haien sinesmena ikusirik, esan zion elbarriari:

-Izan bihotz, seme! Barkatuak dituzu bekatuak.

3 Orduan, lege-maisu batzuek hau zioten berekiko: «Biraoka ari duk hau». 4 Haien gogoetak igarririk, Jesusek esan zien:

-Zergatik dituzue gogoeta gaizto horiek zeuen baitan? 5 Zer da errazago: «Barkatuak dituzu bekatuak» esatea ala «Jaiki eta zabiltza» esatea? 6 Orain ikusiko duzue, bada, Gizonaren Semeak baduela mundu honetan bekatuak barkatzeko ahalmena.

Eta esan zion elbarriari:

-Jaiki, hartu ohatila eta zoaz etxera.

7 Hura jaiki eta etxera joan zen. 8 Hau ikustean, beldurrak jota gelditu zen jendea eta Jainkoa goresten zuten, gizakiei horrenbesteko ahalmena eman zielako.

9 Jesusek, handik atera eta bidez zihoala, Mateo zeritzan gizon bat ikusi zuen zergak biltzeko mahaian eseria, eta esan zion:

-Jarraitu niri.

Mateok zutitu eta jarraitu egin zion.

10 Geroago, Mateoren etxean zegoen Jesus mahaian; bazen beste zergalari eta bekatari asko ere Jesusekin eta honen ikasleekin batera mahaian. 11 Fariseuek, hori ikustean, esan zieten ikasleei:

-Nolatan jaten du zuen maisuak zergalari eta bekatariekin?

12 Jesusek entzun eta esan zien:

-Ez dute osasundunek behar sendagilea, gaixoek baizik. 13 Hobe zenukete Jainkoak esandako honetaz jabetuko bazinete: Nahiago dut errukia sakrifizioak baino. Ez naiz zintzoei dei egitera etorri, bekatariei baizik.

14 Behin batean, Joan Bataiatzailearen ikasleek Jesusengana joan eta esan zioten:

-Nolaz egiten dugu fariseuek eta guk hainbeste barau eta zure ikasleek ez?

15 Jesusek erantzun zien:

-Ezteietara deituak egon ote daitezke goibel, senar-berria berekin dutelarik? Etorriko zaie, bai, senar-berria kenduko dieten eguna; orduan egingo dute barau.

16 «Inork ez dio jantzi zaharrari oihal gordinezko adabakirik josten, adabakiak jantzia behartu eta zarratada handiagoa egingo bailuke. 17 Zahagi zaharretan ere ez da ardo berririk sartzen; bestela, zahagiak lehertu egingo lirateke, eta ardoa isuri eta zahagiak galdu. Ez! Ardo berria zahagi berrietan sartzen da, eta batak eta besteak irauten dute».

18 Jesus honela ari zitzaiela, buruzagietako bat etorri zitzaion eta, ahozpezturik, esan zion: «Hil berria dut alaba; baina zatoz hari eskua ezartzera, eta biziko da».

19 Jaiki zen Jesus eta ondoren joan zitzaion bere ikasleekin. 20 Orduan, hamabi urte hartan odol-jarioz zegoen emakume bat atzetik hurbildu zitzaion Jesusi eta soineko-ertza ukitu zion; 21 honela baitzioen berekiko: «Jantzia ukitzen badiot, besterik gabe sendatuko naiz».

22 Itzuli zen Jesus eta, emakumea ikustean, esan zion: «Izan bihotz, ene alaba! Zeure sinesmenak sendatu zaitu». Eta une hartatik sendatua gelditu zen.

23 Buruzagiaren etxera heldu eta hango erostariak eta jendearen istilua ikustean, Jesusek 24 esan zien: «Alde hemendik! Neskatxa ez dago hilda, lo dago». Haiek barre egiten zioten.

25 Jesusek, jendea kanpora bidali zutenean, sartu eta neskatxari eskutik heldu zion, eta neskatxa altxatu egin zen. 26 Eskualde guztian zabaldu zen gertatuaren berri.

27 Jesus handik atera zenean, bi itsuk jarraitu zioten deiadarka: «Daviden Semea, erruki zakizkigu!»

28 Etxeratu zenean, itsuak hurbildu zitzaizkion, eta Jesusek galdetu zien:

-Sinesten al duzue hori egin dezakedana?

-Bai, Jauna -erantzun zioten.

29 Orduan, begiak ukitu zizkien, esanez:

-Gerta bekizue sinetsi duzuen bezala.

30 Eta begiak zabaldu zitzaizkien. Jesusek zorrotz agindu zien:

-Kontuz gero! Ez dezala inork ere jakin!

31 Haiek, ordea, atera orduko, eskualde guztian zabaldu zuten Jesusen berri.

32 Itsuak atera orduko, deabruaren menpe zegoen mutu bat ekarri zioten Jesusi. 33 Jesusek deabrua bota egin zuen eta mutua hizketan hasi zen. Jendeak, harriturik, zioen: «Ez da Israelen egundaino horrelakorik ikusi!»

34 Fariseuek, berriz, zioten: «Deabruen buruzagiaren indarrez botatzen ditu honek deabruak».

«Uzta ugaria da, baina langileak gutxi»

35 Jesus herri eta auzo guztietan barrena ibili zen, sinagogetan irakasten. Jainkoaren erregetzaren berriona hots egiten zuen eta gaitz eta eritasun guztiak sendatzen. 36 Jendetza ikustean, errukitu egin zitzaien Jesus, nekatuak eta lur jota baitzeuden, artzain gabeko ardiak bezala. 37 Orduan, bere ikasleei esan zien: «Uzta ugaria da, baina langileak gutxi. 38 Erregutu, bada, uzta-jabeari bidal ditzala langileak bere uztara».

10. atala

[aldatu]

1 Jesusek, bere hamabi ikasleei dei eginik, ahalmena eman zien espiritu gaiztoak botatzeko eta gaitz eta eritasun guztiak sendatzeko.

2 Hona hemen hamabi apostoluen izenak: lehenbizi Simon -Pedro deritzana- eta haren anaia Andres; Santiago Zebedeorena eta haren anaia Joan; 3 Felipe eta Bartolome; Tomas eta Mateo, zergalaria; Santiago Alfeorena eta Tadeo; 4 Simon Zelote eta Judas Iskariote, Jesus saldu zuena.

5 Hamabiok bidali zituen Jesusek, oharpen hauek eginez: «Ez joan jentilen lurraldeetara, ez sartu Samaria herrialdean ere, 6 baizik eta joan Israel herriko ardi galduengana. 7 Bidez zoaztela, hots egin Jainkoaren erregetza gainean dela. 8 Senda itzazue gaixoak, piztu hildakoak, garbitu legendunak, bota deabruak. Doan hartu duzue, eman doan.

9 «Ez eraman urrerik, ez zilarrik, ez dirurik gerrikoan, 10 ez zakutorik biderako, ez soinekorik aldatzeko, ez oinetakorik, ez eta makilarik ere, zor baitzaio langileari behar duen janaria.

11 «Edozein herri edo auzotara iristen zaretela, jakizue ba ote den konfiantzako inor zuek etxean hartzeko, eta geldi zaitezte harenean herri hartatik atera arte.

12 «Etxe batean sartzean, esan: <Bakea zuekin>; 13 etxekoak duin badira, hel bekie zuen bakea; duin ez badira, berriz, gal bedi hutsean zuen agurra.

14 «Onartzen ez bazaituztete eta zuen mezua entzun nahi ez, etxe edo herri hartatik ateratzean, astindu zeuen oinetako hautsa. 15 Benetan diotsuet: Auzi-egunean, Sodomak eta Gomorrak zigor bigunagoa izango dute herri hark baino.

16 «Hara, ardiak otso artera bezala bidaltzen zaituztet. Izan zaitezte, bada, sugeak bezain zuhur eta usoak bezain xalo.

17 «Kontuz jendearekin! Auzitegi eta sinagogetara eramango zaituztete eta zigortu egingo; 18 agintari eta erregeen aurrera eramango zaituztete niregatik, eta aitorpen egingo duzue haien eta jentilen aurrean. 19 Eramango zaituztetenean, ez egon zer eta nola esango duzuen kezkatan: une hartan bertan adieraziko dizue Jainkoak zer esan; 20 ez zarete zuek mintzatuko, zuen Aitaren Espiritua mintzatuko da zuen bidez.

21 «Anaiak anaia emango du heriotzara, eta aitak semea; seme-alabak gurasoen kontra altxatuko dira eta hil egingo dituzte. 22 Mundu guztiak gorroto izango dizue niregatik; baina azkeneraino sendo irauten duena, horixe izango da salbatua. 23 Herri batean pertsegitzen bazaituztete, egin ihes beste batera. Benetan diotsuet: Gizonaren Semea etorri aurretik, ez dituzue Israelgo herri guztiak igaroko.

24 «Ikaslea ez da irakaslea baino gehiago, ez eta morroia ere nagusia baino gehiago. 25 Aski du ikasleak irakaslea adina izatea, eta morroiak nagusia adina. Etxejaunari Beeltzebul esan badiote, zer ez ote esango haren etxekoei?

26 «Ez izan jendearen beldur! Izan ere, ez dago ezer gordeta agertuko ez denik, ez eta ere ezer ezkutuan jakingo ez denik. 27 Gau-ilunez esaten dizuedana, esan zuek egun-argiz; eta belarrira entzuten duzuena, hots egin etxe gainetatik. 28 Ez izan beldurrik gorputza hil bai, baina bizia hondatu ezin dutenei; izan beldur, gorputza ez ezik, pertsona osoa infernuan honda dezakeenari.

29 «Ez ote dira bi txori sos batean saltzen? Hala ere, ez da bat bakarra ere lurrera erortzen zuen Aitaren baimenik gabe. 30 Zuen buruko ileak ere denak zenbatuak dauzka Jainkoak. 31 Ez izan, bada, beldur: zuek txori guztiek baino gehiago balio duzue.

32 «Jendearen aurrean aitortzen nauena aitortuko dut nik ere Aita zerukoaren aurrean; 33 baina jendearen aurrean ukatzen nauena ukatu egingo dut nik ere zeruko Aitaren aurrean.

34 «Ez pentsa munduari bakea ekartzera etorria naizenik; bakea ez, baina banaketa ekartzera etorria naiz. 35 Bai, semea aitarengandik, alaba amarengandik eta erraina amaginarrebagandik banatzera etorri naiz. 36 Eta nork bere etxekoak izango ditu etsai.

37 «Aita nahiz ama ni baino maiteago duena ez da niretzat gai; semea nahiz alaba ni baino maiteago duena ez da niretzat gai. 38 Bere gurutzea hartu eta jarraitzen ez didana ez da niretzat gai. 39 Bere biziaren jabe izan nahian dabilenak galdu egingo du; bere bizia niregatik galtzen duenak, ordea, eskuratu egingo du.

«Zuek onartzen zaituztenak neu onartzen nau»

40 «Zuek onartzen zaituztenak neu onartzen nau, eta ni onartzen nauenak bidali nauena onartzen du. 41 Profeta bat profeta delako onartzen duenak profetari zor zaion saria jasoko du; eta gizon zuzen bat zuzena delako onartzen duenak gizon zuzenari zor zaion saria jasoko du; 42 eta txiki hauetako bati, nire ikasle delako, ontzixka bat ur fresko besterik ez bada ere ematen diona, benetan diotsuet ez dela saririk gabe geldituko».

11. atala

[aldatu]

1 Jesus, bere hamabi ikasleei argibide hauek ematen amaitu zuenean, joan egin zen handik, herriz herri irakastera eta mezua hots egitera.

2 Joan Bataiatzaileak Mesiasen egintzen berri izan zuen kartzelan, eta bere ikasle batzuk bidali zizkion 3 galdetzera: «Zu al zara <Etortzekoa>, ala besteren baten zain egon behar dugu?»

4 Jesusek erantzun zien:

-Zoazte eta esan Joani entzuten eta ikusten duzuena: 5 itsuek ikusi egiten dute eta herrenak badabiltza, legendunak garbi gelditzen dira eta gorrek entzun egiten, hildakoak piztu egiten dira eta behartsuei berriona ematen zaie. 6 Eta zoriontsua sinesteko oztoporik niregan aurkitzen ez duena!

7 Haiek alde egitean, Jesus Joani buruz hitz egiten hasi zitzaion jendeari: «Zer ikustera irten zineten basamortura? Haizeak kulunka darabilen kanabera? 8 Zer ikustera irten zineten bestela? Soineko apainez jantzitako gizona? Jantzi apainekoak errege-jauregietan bizi ohi dira. 9 Zer ikustera irten zineten, bada? Profetaren bat? Bai, noski, eta profeta baino ere handiagoa. 10 Hartaz dago idatzia Liburu Santuan: Begira, neure mezularia bidaltzen dut zure aurretik; hark prestatuko dizu aurretik bidea. 11 Benetan diotsuet: Ez da amaren semerik sortu Joan Bataiatzailea baino handiagorik; hala ere, Jainkoaren erreinuko txikiena ere hura baino handiago da.

12 «Joan Bataiatzailea agertu zenetik gaurdaino Jainkoaren erreinua indarrez hartzen da, eta indar egiten dutenek eskuratzen dute. 13 Profeta guztien eta Moisesen agintzarien epea Joan Bataiatzailearekin bukatzen da. 14 Joan hau duzue, nahi baduzue onartu, etortzekoa zen Elias. 15 Ulertzeko gauza denak uler beza.

16 «Norekin konparatuko dut oraingo gizaldi hau? Plazan eseriak dauden mutikoen antzekoa da, honela ari baitzaizkio elkarri: 17 <Txistua jo dizuegu eta zuek dantzarik ez; hiletak jo eta zuek aienerik ez>. 18 Etorri zen Joan, ez jan eta ez edan egiten ez zuela, eta burutik egina dagoela diote. 19 Etorri da Gizonaren Semea, jan-edan egiten duela, eta honela diote: <A zer tripazain eta mozkorra, zergalari eta bekatarien laguna!> Baina egiteek aitortzen dute Jainkoaren jakinduria zuzena dela».

20 Gero, miraririk gehienak egin zitueneko herriak madarikatzen hasi zen Jesus, bihozberritu ez zirelako.

21 «Ai zu, Korozain! Ai zu, Betsaida! Izan ere, Tiro eta Sidon hiri jentiletan zuengan adina mirari gertatu izan balitz, aspaldi bihozberrituak ziratekeen, dolu-jantziz eta hautsez estalirik. 22 Horregatik, hona nik esan: Auzi-egunean, Tiro eta Sidonek zigor bigunagoa izango dute zuek baino. 23 Eta zu, Kafarnaum,

«zeruraino altxatuko al zara? Lurraren barreneraino eroriko zara!

«Izan ere, zuregan adina mirari gertatu izan balitz Sodoman, oraindik gaur zutik iraungo zukeen. 24 Horregatik, hona nik esan: Auzi-egunean, Sodomak zigor bigunagoa izango du zuk baino».

25 Behin batean, Jesus honela mintzatu zen: «Goresten zaitut, Aita, zeru-lurren Jauna, gauza hauek jakintsu eta ikasiei ezkutatu dizkiezulako eta jende xumeari agertu. 26 Bai, Aita, goretsia zu, horixe izan baituzu gogoko.

27 «Nire Aitak nire esku utzi du dena. Eta inork ez du Semea ezagutzen, Aitak baizik; ez eta Aita ere inork ezagutzen, Semeak baizik eta Semeak agertu nahi dionak.

«Zatozte niregana...»

28 «Zatozte niregana, nekatu eta zamapetu guztiok, eta neuk emango dizuet atseden. 29 Hartzazue nire uztarria eta ikasi niregandik, gozoa eta bihotz-apala bainaiz ni, eta aurkituko duzue bizitzarako atsedena; 30 eraman-erraza baita nire uztarria eta arina nire zama».

12. atala

[aldatu]

1 Behin batean, larunbatez, gari-soro batean zehar zihoan Jesus. Ikasleak goseak zeuden, eta galburuak hartu eta jaten hasi ziren. 2 Hori ikustean, fariseuek esan zioten Jesusi:

-Begira, larunbatez zilegi ez dena egiten ari dira zure ikasleak.

3 Hark erantzun:

-Ez al duzue inoiz irakurri zer egin zuen Davidek, bera eta bere lagunak goseak aurkitu zirenean? 4 Nola Jainkoaren etxean sartu eta Jaunari eskainiriko ogiak jan zituzten, legez ez berak eta ez bere lagunek, baizik eta apaizek bakarrik jan zitzaketenak? 5 Eta ez al duzue Liburu Santuetan irakurri apaizek tenpluan larunbatero atseden-legea hausten dutela, horregatik errudun izan gabe? 6 Ba, nik diotsuet: Bada hemen tenplua baino gehiago den bat. 7 Ulertu bazenute zer esan nahi duen Jainkoak esandako honek: Nahiago dut errukia sakrifizioak baino, ez zenituzketen errugabeok gaitzetsiko. 8 Zeren larunbataren nagusi baita Gizonaren Semea.

9 Handik alde egin eta sinagogara joan zen Jesus. 10 Bazen han besoa elbarri zeukan gizon bat. Fariseuek, zertan salatuko, galdetu zioten:

-Zilegi al da larunbatez inor sendatzea?

11 Jesusek erantzun zien:

-Zuetako zeinek, ardi bakarra eduki eta larunbatez zulora erortzen bazaio, ez du hartu eta aterako? 12 Eta zenbatez ez da gehiago gizakia ardia baino! Legezko da, beraz, larunbatez on egitea.

13 Orduan, gizonari esan zion:

-Luzatu beso hori.

Hark luzatu, eta sendaturik gelditu zitzaion, bestea bezain ongi.

14 Handik atera zirenean, fariseuek elkar hartu zuten Jesusen kontra, nola hilko.

15 Horretaz jabeturik, handik aldendu egin zen Jesus. Jende askok jarraitu zion, eta hark denak sendatu zituen, 16 bera nor zen inori ez esateko aginduz. 17 Horrela, Jainkoak Isaias profetaren bidez esana bete zen:

18 Hona hemen nire zerbitzaria,
nik hautatua,
nire maitea, atsegin dudana.
Beronen gain ezarriko dut
neure espiritua:
nazioei justizia iragarriko die.
19 Ez du haserrerik sortuko,
ez du oihu egingo,
ez da kaleetan haren mintzoa entzungo.
20 Kanabera printzatua ez du hautsiko,
ahulduriko argi-metxa ez du itzaliko,
justizia nagusi ezar dezan arte.
21 Bera izango dute itxaropen nazioek.

22 Deabruaren menpe zegoen gizon bat eraman zioten Jesusi, itsua eta mutua. Hark sendatu egin zuen eta gizona hitz egiten eta ikusten hasi zen. 23 Jende guztiak, harriturik, zioen: «Ea Daviden Semea dugun hau!»

24 Fariseuek, ordea, hori entzutean, esan zuten: «Deabruen buruzagi den Beeltzebulen indarrez botatzen ditu honek deabruak».

25 Igarri zizkien Jesusek beren gogoetak eta esan zien: «Bere baitan zatiturik dagoen erreinua errauts bihurtuko da. Bere baitan zatiturik dagoen herri edo familiak ez du iraungo. 26 Beraz, Satanasek Satanas botatzen badu, zatiturik dago eta bere buruaren aurka ari da; nola iraun dezake haren erreinuak? 27 Eta nik deabruak Beeltzebulen indarrez botatzen baditut, noren indarrez botatzen dituzte zuen ikasleek? Horregatik, zeuen ikasleak izango dituzue epaile. 28 Deabruak Jainkoaren Espirituaren indarrez botatzen baditut, ordea, argi dago Jainkoa zuen artean errege izaten hasia dela.

29 «Izan ere, nola sar daiteke inor indartsu baten etxera lapurretara, aldez aurretik hura lotzen ez badu? Orduan bai, harrapa ditzake haren etxeko ondasunak.

30 «Nire alde ez dagoena nire kontra dago, eta nirekin biltzen ez duena sakabanatzen ari da.

31 «Horregatik diotsuet: Bekatu eta birao oro barkatuko dio Jainkoak gizakiari, baina Espiritu Santuaren kontrako biraorik ez dio barkatuko.

32 «Norbaitek Gizonaren Semearen kontra zerbait esaten badu, barkatuko dio Jainkoak; baina Espiritu Santuaren kontra hitz egiten duenak ez du barkamenik izango, ez mundu honetan eta ez datorrenean.

33 «Emazue zuhaitza ona dela: fruitua ere ona izango da. Edota zuhaitza txarra dela: fruitua ere txarra izango da. Zuhaitza fruitutik ezagutzen da. 34 Sugekumeok! Nola esan zenezakete gauza onik, zeuek gaiztoak izanik? Ahoak esan, bihotzari gainezka dariona esaten baitu. 35 Ona denak, bere ontasun-altxorretik, ona ateratzen du; eta gaiztoak, bere gaiztakeri altxorretik, gaitza.

36 «Hona nik esan: Bakoitzak esan dituen alferreko hitz guztien kontu eman beharko du auzi-egunean. 37 Zeren zeuen hitzen arabera zuzenetsiko baitzaituzte Jainkoak, eta zeuen hitzen arabera gaitzetsiko».

38 Lege-maisu eta fariseu batzuk honela hasi zitzaizkion Jesusi: «Maisu, zuk egindako mirarizko seinaleren bat ikusi nahi genuke».

39 Jesusek erantzun zien: «Seinale eske ari da gizaldi gaizto eta desleial hau, baina ez zaio seinalerik emango, Jonas profetarena besterik. 40 Zeren, Jonasek arrainaren sabelean hiru egun eta hiru gau egin zituen bezala, hala egingo baititu Gizonaren Semeak ere hiru egun eta hiru gau lurraren barruan. 41 Ninivetarrek, auzi-egunean gizaldi honen kontra altxatu eta kondenatu egingo dute, beraiek bihozberritu egin baitziren Jonasen predikuz, eta baduzue hemen Jonas baino handiago den bat. 42 Hegoaldeko erreginak ere auzi-egunean gizaldi honen kontra altxatu eta kondenatu egingo du, munduaren bazterretik etorri baitzen Salomonen jakinduriazko hitzak entzutera, eta baduzue hemen Salomon baino handiago den bat.

43 «Espiritu gaiztoa, norbaitengandik irten ondoren, leku idorretan barrena ibili ohi da atseden bila; baina, aurkitzen ez duelarik, 44 bere buruari esaten dio: <Noan berriro, atera nintzeneko neure etxera>. Iristean, etxea hutsik, garbitua eta apaindua aurkitzen du. 45 Orduan, joan eta beste zazpi espiritu hartzen ditu berekin, bera baino gaiztoagoak, eta gizakiagan sartu eta bertan jartzen da bizitzen; horrela, pertsona horren azken egoera lehengoa baino okerragoa gertatzen da. Gauza bera gertatuko zaio gizaldi gaizto honi ere».

46 Oraindik Jesus jendeari hitz egiten ari zela, haren ama eta anai-arrebak azaldu ziren kanpoan, berarekin hitz egin nahian. 47 Batek esan zion:

-Adizu, ama eta anai-arrebak dituzu kanpoan, zurekin hitz egin nahian.

48 Jesusek, berriz, erantzun zion:

-Nor da nire ama eta nortzuk nire anai-arrebak?

49 Eta, bere ikasleengana eskua luzatuz, esan zuen:

-Hauek ditut nik ama eta anai-arreba. 50 Izan ere, zeruko nire Aitaren nahia egiten duena, horixe dut nik anaia, arreba eta ama.

13. atala

[aldatu]

1 Egun batez, Jesus etxetik atera eta aintzira-ertzean eseri zen. 2 Eta hainbeste jende bildu baitzitzaion ondora, txalupa batera igo eta eseri egin zen. Jende-taldea, berriz, hondartzan zegoen. 3 Eta luze hitz egin zien parabola bidez. Honela mintzatu zitzaien: «Atera zen behin ereilea hazia ereitera. 4 Ereitean, zenbait ale bide-bazterrean erori zen, eta txoriek etorri eta jan egin zuten. 5 Beste zenbait harri artean erori zen, lur handirik ez zen tokian, eta axaleko lurra izanik, berehala erne zen; 6 baina eguzkiak jo orduko, erre egin zen eta, sustrairik ez zuelako, ihartu. 7 Beste zenbait ale sasi artean erori zen, eta sasiek, haztean, ito egin zuten hazia. 8 Gainerakoak lur onean erori ziren, eta fruitua eman zuten: bateko ehun edo hirurogei edo hogeita hamar. 9 Ulertzeko gauza denak uler beza».

10 Ondoratu zitzaizkion ikasleak Jesusi eta galdegin zioten:

-Zergatik hitz egiten diezu parabola bidez?

11 Jesusek erantzun zien:

-Zuei eman zaizue Jainkoaren erregetzaren misterioak ezagutzea; horiei, ordea, ez. 12 Izan ere, duenari eman egingo zaio, eta gainezka izango du; ez duenari, ordea, daukan apurra ere kendu egingo zaio. 13 Hona zergatik hitz egiten diedan parabola bidez: begiratu bai, baina ikusten ez dutelako; entzun bai, baina ez aditzen, ez ulertzen ez dutelako.

14 «Horrela, Isaias profetak esana betetzen da horiengan:

«Entzungo duzue, bai, baina ulertu ez;
ikusiko duzue, bai, baina ohartu ez;
}}{{bertset|13|15| Izan ere, herri honek
gogortu egin ditu buru-bihotzak,
gortu belarriak, itsutu begiak.
Ez bezate beren begiez ikus,
ez belarriez entzun,
ez eta buruaz ulertu ere,
horrela niregana bihur ez daitezen
eta salba ez ditzadan.

16 «Zorionekoak, ordea, zuen begiak, ikusten dutelako, eta zuen belarriak, entzuten dutelako! 17 Benetan diotsuet: Profeta eta gizon santu askok ikusi nahi izan zuten zuek ikusten duzuena, baina ez zuten ikusi, eta entzun nahi zuek entzuten duzuena, baina ez zuten entzun.

18 «Entzun ezazue, beraz, ereilearen parabolaren esanahia. 19 Erregetzaren mezua entzun bai, baina ulertzen ez duenari, gaiztoa etortzen zaio eta bihotzean erein zaiona kendu egiten dio. Hori da, mezua <bide-bazterrak> hazia bezala hartzen duena. 20 <Harri-arteak> bezala hartu duena hauxe da: mezua entzutean, berehala pozik onartzen duena; 21 baina sustrairik gabea eta iraupen gutxikoa izanik, mezua dela-eta estuasun edo erasoaldiren bat sortu orduko, erori egiten da. 22 <Sasi-arteak> bezala hartzen duena hauxe da: mezua entzun bai, baina bizitza honetako ardurak eta diru-goseak mezua ito egiten diotena, fruiturik gabe utziz. 23 <Lur onak> bezala hartzen duena hauxe da: mezua entzun eta ulertzen duena; honek fruitua ematen du: bateko ehun edo hirurogei edo hogeita hamar».

24 Beste parabola bat proposatu zien Jesusek: «Jainkoaren erregetzarekin, gizon batek soroan hazi ona erein zuenean bezala gertatzen da. 25 Etxeko denak lo zeudela, etsaiak soroan sartu eta gari artean olo gaiztoa erein zuen eta alde egin. 26 Garia hazi eta burutu zenean, olo gaiztoa ere agertu zen. 27 Joan ziren, orduan, morroiak etxeko nagusiari esatera: <Jauna, ez al zenuen hazi ona erein soroan? Nondik du, bada, olo gaiztoa?> 28 Hark erantzun zien: <Etsaiaren lana da hori>. Eta morroiek: <Joango al gara olo gaiztoa biltzera?> 29 Baina nagusiak: <Ez, ez dadila gerta olo gaiztoa biltzean garia ere ateratzea. 30 Utzi biak batera hazten uzta-aroa iritsi bitartean; orduan, igitariei esango diet: Bildu lehenik olo gaiztoa, lotu eta erre; garia, berriz, jaso nire mandiora> ».

31 Jesusek beste parabola hau kontatu zien: «Jainkoaren erregetza gizon batek soroan ereiten duen mostaza-haziaren antzekoa da. 32 Hazi guztietan txikiena da; baina, hazten denean, beste barazki guztiak baino handiago bihurtzen da, eta zuhaitz egiten, txoriek etorri eta adarretan habiak egiteko moduko zuhaitza».

33 Beste parabola bat ere esan zien: «Jainkoaren erregetza legamiaren antzekoa da: emakume batek anega bat irinetan nahasten du, eta oraldi guztia harrotzen da».

34 Irakaspen hauek guztiak parabola bidez eman zizkion Jesusek jendeari, eta ez zien ezer irakasten parabolaz izan ezik. 35 Honela bete zen Jainkoak profetaren bidez esana:

Parabola bidez mintzatuko naiz,
munduaren hasieratik gordea zegoena
azalduko.

36 Jesus jendetza agurtu eta etxeratu egin zen. Hurbildu zitzaizkion, orduan, ikasleak eta eskatu zioten: «Argi iezaguzu soroko olo gaiztoaren parabola».

37 Jesusek esan zien: «Hazi ona ereiten duena Gizonaren Semea da; 38 soroa, mundua; hazi ona Jainkoaren erreinuko seme-alabak dira; olo gaiztoa, berriz, gaiztoarenak; 39 olo gaiztoa ereiten duen etsaia deabrua da; uzta, munduaren azkena; eta uzta-biltzaileak, aingeruak. 40 Olo gaiztoa bildu eta sutan erretzen den bezala, hala gertatuko da munduaren azkenean ere: 41 Gizonaren Semeak bere aingeruak bidaliko ditu, eta haren erreinutik bereiziko dituzte gaizkileak eta besterentzat gaizpide gertatzen direnak, 42 eta su-labera botako. Negarra eta hortz-karraska izango da han. 43 Orduan, zintzoek eguzkiak bezala distira egingo dute beren Aitaren erreinuan. Ulertzeko gauza denak uler beza!

44 «Jainkoaren erregetzarekin, landan ezkutatua dagoen altxorrarekin bezala gertatzen da. Norbaitek, aurkitzen duelarik, berriro ezkutatu egiten du, eta pozaren pozez joan, dituen guztiak saldu eta landa hura erosten du.

45 «Era berean, Jainkoaren erregetzarekin, harribitxi bila dabilen tratulariarekin bezala gertatzen da. 46 Balio handiko bat aurkitzen duenean, joan, bere gauza guztiak saldu eta hura erosten du.

47 «Jainkoaren erregetzarekin, uretara botatzen den eta mota guztietako arrainak biltzen dituen sarearekin bezala gertatzen da. 48 Betea denean, bazterrera ateratzen dute; gero, eseri eta onak saskira biltzen dituzte eta txarrak kanpora botatzen. 49 Berdin izango da munduaren azkenean: aingeruek etorri eta gaiztoak zintzoen artetik bereiziko dituzte, 50 eta su-labera botako. Negarra eta hortz-karraska izango dira han».

51 -Ulertu al duzue hau guztia? -galdetu zien Jesusek ikasleei.

-Bai -erantzun zioten.

52 Hark esan zien:

-Beraz, Jainkoaren erregetzaren jakinduriaz jantzia dagoen lege-maisua, bere altxorretik zahar eta berriak ateratzen dituen etxeko jaunaren antzekoa da.

53 Jesusek, parabola hauek amaitu zituenean, alde egin zuen handik. 54 Bere herrira heldurik, irakasten hasi zitzaien sinagogan. Jendeak, harriturik, honela zioen: «Nondik du honek horrelako jakinduria, eta nondik mirari horiek? 55 Ez al da, bada, arotzaren semea? Honen amak ez ote du izena Maria, eta honen anaiek Santiago, Jose, Simon eta Judas? 56 Eta honen arrebak ez ote dira denak gure artean bizi? Nondik du, beraz, hori guztia?»

57 Eta honengatik, ezin zuten sinetsi harengan.

Jesusek esan zien: «Profeta bati, edonon ematen zaio ohore, bere herrian eta etxean izan ezik».

58 Eta ez zuen han mirari askorik egin, ez baitzuten sinesten.

14. atala

[aldatu]

1 Garai hartan, Herodes Galileako gobernariak Jesusen berri jakin zuen, 2 eta bere zerbitzariei esan zien: «Joan Bataiatzailea da! Hilen artetik piztu da, eta horregatik dauka mirariak egiteko ahalmen hori».

3 Izan ere, Herodesek Joan harrapatu eta loturik kartzelan sartua zuen, Herodias zela eta . 4 Honela esaten baitzion Joanek Herodesi: «Ez zaizu zilegi Herodias emaztetzat edukitzea».

5 Herodesek hil egin nahi zuen, baina jendearen beldur zen, Joan profetatzat baitzeukaten denek. 6 Baina Herodesen urtebetetzekoan, Herodiasen alabak dantzan egin zuen mahaikideen aurrean, eta atsegin izan zitzaion Herodesi. 7 Hargatik, zin eginez agindu zion neskatxari eskatu ahala guztia emango ziola. 8 Neskatxak, bere amaren aholkuari jarraituz, esan zion: «Emadazu oraintxe bertan Joan Bataiatzailearen burua azpilean».

9 Goibel jarri zen erregea, baina, mahaikideen aurrean egindako zinarengatik, eskatua emateko agindu zuen, 10 eta Joani lepoa moztu zioten kartzelan. 11 Azpil batean burua ekarri eta neskatxari eman zioten, eta honek amari.

12 Joanen ikasleek haren gorpua jasotzera etorri eta lur eman zioten; gero, Jesusi berri ematera joan ziren.

13 Haren berri jakitean, Jesus bazter batera joan zen bakarrik txalupaz. Baina jendea ohartu egin zen, eta, herrietatik irtenik, oinez jarraitu zioten. 14 Txalupatik jaitsi zenean, jendetza handia ikusi zuen Jesusek eta, errukiturik, gaixoak sendatu zizkien. 15 Ilunabarrean, ikasleek hurbildu eta esan zioten:

-Toki hau oso urruti dago eta orduak aurrera doaz. Bidal ezazu, bada, jendea, auzoetara joan eta jatekoa eros dezan.

16 Baina Jesusek erantzun zien:

-Ez dute zertan joanik; eman zeuek jaten.

17 Haiek, orduan:

-Ez daukagu hemen bost ogi eta bi arrain besterik.

18 Eta Jesusek:

-Ekarri hona.

19 Jendeari zelaian esertzeko agindu ondoren, hartu zituen bost ogiak eta bi arrainak eta, begiak zerura jasorik, bedeinkazioa esan, ogiak zatitu eta ikasleei eman zizkien, eta ikasleek jendeari. 20 Asetzeraino jan zuten denek, eta gelditutako hondarrez hamabi saski bete zituzten. 21 Bost mila gizon inguru izan ziren jan zutenak, emakumeak eta haurrak aparte.

22 Berehala, Jesusek ikasleak txalupan sarrarazi eta bere aurretik bestaldera joateko agindu zien, berak jendeari agur egin bitartean. 23 Jendeari agur egin ondoren, mendira igo zen, bakardadean otoitz egitera. Ilundu zuenean, han zegoen bakarrik.

24 Txalupa, ordurako, lehorretik urruti zihoan, uhinek astindua, haizea kontra baitzuen. 25 Goiz aldera, ikasleengana joan zen Jesus, ur gainean oinez. 26 Aintziran ibiltzen ikusi zutenean, ikasleak izutu egin ziren, mamuren bat zelakoan; eta beldurraren beldurrez oihuka hasi ziren. 27 Baina Jesusek berehala hitz egin zien eta esan:

-Lasai! Neu naiz. Ez beldurtu!

28 Orduan, Pedrok esan zion:

-Jauna, benetan zeu bazara, agindu iezadazu ur gainean zuregana joateko.

29 Jesusek erantzun:

-Zatoz.

Pedro untzitik jaitsi eta Jesusengana abiatu zen ur gainean oinez. 30 Baina, haizearen indarra nabaritzean, beldurra sartu zitzaion, eta, hondoratzen hasi zelarik, deiadar egin zuen:

-Jauna, salba nazazu.

31 Jesusek eskua eman eta heldu egin zion, esanez:

-Sinesmen gutxiko hori! Zergatik izan duzu zalantza?

32 Txalupara igo zirenean, haizea baretu egin zen. 33 Eta untzian zeudenak Jesusen aurrean ahozpez jarri ziren, esanez:

-Egiaz Jainkoaren Semea zara zu!

34 Aintzira igaro ondoren, Genesaret lurraldera iritsi ziren. 35 Bertakoek, Jesus ezagutu zutelarik, inguruko lurralde guztian zabaldu zuten berria, eta gaixo guztiak ekarri zizkioten. 36 Soineko-ertza behintzat ukitzen uzteko eskatzen zioten, eta ukitzen zuten guztiak sendatzen ziren.

15. atala

[aldatu]

1 Jerusalemdik etorritako zenbait fariseu eta lege-maisu hurbildu zitzaizkion Jesusi eta galdetu zioten:

2 -Zergatik hausten dute zure ikasleek zaharren ohitura? Ez dute otordu aurretik eskuen garbikuntza egiten.

3 Jesusek erantzun zien:

-Eta zuek zergatik hausten duzue Jainkoaren agindua zeuen usadioengatik? 4 Esate baterako, Jainkoak esan zizuen: Ohoratu aitamak, eta: Aita nahiz ama madarikatzen duenak heriotza-zigorra izango du. 5 Zuek, ordea, beste hau diozue: Norbaitek aitari edo amari esaten badio: «Zuri eman behar nizukeena Jainkoari eskainia diot», 6 halakoak ez duela aitarekiko agindu hori bete beharrik; horrela, Jainkoaren hitza baliogabe uzten duzue, zeuen usadioengatik. 7 Itxurazaleok halakook! Ederki asko esan zuen Isaias profetak zuetaz:

8 Herri honek ezpainez ohoratzen nau,
baina niregandik urrun du bihotza;
{{bertset|15|9| alferrik naute gurtzen;
hauen irakaspena giza agindu hutsa.

}} 10 Jesusek jendeari dei egin eta esan zion: «Entzun eta ulertu ongi! 11 Gizakia ez du ahotik sartzen zaionak kutsatzen; ahotik ateratzen zaionak, horrek kutsatzen du gizakia».

12 Ondoratu zitzaizkion, orduan, ikasleak eta esan zioten:

-Ba al dakizu hitz horiekin fariseuak sumindurik utzi dituzuna?

13 Jesusek erantzun zien:

-Zeruko nire Aitak landatu ez duen landare oro sustraitik aterako dute. 14 Utz itzazue! Itsu dira, eta itsu-gidari. Eta itsuaren gidaria itsua bada, biak zulora eroriko dira.

15 Pedrok eskatu zion:

-Adieraziguzu esanahia.

16 Jesusek erantzun:

-Zuek ere ez al duzue oraindik ulertzen? 17 Ez al duzue ikusten ahotik sartzen den guztia sabelera joaten dela eta handik komun-zulora? 18 Ahotik ateratzen dena, berriz, bihotz barrutik dator, eta horrek bai egiten duela gizakia zikin! 19 Izan ere, bihotzetik ateratzen dira asmo txarrak, hilketak, adulterioak, lizunkeria, lapurretak, gezurrezko testigantzak, irainak. 20 Horiek dira gizakia kutsatzen dutenak; baina eskuak garbitu gabe otordua egiteak ez du gizakia kutsatzen.

21 Handik irtenik, Tiro eta Sidon aldera aldendu zen Jesus. 22 Hartan, inguru haietan bizi zen emakume kanaandar bat deiadarka hasi zitzaion:

-Erruki zakizkit, Jauna, Daviden Semea! Oinaze gorritan dauka deabruak nire alaba.

23 Baina Jesusek ez zion hitzik erantzun. Bere ikasleek, ondoraturik, eskatu zioten:

-Kasu egiozu, deiadarka baitatorkigu atzetik.

24 Jesusek, ordea:

-Israel herriko ardi galduengana bakarrik bidali nau Jainkoak.

25 Baina emakumea, hurbildurik, ahozpez jarri zitzaion, esanez:

-Lagun nazazu, Jauna.

26 Jesusek, orduan:

-Ez dago ongi seme-alabei ogia kendu eta txakurrei botatzea.

27 Emakumeak erantzun zion:

-Bai, Jauna, halaxe da; baina txakurrek ere jan ohi dituzte nagusien mahaitik erortzen diren ogi-apurrak.

28 Orduan, Jesusek esan zion:

-Emakumea, handia da zure fedea! Gerta bekizu nahi duzuna!

Eta une hartatik sendatua gelditu zitzaion alaba.

29 Handik atera eta Galileako aintzira-bazterrera joan zen Jesus. Mendira igo zen eta eseri. 30 Jendetza handia bildu zitzaion, herren, itsu, besamotz, mutu eta bestelako gaixo asko berekin zituztela. Ondoan ipintzen zizkioten eta Jesusek sendatu egiten zituen. 31 Denak harriturik gelditu ziren ikusten zutenaz: mutuak hizketan, elbarriak sendaturik, herrenak ibiltzen eta itsuak ikusten. Eta Israelen Jainkoa goresten hasi ziren.

32 Jesusek bere ikasleei dei egin eta esan zien:

-Errukia ematen dit jende honek: badaramatzate hiru egun nirekin eta ez dute deus ere jateko. Eta ez ditut etxera baraurik bidali nahi, ahuleziak joko bailituzke bidean.

33 Ikasleek esan zioten:

-Baina nondik atera guk bakardade honetan, hainbat jende asetzeko adina ogi?

34 Jesusek galdetu zien:

-Zenbat ogi dituzue?

-Zazpi -erantzun zioten-, eta arraintxo banaka batzuk.

35 Orduan, jendeari lurrean esertzeko agindu zion. 36 Gero, zazpi ogiak eta arrainak hartu eta, Jainkoari esker onezko otoitza egin ondoren, zatitu eta bere ikasleei eman zizkien, eta ikasleek jendeari. 37 Asetzeraino jan zuten denek, eta zazpi otarre bete zituzten hondarrekin. 38 Lau mila gizon izan ziren jan zutenak, emakumeak eta haurrak aparte. 39 Gero, jendeari agur egin ondoren, Jesus txalupara igo eta Magadan lurraldera joan zen.

16. atala

[aldatu]

1 Fariseu eta saduzearrek Jesusengana etorri eta Jainkoarengandiko seinale bat erakusteko eskatu zioten azpikeriaz, bera nola harrapatuko. 2 Baina Jesusek erantzun zien: «Ilunabarrean esan ohi duzue: <Arrats gorri, bihar eguzki>; 3 eta goizean: <Goiz gorri, arrats euri>. Badakizue zeruaren itxurari igartzen, eta ez zarete gauza garai hauen seinaleei igartzeko. 4 Seinale eske ari da gizaldi gaizto eta desleial hau, baina ez zaio emango seinalerik, Jonas profetarena besterik».

Eta, haiek bertan utzirik, alde egin zuen.

5 Itsasoaz bestaldera igarotzean, ogia hartzea ahaztu zitzaiela konturatu ziren ikasleak. 6 Jesusek esan zien: «Begira gero! Ibili kontuz fariseuen eta saduzearren legamiarekin!»

7 Haiek, berriz, honela zioten beren artean: «Ogirik hartu ez dugulako ari zaiguk».

8 Konturatu zen Jesus eta esan zien: «Zer ari zarete zeuen artean ogirik ez daukazuela-eta, sinesmen gutxikook? 9 Ez al duzue oraindik ulertzen? Ez al duzue gogoan bost mila gizonen artean banatutako bost ogiena, eta zenbat saski bete zenituzten? 10 Eta lau mila gizonen artean banatutako zazpi ogiena, eta zenbat otarre bete zenituzten? 11 Nola ez duzue ulertzen ez natzaizuela ogiei buruz ari? Kontuz fariseuen eta saduzearren legamiarekin!»

12 Orduan jabetu ziren ez ziela esan ogi-legamiarekin kontuz ibiltzeko, fariseu eta saduzearren irakaspenekin baizik.

13 Feliperen Zesareara iritsi zenean, galdera hau egin zien Jesusek bere ikasleei:

-Gizonaren Semea nor dela dio jendeak?

14 Haiek erantzun:

-Batzuek Joan Bataiatzailea dela; beste batzuek Elias; besteek Jeremias edo profetaren bat.

15 Jesusek galdetu zien:

-Eta zuek, nor naizela diozue?

16 Simon Pedrok erantzun:

-Zu Mesias zara, Jainko biziaren Semea.

17 Orduan, Jesusek esan zion:

-Zorionekoa zu, Simon, Jonasen semea, hori ez baitizu hezur-mamizko inork agertu, zeruko nire Aitak baizik. 18 Eta nik hau diotsut: Pedro zara zu, eta harkaitz horren gainean eraikiko dut nik neure eliza; eta herioren indarrak ere ez du menperatuko. 19 Jainkoaren erreinuko giltzak emango dizkizut; zuk mundu honetan lotua zeruan ere loturik geldituko da, eta zuk mundu honetan askatua zeruan ere askaturik geldituko da.

20 Orduan, bera Mesias zela inori ez esateko agindu zien Jesusek ikasleei.

21 Une hartatik hasi zen Jesus bere ikasleei azaltzen, berak Jerusalemera igo eta zahar, apaizburu eta lege-maisuen aldetik asko sufritu behar zuela; hil egingo zutela eta hiru egunen buruan piztu egingo zela. 22 Pedro, Jesus aparte harturik, gogor egiten hasi zitzaion:

-Ez dezala Jainkoak nahi, Jauna! Ez zaizu horrelakorik gertatuko.

23 Baina Jesusek, itzulirik, esan zion Pedrori:

-Alde nire ondotik, Satanas! Oztopo haiz niretzat, hire asmoak ez baitituk Jainkoarenak, gizakiarenak baizik.

24 Orduan, esan zien Jesusek bere ikasleei: «Nire ondoren etorri nahi duenak uko egin biezaio bere buruari, bere gurutzea hartu eta jarrai biezat. 25 Izan ere, bere bizia gorde nahi duenak galdu egingo du; bere bizia niregatik galtzen duenak, ordea, eskuratu egingo du. 26 Zertarako du gizakiak mundu guztia irabaztea, bere bizia galtzen badu? Eta zer eman dezake gizakiak berriro bizia bereganatzeko? 27 Izan ere, Gizonaren Semea bere Aitaren aintzaz beterik etorriko da aingeruekin; eta, orduan, bakoitzari bere jokabidearen arabera ordainduko dio. 28 Benetan diotsuet: Hemen daudenetako batzuk ez dira hilko, harik eta Gizonaren Semea errege bezala etortzen ikusi arte».

17. atala

[aldatu]

1 Handik sei egunera, Jesusek Pedro, Santiago eta honen anaia Joan hartu eta mendi garai batera eraman zituen aparte. 2 Eta antzaldatu egin zen haien aurrean: aurpegia eguzkia bezain distiratsu bihurtu zitzaion eta jantziak argia bezain zuri. 3 Hartan, Elias eta Moises agertu zitzaizkien Jesusekin hizketan. 4 Pedrok esan zion Jesusi: «Jauna, zein ederki gauden hemen! Nahi baduzu, hiru etxola egingo ditut bertan: bata zuretzat, bestea Moisesentzat eta bestea Eliasentzat».

5 Oraindik hizketan ari zela, hodei argi batek estali zituen, eta mintzo batek hodeitik esan zuen: «Hauxe dut neure Seme maitea, hauxe dut atsegin. Entzun berari!»

6 Hau entzutean, ikasleak ahozpez erori ziren beldur-ikaraz. 7 Hurbildu zitzaien Jesus, ukitu eta esan zien: «Zuti zaitezte. Ez beldurtu!»

8 Begiak altxaturik, Jesus bakarrik ikusi zuten, eta besterik inor ez.

9 Menditik beherakoan, agindu hau eman zien Jesusek: «Ez esan inori ikusi duzuena, harik eta Gizonaren Semea hilen artetik piztu arte».

10 Orduan, ikasleek galdetu zioten:

-Zergatik diote, bada, lege-maisuek lehenbizi Eliasek etorri behar duela?

11 Jesusek erantzun zien:

-Bai, Eliasek etorri behar zuen eta dena Jaunak nahi bezala eraberritu. 12 Baina, egia esan, etorri da Elias, eta, onartu beharrean, gogoak emandako guztia egin diote. Era berean sufriaraziko diote Gizonaren Semeari ere.

13 Orduan, Joan Bataiatzaileaz ari zitzaiela jabetu ziren ikasleak.

Fedearen ahalmena: epileptikoaren sendaketa


14 Jendearengana itzuli zirenean, gizon bat ondoratu zitzaion Jesusi eta, aurrean belaunikatuz, 15 esan zion:

-Jauna, erruki zaitez nire semeaz; epileptikoa da eta gorriak ikusten ari da: maiz erortzen da sutara eta uretara. 16 Zure ikasleei ekarri diet, baina ezin izan dute sendatu.

17 Jesusek esan zien:

-Hau gizaldi sinesgogor eta makurra! Noiz arte egon behar ote dut zuekin? Noiz arte jasan behar ote zaituztet? Ekarri mutila.

18 Jesusek gogor egin zion deabruari eta mutilarengandik atera egin zen hau; une hartatik sendatuta gelditu zen. 19 Orduan, ikasleek, Jesusengana hurbildurik, bakarrean galdetu zioten:

-Eta guk, zergatik ezin izan dugu bota deabrua?

20-21 Erantzun zien:

-Zuen sinesmena eskasa delako. Benetan diotsuet: Sinesmena bazenute, mostaza-hazia bezain txikia izanik ere, mendi honi «Aldatu hemendik hara» esanez gero, aldatu egingo litzateke. Ez litzateke zuentzat ezinezkorik izango. .

Jesusek nekaldi-piztuerak bigarrenez iragarri


22 Galilean zehar elkarrekin zebiltzala, Jesusek esan zien ikasleei: «Gizonaren Semea gizakien eskuetara emango dute; 23 hil egingo dute, baina hirugarren egunean piztu egingo da».

Ikasleak oso nahigabeturik gelditu ziren.

Jesusek eta Pedrok tenplurako zerga ordaindu


24 Jesus eta ikasleak Kafarnaumera iritsi zirenean, tenplurako zerga biltzen zutenek, Pedrorengana joan eta esan zioten:

-Zuen maisuak ez al du tenplurako zerga ordaintzen?

25 -Bai -erantzun zien.

Pedro etxeratu zenean, Jesusek aurrea hartu zion, esanez:

-Zer deritzozu, Simon? Lurreko erregeek zeinengandik jasotzen dituzte zergak edo kontribuzioak, etxekoengandik ala arrotzengandik?

26 Pedrok erantzun zion:

-Arrotzengandik.

Jesusek, orduan:

-Etxekoak libre daude, beraz. 27 Halaz guztiz ere, inori zeresanik ez emateko, zoaz aintzirara, bota amua eta hartu lehenengo aterako duzun arraina; irekiozu ahoa, eta biren zerga ordaintzeko dirua aurkituko duzu. Hartu eta ordaindu zeure eta bion partea.

Nor da Jainkoaren erreinuan handiena?


18. atala

[aldatu]

1 Hurbildu ziren ikasleak Jesusengana eta galdetu zioten:

-Nor da Jainkoaren erreinuan handiena?

2 Jesusek, haur bati dei egin eta haien aurrera ekarririk, 3 esan zien:

-Benetan diotsuet: Berriro haurren antzeko bihurtzen ez bazarete, ez zarete sartuko Jainkoaren erreinuan. 4 Beraz, haur hau bezain txiki bihurtzen dena, hori da Jainkoaren erreinuan handiena. 5 Eta honelako haurra nire izenean onartzen duenak neu onartzen nau.

«Dohakabeak sinesmena galbidean jartzen dutenak!»


6 «Niregan sinesten duten txiki hauetakoren bat galbidean jartzen duenak, hobe luke errotarri bat lepotik erantsi eta itsas hondora amilduko balute. 7 Dohakabea munduan sinesmena galbidean jartzen dutenak! Bai, nahitaez gertatu beharrekoa da hori; baina dohakabeak inoren sinesmena galbidean jartzen dutena!

8 «Zeure eskuak nahiz oinak galbidean jartzen bazaitu, moztu eta bota; hobe duzu eskumotz edo hankamotz betiko bizitzan sartu, bi esku nahiz bi oinekin betiko sutara jaurtikia izan baino. 9 Eta zeure begiak galbidean jartzen bazaitu, atera eta bota; hobe duzu begibakar betiko bizitzan sartu, bi begiekin infernuko sutara jaurtikia izan baino.

10-11 «Kontuz! Ez dezazuela txiki hauetako inor gutxiets. Zeren, egia esan, hauen aingeruak zeruko nire Aitaren aurpegia ikusten ari baitira etengabe.

Ardi galduaren parabola


12 «Zer deritzozue? Gizon batek ehun ardi baldin baditu eta bat galtzen bazaio, ez ote da, beste laurogeita hemeretziak mendian utzirik, galduaren bila joango? 13 Eta aurkitzen badu -benetan esaten dizuet-, poz handiagoa hartzen du harekin, galdu ez diren beste laurogeita hemeretziekin baino. 14 Era berean, zeruko zuen Aitak ez du nahi txiki hauetako inor galtzerik.

Senide artean: bekatua, barkamena, otoitza


15 «Zure senide batek bekatu egiten badu, zoaz berarengana eta zentzarazi bakarrean. Jaramon egiten badizu, irabazia duzu senidea. 16 Jaramonik egiten ez badizu, berriz, hartu zeurekin lagun bat edo bi, auzi oro bi edo hiru lekukoren aitorpenaz erabaki dadin. 17 Haiei ere jaramonik egiten ez badie, esaiozu elkarteari, eta elkarteari ere jaramonik egin nahi ez badio, izan bedi zuretzat jentil edo zergalari baten pareko.

18 «Benetan diotsuet: Zuek mundu honetan lotua, zeruan ere lotua geldituko da, eta zuek mundu honetan askatua, zeruan ere askatua geldituko da.

19 «Beste hau ere esaten dizuet: Zuetako bik mundu honetan Jainkoari zerbait eskatzeko elkar hartzen badute, eman egingo die zeruko nire Aitak. 20 Izan ere, nire izenean bizpahiru lagun nonbait biltzen badira, han nago ni beraien artean».

Barkatu ez zuen zerbitzariaren parabola


21 Orduan, hurbildu zitzaion Pedro Jesusi eta galdetu zion:

-Jauna, senide batek bidegabekeriaren bat egiten badit, zenbat aldiz barkatu behar diot? Zazpi aldiz?

22 Jesusek erantzun zion:

-Zazpi aldiz ez, zazpi mila zazpi aldiz.

23 «Hain zuzen, zerbitzariekin kontuak garbitu nahi izan zituen erregearekin bezala gertatzen da Jainkoaren erregetzarekin. 24 Kontuak garbitzen hasi orduko, milioi asko zor zizkion zerbitzari bat eraman zioten. 25 Honek ez zuen zerez ordaindu, eta nagusiak, zerbitzaria bera, emaztea, seme-alabak eta ondasun guztiak saltzeko agindu zuen, zorrak ordainarazteko. 26 Zerbitzariak, orduan, nagusiaren oinetan ahozpezturik, eskatu zion: <Emadazu astia, eta dena ordainduko dizut>. 27 Nagusiak, errukiturik, dena barkatu eta libre utzi zuen zerbitzaria.

28 «Baina zerbitzari hark, irten orduko, diru pixka bat zor zion zerbitzu-lagun batekin egin zuen topo eta, lepotik heldurik eta ito beharrean, esaten zion: <Emadak zor duana>. 29 Laguna oinetara erori zitzaion, erreguka: <Emadak astia, eta dena ordainduko diat>. 30 Baina hark ezetz. Eta joan eta kartzelan sartu zuen, zorra ordaindu arte.

31 «Gertatua ikusirik, beste zerbitzariak biziki nahigabetu ziren, eta guztiaren berri nagusiari ematera joan ziren. 32 Orduan, nagusiak zerbitzari hari berriro dei egin eta esan zion: <Zerbitzari gaizto hori! Horrenbesteko zorra barkatu diat nik, erregutu didaalako. 33 Ez al huen hik ere heure lagunaz errukitu behar, ni hitaz errukitu nintzen bezala?> 34 Eta, haserre bizitan, zigorpean utzi zuen nagusiak, zor guztia ordaindu arte.

35 «Berdin-berdin egingo dizue zeruko nire Aitak, senideok elkarri bihotzez barkatzen ez badiozue».

Galileatik Jerusalemera: irakaspenak

Ezkontza eta dibortzioa


19. atala

[aldatu]

1 Hitzaldi hau amaitu zuenean, Galileatik alde egin eta Judeako mugetan sartu zen Jesus, Jordan ibaiaz bestaldera igaroz. 2 Jende-multzo handiek jarraitu zioten eta Jesusek gaixoak sendatu zizkien. 3 Fariseu batzuek hurbildu eta, zertan harrapatuko, galdetu zioten:

-Zilegi al zaio gizonari emaztea edozein arrazoigatik uztea?

4 Hark erantzun zien:

-Ez al duzue irakurri Liburu Santuek diotena? Egileak hasieran gizaseme eta emakume egin zituela, alegia, 5 eta esan ziela: Horregatik, gizasemeak bere aitamak utziko ditu eta emazteari elkartuko zaio, eta biak bat izango dira. 6 Beraz, aurrerantzean ez dira bi, bat baino. Horrela bada, Jainkoak uztartu duena ez beza gizonak aska.

7 Galdetu zioten:

-Zergatik eman zuen, bada, Moisesek dibortzio-agiria idatzi eta emaztea uzteko baimena?

8 Jesusek erantzun zien:

-Jainkoaren gauzetan itsu zaretelako eman zizuen Moisesek emaztea uzteko baimena, baina hasieran ez zen horrela. 9 Hona nik esan: Inork bere emaztea utzi eta beste bat hartzen badu -legearen kontra elkartuak ez badira behintzat- adulterio egiten du.

Ezkontza eta ezkongabetasuna


10 Orduan, ikasleek esan zioten:

-Senar-emazteen arteko lotura horrelakoa bada, ez du merezi ezkontzea.

11 Jesusek erantzun zien:

-Ez dira denak hori onartzeko gai, Jainkoak gai egiten dituenak baizik. 12 Batzuk ez dira ezkontzen jaiotzaz ezin dutelako; beste batzuk, giza eskuz ezinduak izan direlako; beste batzuk, berriz, Jainkoaren erregetzagatik hala erabaki dutelako. Onar dezakeenak onar beza.

Jesus eta haurrak


13 Orduan, haurrak eraman zizkioten Jesusi, haien gain eskuak ezarriz otoitz egin zezan; ikasleek, berriz, haserre egiten zieten. 14 Jesusek esan zien: «Utzi haurrei niregana etortzen, ez galarazi, horrelakoek baitute Jainkoa errege».

15 Eta, haurrei eskuak ezarri ondoren, joan egin zen handik.

Jesusek gazte aberatsari dei


16 Behin batez, gazte batek Jesusengana hurbildu eta esan zion:

-Zer onik egin behar dut, betiko bizia eskuratzeko?

17 Jesusek erantzun zion:

-Zergatik galdetzen didazu onari buruz? Jainkoa bakarrik da ona. Betiko bizian sartu nahi baduzu, gorde aginduak.

18 -Zein agindu? -galdetu zion.

Eta Jesusek:

-Ez hil inor, ez egin adulteriorik, ez ostu, ez egin gezurrezko testigantzarik, 19 ohoratu aitamak, eta maitatu lagun hurkoa zeure burua bezala.

20 Gazteak, orduan:

-Hori guztia bete dut; zer falta dut oraindik?

21 Jesusek erantzun zion:

-Guztiz ona izan nahi baduzu, zoaz, saldu zeure ondasunak eta eman behartsuei, zeure aberastasuna zeruan izan dezazun; gero, zatoz eta jarraitu niri.

22 Hitz hauek entzutean, atsekabez alde egin zuen gazteak, ondasun handien jabe baitzen.

Aberastasuna salbamenerako oztopo


23 Jesusek esan zien bere ikasleei:

-Benetan diotsuet: Nekez sartuko dira aberatsak Jainkoaren erreinuan. 24 Berriro diotsuet: Orratzaren begitik gamelua igarotzea errazago, aberatsa Jainkoaren erreinuan sartzea baino.

25 Hitzok entzutean, ikasleek, erabat nahasturik, honela zioten:

-Nor salba daiteke, orduan?

26 Jesusek begira-begira jarri eta esan zien:

-Gizakientzat ezinezkoa da hori, baina Jainkoak dena dezake.

Dena utzi duten ikasleen saria


27 Orduan, Pedrok esan zion Jesusi:

-Hara, guk dena utzi dugu zuri jarraitzeko. Zer izango da guretzat?

28 Jesusek erantzun:

-Benetan diotsuet: Jainkoak mundu hau berregitean, Gizonaren Semea bere aintzazko tronuan eseriko denean, zuek ere, nire jarraitzaileok, hamabi tronutan eseriko zarete, Israelgo hamabi leinuak epaitzeko. 29 Eta niregatik etxeak, senideak, aita, ama, seme-alabak eta lurrak uzten dituenak ehun halako jasoko du eta betiko bizia izango ondare. 30 Orain lehenengo diren asko azkenengo izango dira orduan, eta orain azkenengo direnak lehenengo.

Mahasti-langileen parabola


20. atala

[aldatu]

1 «Izan ere, Jainkoaren erregetzarekin mahasti-nagusiarekin bezala gertatzen da. Goizean goiz bere mahastirako langile bila atera zen. 2 Eguneko lanaren ordainetan zilarrezko txanpon bana emateko tratua egin ondoren, mahastira bidali zituen langileak.

3 «Goizeko bederatziak aldera berriro atera zen eta, beste batzuk enparantzan lan-zain ikusirik, 4 esan zien: <Zoazte zuek ere nire mahastira, eta ordainduko dizuet bidezko dena>. 5 Eta haiek ere joan egin ziren.

«Atera zen berriro hamabiak aldera eta hirurak aldera, eta gauza bera egin zuen.

6 «Arratsaldeko bostak aldera ere atera zen eta, bertan batzuk geldi aurkiturik, esan zien: <Zertan zaudete hemen egun osoan lanik egin gabe?> 7 Erantzun zioten: <Ez gaitu inork lanerako hartu>. Hark, orduan: <Zoazte zuek ere nire mahastira>.

8 «Iluntzean, nagusiak mahastiko arduradunari esan zion: <Deitu langileei, eta emaiozu bakoitzari bere soldata, azkenengotik hasi eta lehenengora>.

9 «Etorri ziren, bada, arratsaldeko bostetakoak, eta zilarrezko txanpon bana jaso zuten. 10 Lehenengo ordukoek, txanda iritsi zitzaienean, besteek baino gehiago jasoko zutela uste zuten; baina haiek ere zilarrezko txanpon bana jaso zuten.

11 «Orduan, nagusiagatik gaizki-esaka hasi ziren; eta esan zioten berari: 12 <Azkenengo hauek ez dute ordu bete besterik lan egin eta guri adina ordaindu diezu, egun osoko nekea eta beroa jasan ditugunoi adina!> 13 Baina nagusiak erantzun zion haietako bati: <Adiskide, ez dizut bidegabekeriarik egiten; ez al dugu tratua zilarrezko txanpon batean egin? 14 Tori dagokizuna eta zoaz; zuri adina eman nahi diot azkenengo honi ere. 15 Ezin ote dut neure diruaz nahi dudana egin? Ala ni ona naizelako ezinikusia didazu?>

16 «Horrela, azkenengoak lehenengo izango dira eta lehenengoak azkenengo».

Jesusek nekaldi-piztuerak hirugarrenez iragarri

17 Jerusalemera igotzen ari zela, Jesusek hamabi ikasleak aparte hartu eta esan zien bidean: 18 «Hara, Jerusalemera igotzen ari gara, eta Gizonaren Semea apaizburuen eta lege-maisuen eskuetara emango dute; heriotzara kondenatuko dute 19 eta atzerritarren eskuetara emango, hartaz iseka daitezen, zigortu eta gurutziltza dezaten; baina hirugarren egunean piztu egingo da».

Zebedeoren semeen handinahia


20 Zebedeoren emaztea bere semeekin Jesusi hurbildu eta aurrean ahozpeztu zitzaion eskabide bat egiteko. 21 Jesusek galdetu zion:

-Zer nahi duzu?

Eta hark:

-Agindu ezazu nire bi seme hauek, zu errege izatean, bata zure eskuinean eta bestea ezkerrean jar daitezela.

22 Jesusek erantzun:

-Ez dakizue zer eskatzen ari zareten. Gauza al zarete nik edan behar dudan edari saminetik edateko?

-Bai, gauza gara -esan zioten.

23 Jesusek, orduan:

-Nire edari saminetik edan bai, edango duzue; baina nire eskuin-ezkerretan eseri ahal izate hori ez dago nire esku inori ematea; nire Aitak norentzat prestatua duen, hari emango zaio.

Zerbitzua ikasleen lege


24 Beste hamarrak, hori entzutean, bi anaien aurka haserre jarri ziren. 25 Baina Jesusek dei egin eta esan zien: «Dakizuenez, herrietako buruzagiek menpean hartzen dituzte herriak, eta handi-mandiek beren agintea ezartzen diete. 26 Zuen artean, ordea, ez du horrela izan behar. Zuen artean handien izan nahi duena izan bedi zuen zerbitzari. 27 Eta zuen artean lehenengo izan nahi duena izan bedi guztion morroi. 28 Gizonaren Semea bezala: hura ez da etorri zerbitzatua izatera, zerbitzari izatera baizik, bere bizia guztien alde ordainsaritzat ematera».

Jesusek bi itsu sendatu Jerikon


29 Haiek Jerikotik irteten ari zirela, jendetza handia zihoan Jesusen ondoren. 30 Bide-ertzean eserita zeuden bi itsu, Jesus igarotzen ari zela entzunik, oihuka hasi ziren:

-Erruki zakizkigu, Jauna, Daviden Semea!

31 Jendeak gogor egiten zien, isilarazteko; baina haiek areago oihu:

-Erruki zakizkigu, Jauna, Daviden Semea!

32 Gelditu zen Jesus, dei egin eta esan zien:

-Zer nahi duzue niregandik?

33 Haiek erantzun:

-Begiak zabaltzea, Jauna!

34 Jesusek, gupidaturik, begiak ukitu zizkien, eta une berean ikusmena etorri zitzaien berriro. Eta Jesusen ondoren joan ziren.

Jerusalemen. Jesus, fruiturik gabeko herriaren epaile

Jesus Jerusalemen Mesias bezala sartu

21. atala

[aldatu]

1 Jerusalemera hurbildu zirenean, Oliamendi inguruko Betfage herrixkara iritsirik, bi ikasle bidali zituen Jesusek, 2 esanez: «Zoazte aurreko herrixka horretara; berehala, asteme bat aurkituko duzue lotuta, eta astakume bat harekin; askatu eta ekarri niri. 3 Eta inork ezer esaten badizue, erantzun: <Jaunak behar ditu, baina berehala itzuliko ditu> ».

4 Hori Jainkoak profetaren bidez esana bete zedin gertatu zen:

5 Esan Sion hiri ederrari: Hara, badatorkizu zeure erregea, apal eta astotxo baten gainean, astakume baten gainean.


6 Joan ziren, bada, ikasleak eta Jesusek agindu bezala egin zuten. 7 Astemea eta astakumea ekarri eta beren jantziak bizkarrean ezarri zizkieten, eta Jesus gainean eseri zen. 8 Askok eta askok jantziak zabaldu zituzten bidean; beste batzuek, berriz, zuhaitzei adaxkak moztu eta bidean hedatu zituzten. 9 Aurretik eta atzetik zihoan jendeak honela zioen oihuka:

«Hosanna Daviden Semeari!
Bedeinkatua Jaunaren izenean datorrena!
Gora Jainko gorena!»


10 Jesus Jerusalemen sartu zenean, hiri osoak, asaldaturik, galdetzen zuen:

-Nor dugu hau?

11 Jendeak erantzuten zuen:

-Jesus profeta da, Galileako Nazaretekoa.

Tenplua herri guztientzat otoitz-etxe

12 Jesus tenpluan sartu zen, eta bertan salerosketan ari ziren guztiak kanpora bota zituen eta diru-trukalarien eta uso-saltzaileen mahaiak irauli. 13 Eta esan zien: «Liburu Santuak dio: Nire etxea otoitz-etxe izango da; zuek, berriz, lapur-zulo egina duzue».

14 Tenpluan itsuak eta herrenak hurbildu zitzaizkion, eta sendatu egin zituen. 15 Baina apaizburuak eta lege-maisuak haserre bizian zeuden, Jesusek egiten zituen gauza harrigarriengatik eta haurrak tenpluan «Gora Daviden Semea!» oihuka ari zirelako. 16 Eta esan zioten:

-Ez al duzu entzuten zer dioten horiek?

Jesusek erantzun zien:

-Bai. Eta zuek ez al duzue inoiz Liburu Santuko pasarte hau irakurri: Umetxoen eta bularreko haurtxoen ahotik atera duzu gorespena?

17 Eta haiek bertan utzi eta hiritik kanpora atera zen, Betaniara, eta han eman zuen gaua.

Pikuondoaren madarikazioa: fedea eta otoitza


18 Biharamun goizean, berriro hirira zetorrela, Jesus gosetu egin zen. 19 Pikuondo bat bide-bazterrean ikusirik, bertara hurbildu zen, baina ez zuen aurkitu han hostoa besterik. Orduan, pikuondoari esan zion: «Ez bedi hiregandik gehiago fruiturik sor!»

Eta bat-batean ihartu egin zen pikuondoa. 20 Hori ikusirik, harritu egin ziren ikasleak eta galdetu zioten Jesusi:

-Nolatan ihartu da bat-batean pikuondoa?

21 Jesusek erantzun:

-Benetan diotsuet: Zalantza gabeko sinesmena baldin baduzue, ez duzue pikuondoarena bakarrik egingo; baizik eta mendi honi «Ken hadi hortik eta amildu itsasora» esaten badiozue, halaxe gertatuko da. 22 Otoitzean sinesmenez eskatzen duzuen edozer gauza lortuko duzue.

Nondik Jesusen aginpidea?

23 Jesus tenplura joan zen, eta, irakasten ari zela, apaizburuak eta herriko zaharrak hurbildu zitzaizkion, galdezka:

-Zein aginpidez jokatzen duzu horrela? Nork eman dizu aginpide hori?

24 Jesusek erantzun zien:

-Nik ere gauza bat galdetuko dizuet; erantzuten badidazue, esango dizuet nik ere zein aginpidez jokatzen dudan horrela. 25 Joanek noren aginduz bataiatzen zuen, Jainkoaren aginduz ala giza aginduz?

Haiek honela zioten beren artean: «Jainkoaren aginduz ari zela esaten badiogu, zergatik ez genion sinetsi erantzungo digu. 26 Giza aginduz ari zela esaten badiogu, berriz, jendearen beldur izan behar, guztiek profetatzat baitaukate Joan».

27 Beraz, erantzun zioten:

-Ez dakigu.

Jesusek, orduan:

-Ba, nik ere ez dizuet esango zein aginpidez jokatzen dudan horrela.

Seme bien parabola


28 Jesusek esan zien: «Ea zer iruditzen zaizuen. Gizon batek bi seme zituen. Batarengana joan eta esan zion: <Seme, hoa gaur mahastira lanera>. 29 Hark erantzun zion: <Ez dut nahi>; baina handik berehala damutu eta joan egin zen. 30 Bestearengana ere joan zen aita eta gauza bera esan zion. Eta hark erantzun: <Banoa, jauna>; baina ez zen joan. 31 Zuen ustez, bietatik zeinek egin zuen aitaren nahia?» «Lehenengoak», erantzun zioten.

Jesusek esan zien: «Benetan diotsuet: Zergalariak eta emagalduak zuek baino lehenago sartuko dira Jainkoaren erreinuan. 32 Izan ere, etorri zitzaizuen Joan Bataiatzailea Jainkoaren nahiari dagokion jokabidea azalduz, eta ez zenioten sinetsi; zergalariek eta emagalduek, ordea, sinetsi zioten. Eta zuek, hori ikusita ere, ez zarete aldatu: oraindik ez diozue sinetsi.

Nekazari hiltzaileen parabola

33 «Entzun beste parabola hau: Behin batean, nagusi batek mahastia landatu zuen eta harresiz inguratu; lurrean dolarea egin eta mahastizainaren dorrea eraiki zuen. Gero, nekazari batzuei errentan utzirik, urrutira joan zen. 34 Mahatsa biltzeko garaia iritsi zenean, bere morroiak bidali zizkien nekazariei, fruitutik zegokion partea jasotzera. 35 Baina nekazariek morroiak hartu eta bata jo, bestea hil eta bestea harrikatu egin zituzten. 36 Berriro beste morroi batzuk bidali zituen, aurrekoan baino gehiago, eta haiei ere beste hainbeste egin zieten. 37 Azkenik, bere semea bidali zien, honela pentsatuz: <Neure semeari bederen izango diote begirune>. 38 Nekazariek, ordea, semea ikustean, esan zuten beren artean: <Oinordekoa duk! Hil dezagun eta egin gaitezen mahastiaren jabe>. 39 Hartu, mahastitik kanpora bota eta hil egin zuten».

40 Jesusek galdetu zien:

-Zer egingo ote die nekazari horiei mahasti-jabeak itzultzean?

41 Erantzun zioten:

-Gupidarik gabe hilko ditu eta bere garaian fruitua emango dioten beste nekazari batzuen esku utziko du mahastia.

42 Jesusek esan zien:

-Ez al duzue irakurri Liburu Santuak dioena:

Etxegileek baztertutako harria
giltzarri gertatu da.
Jaunak egin du hori,
gure begien harrigarri?


43 «Horregatik diotsuet: Jainkoaren erreinua zuei kendu eta fruitua aterako dion herri bati emango zaio. 44 Eta harri honen gainera erortzen dena lehertu egingo da, eta harri hau inoren gainera erortzen bada, txikitu egingo du».

45 Parabola hauek entzutean, Jesus beraiengatik ari zela jabetu ziren apaizburuak eta fariseuak. 46 Hargatik, hura atxilotu nahian zebiltzan, baina jendearen beldur ziren, denek profetatzat zeukaten eta.

Ezteien parabola


22. atala

[aldatu]

1 Jesus berriro parabola-bidez hitz egiten hasi zitzaien: 2 «Jainkoaren erregetzarekin, bere semearen ezteiak ospatzen zituen erregearekin bezala gertatzen da. 3 Bidali zituen morroiak gonbidatuei dei egitera. Baina haiek ez zuten etorri nahi izan. 4 Berriro beste morroi batzuk bidali zituen, mandatu honekin: <Esaiezue gonbidatuei: Hara, gertu daukat bazkaria; hilak ditut zezenak eta zekor gizenduak, dena dago prest. Zatozte ezteietara>. 5 Baina gonbidatuek ez zuten jaramonik egin: bata bere sorora joan zen, bestea bere negozioetara, 6 eta gainerakoek, morroiei heldurik, irainez bete eta hil egin zituzten. 7 Sumindu egin zen erregea eta, soldaduak bidaliz, hil egin zituen giza hiltzaile haiek eta su eman herriari. 8 Gero, bere morroiei esan zien: <Ezteiak prest daude, baina gonbidatuak ez ziren gai. 9 Zoazte, bada, bidegurutzeetara eta deitu ezteietara aurkitu ahala guztiak>. 10 Atera ziren morroiak bideetara eta aurkituriko guztiak bildu zituzten, on nahiz gaizto. Eztei-gela bazkaltiarrez bete zen. 11 Erregeak, bazkaltiarrak ikustera sartu zenean, eztei-jantzirik gabe zegoen bat ikusi zuen, 12 eta esan zion: <Adiskidea, nola sartu zara hemen eztei-jantzirik gabe?> Hark hitzik ez. 13 Erregeak mahai-zerbitzariei esan zien orduan: <Lot ezazue hanka eta esku, eta bota kanpora, ilunpetara. Negarra eta hortz-karraska izango dira han>. 14 Zeren gehiago baitira deituak aukeratuak baino».

Zesarrena Zesarri eta Jainkoarena Jainkoari


15 Fariseuek elkar hartu zuten, Jesusi galdera bat eginez tranpa jartzeko. 16 Beraz, ikasle batzuk bidali zizkioten, Herodesen alderdikoekin, galdetzera:

-Maisu, badakigu egiazale zarena eta Jainkoaren bidea behar bezala irakasten duzuna; inoren zeresanak ez dizu axolarik, ez baitiozu begiratzen gizakiaren itxurari. 17 Emaguzu, bada, zeure iritzia: zilegi al da Zesarri zerga ordaintzea, bai ala ez?

18 Haien maltzurkeria igarriz, Jesusek esan zien:

-Zergatik zatozkidate zirika, itxurazaleok? 19 Ea, erakutsi zerga-txanpona.

Haiek denario bat aurkeztu zioten. 20 Jesusek galdetu zien:

-Norenak dira irudi eta izen hauek?

21 Erantzun zioten:

-Zesarrenak.

Jesusek, orduan:

-Eman, bada, Zesarrena Zesarri eta Jainkoarena Jainkoari.

22 Harriturik gelditu ziren erantzun honekin, eta Jesus bertan utzi eta alde egin zuten.

Hildakoen piztueraz

23 Egun berean, saduzear batzuk hurbildu zitzaizkion Jesusi. Hauek ez dute sinesten hildakoak pizten direna. Eta honela galdegin zioten:

24 -Maisu, Moisesek esan zigun: Gizon bat seme-alabarik gabe hiltzen bada, haren anaia alarguntsarekin ezkonduko da, anaiari ondorengoa emateko. 25 Behin batean, baziren gure artean zazpi anaia. Zaharrena ezkondu eta seme-alabarik gabe hil zen eta anaiari utzi zion emaztea. 26 Beste horrenbeste gertatu zitzaien bigarrenari eta hirugarrenari, eta zazpiei gauza bera. 27 Azkenik, hil zen emakumea ere. 28 Piztuerakoan, zazpietako zeinen emazte izango da, denena izana baitzen?

29 Jesusek erantzun zien:

-Oker zabiltzate. Liburu Santuetan esana eta Jainkoaren ahalmena ez dituzue ezagutzen. 30 Izan ere, piztuerakoan ez da inor ezkonduko: zeruko aingeruak bezalakoak izango dira denak. 31 Gainera, hildakoen piztueraz, ez al duzue irakurri Jainkoak berak esan zizuena: 32 Ni Abrahamen, Isaaken eta Jakoben Jainkoa naiz? Ez da hilen Jainkoa, biziena baizik.

33 Entzuten zegoen jendea haren irakaspenaz txunditurik zegoen.

Agindurik nagusiena


34 Jesusek saduzearrak hitzik gabe utzi zituela jakitean, fariseuak elkarrekin bildu ziren, 35 eta beraietako lege-gizon batek galdetu zion Jesusi azpikeriaz:

36 -Maisu, zein da legeko agindurik nagusiena?

37 Jesusek erantzun:

-Maita ezazu Jauna, zeure Jainkoa, bihotz-bihotzez, gogo osoz eta adimen guztiaz. 38 Hori da agindurik nagusiena eta lehena. 39 Eta bigarrena, ez garrantzi gutxiagokoa, hauxe da: Maitatu lagun hurkoa zeure burua bezala. 40 Bi agindu hauetan oinarritzen dira Liburu Santu guztiak.

Mesias, Daviden Seme eta Jaun


41 Oraindik fariseuak bildurik zeudela, Jesusek galdera hau egin zien:

42 -Zer diozue Mesiasi buruz? Noren ondorengoa da, zuen ustez?

Haiek erantzun zioten:

-Davidena.

43 Jesusek, orduan:

-Eta Davidek nola esaten dio, bada, «Jauna», Jainkoaren Espirituaren argiz? Hau baitio Davidek:

44 Hona Jaunak ene Jaunari esana:

«Eseri nire eskuinean,
zeure etsaiak oinazpian
jartzen dizkizudan bitartean».


45 «Beraz, Davidek Jauna deitzen badio, nola izan dezake ondorengo?»

46 Ezin izan zion inork erantzun, eta egun hartatik aurrera ez zen inor ausartu galderarik egiten.

Jesusek lege-maisuak eta fariseuak salatu

23. atala

[aldatu]

1 Honela mintzatu zitzaien Jesus jendetzari eta ikasleei: 2 «Lege-maisuek eta fariseuek Moisesen irakatsiak adierazteko eginkizuna dute. 3 Saia zaitezte, beraz, haiek esaten dizueten guztia betetzen; baina ez egin egiten dutena; esan, esaten baitute, baina egiten ez. 4 Zama astunak lotu eta besteei leporatzen dizkiete, baina beraiek ez dute atzamar bat ere mugitu nahi. 5 Egiten duten guztia, jendeak ikusteagatik egiten dute; larrutxa zabalak eraman ohi dituzte bekokian eta borlatxo luzeak jantzietan; 6 gogoko dituzte jai-otorduetan mahaiburuak eta sinagogetan lehen aulkiak; 7 gogoko dute plazetan jendeak agur egitea eta guztiek <maisu> deitzea. 8 Zuek, ordea, ez utzi inori zuei <maisu> deitzen, bat bakarra baita zuen maisua, eta zuek denak senide baitzarete. 9 Eta ez deitu lurrean inori <aita>, bat bakarra baita zuen aita, zerukoa. 10 Eta ez utzi <gidari> deitzen ere, bat bakarra baita zuen gidaria, Mesias. 11 Zuetako handiena izan bedi zuen zerbitzari. 12 Bere burua goratzen duena, beheratu egingo du Jainkoak, eta bere burua beheratzen duena, goratu.

13-14 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok, jendeari Jainkoaren erreinuko sarrera ixten diozuenok! Zeuek ez zarete sartzen eta sartu nahi luketenei ez diezue uzten. .

15 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok! Norbait juduberri egiteagatik itsaso eta lehor zabiltzate, eta egin duzuenean, zeuek baino gaituago bihurtzen duzue infernurako!

16 «Ai zuek, gidari itsuok! Honela irakasten duzue: <Tenpluarengatik zin egiteak ez du baliorik; tenpluko urrearengatik zin egiteak, ordea, behartu egiten du>. 17 Zoro itsuok halakook! Zer da handiago, urrea ala urrea sagaratzen duen tenplua? 18 Beste hau ere irakasten duzue: <Aldareagatik zin egiteak ez du baliorik; aldare gaineko opariagatik zin egiteak, ordea, behartu egiten du>. 19 Itsuok halakook! Zer da handiago: oparia ala oparia sagaratzen duen aldarea? 20 Aldareagatik zin egiten duenak, aldareagatik eta gainean dagoen guztiarengatik egiten du zin; 21 tenpluarengatik zin egiten duenak, tenpluarengatik eta bertan bizi den Jainkoarengatik egiten du zin; 22 zeruarengatik zin egiten duenak, Jainkoaren tronuarengatik eta bertan esertzen denarengatik egiten du zin.

23 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok! Barazkirik kaxkarrenen hamarrenak ordaintzen dituzue, eta legeko gauzarik garrantzizkoenak, berriz, zuzenbidea, errukia eta leialtasuna, bazterrera uzten. Hauek bete behar zenituzten, haiek baztertu gabe! 24 Gidari itsuok! Eltxoa iragazten duzue eta gamelua irensten!

25 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok! Edalontzia eta platera kanpotik garbitzen dituzue, barrutik lapurretaz eta gutiziaz gainezka beterik dauden bitartean! 26 Fariseu itsu hori! Garbi ezazu lehenik edalontzia barrutik, kanpotik ere garbi geldi dadin.

27 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok! Hilobi zurituen antzeko zarete: kanpotik itxura ederrekoak dira, baina barrutik hil-hezurrez eta ustelkeriaz beteak. 28 Berdin zuek: azaletik zintzoak jendaurrean, baina barrutik itxurakeriaz eta gaiztakeriaz beteak.

29 «Ai zuek, lege-maisu eta fariseu itxurazaleok! Profeten hilobiak eraikitzen eta gizon zintzoen hilarriak apaintzen dituzue, 30 esanez: <Gure arbasoen garaian bizi izan bagina, ez genukeen profeten hilketan haiekin parterik izango>. 31 Horrela, zeuek aitortzen duzue profetak hil zituztenen ondorengo zaretela. 32 Bete ezazue, bada, zeuen gurasoen egintza gaiztoen neurria!

33 «Sugeok, sugegorrikumeok! Nola egingo diozue ihes infernuko zigorrari? 34 Hor bidaliko dizkizuet nik profetak, jakintsuak eta lege-maisuak, eta zuek batzuk hil eta gurutziltzatu, besteak sinagogetan zigortu eta herririk herri erasoka erabiliko dituzue. 35 Horrela, zuen kontu ezarriko da lurrean isuri izan den errugabe guztien odolaren errua: hasi Abel zintzoaren odoletik, eta santutegitik aldarera bitartean hil zenuten Barakiasen seme Zakariasen odoleraino. 36 Benetan diotsuet: Gizaldi honi emango zaio horren guztiaren zigorra.

Jesus Jerusalemengatik aieneka


37 «Jerusalem, Jerusalem, profetak hiltzen eta Jainkoak zuri bidaliak harrikatzen dituzuna! Zenbat aldiz ez ditut bildu nahi izan zure seme-alabak, oiloak txitak hegalpean bildu ohi dituen bezala, eta zuek ez duzue nahi izan. 38 Horra bada, hutsik geldituko zaizue etxea. 39 Eta esaten dizuet ez nauzuela ikusiko, harik eta hau esango duzuen arte: Bedeinkatua Jaunaren izenean datorrena!»

Jesus eskatologiaz mintzo

Sarrera: tenplua suntsitua izango

24. atala

[aldatu]

1 Jesus tenplutik atera eta bazihoan. Orduan, ikasleek hurbildu eta tenpluko eraikinak erakutsi zizkioten. 2 Baina Jesusek esan zien: «Ikusten duzue hori guztia, ez da? Ba, benetan diotsuet: Ez da hemen harririk harri gainean geldituko: dena suntsituko dute».

Azkenaren aurreko seinaleak


3 Gero, Oliamendin eserita zegoela, ikasleek bakarrean hurbildu eta galdetu zioten: «Esaguzu noiz gertatuko den hori, eta zein izango den zure etorreraren eta munduaren azkenaren ezaugarria».

4 Jesusek erantzun zien: «Kontuz! Ez zaitzatela inork engaina! 5 Asko etorriko dira, nire izena berenganatuz eta esanez: <Ni naiz Mesias>; eta jendea franko engainatuko dute. 6 Gerra-hots eta zurrumurruak entzungo dituzue. Begira, ez izutu, gertatu beharrekoa baita hori guztia; baina oraindik ez da azkena. 7 Izan ere, nazioa nazioaren kontra eta erreinua erreinuaren kontra altxatuko dira; goseteak eta lurrikarak izango dira han eta hemen. 8 Baina hori guztia erdiminen hasiera da.

9 «Zori larrian jarriko zaituztete eta hil egingo; herri guztiek gorroto izango dizuete niregatik. 10 Orduan, askok fedeari uko egingo diote, eta elkar saldu eta gorrotatuko dute. 11 Anitz sasiprofeta altxatuko dira eta asko engainatuko dituzte. 12 Eta gaiztakeria ugaltzean, gehienen maitasuna hoztu egingo da; 13 baina azkeneraino sendo irauten duena, horixe izango da salbatua. 14 Mundu guztian hots egingo da Jainkoaren erregetzaren berrion hau, herri guztiek haren berri izan dezaten. Orduan etorriko da azkena.


Larrialdi izugarria


15 «Daniel profetak aipatzen duen profanatzaile higuingarria toki santuan ezarria ikusiko duzuenean -irakurleak uler beza-, 16 orduan, Judean daudenek ihes egin bezate mendietara; 17 etxe gainean dagoena ez bedi jaits etxeko gauzak hartzera, 18 eta soroan dena ez bedi itzul soingaineko bila. 19 Dohakabeak egun haietan haurdun daudenak eta bularreko haurrak dituztenak! 20 Eskatu Jainkoari, ihes egin beharra neguan edo larunbatez gerta ez dakizuen. 21 Zeren munduaren hasieratik orain arte izan ez den eta izango ez den bezalako larrialdi handia izango baita orduan. 22 Eta Jainkoak aldi hori laburtuko ez balu, ez litzateke inortxo ere bizirik aterako; baina, aukeratuak direla eta, laburtu egingo ditu egun horiek.

23 «Orduan, norbaitek <Hona hemen Mesias> edo <Hara han> esango balizue, ez sinetsi. 24 Izan ere, gezurrezko mesiasak eta sasiprofetak agertuko dira eta aukeratuak berak ere, ahal balitz, engainatzeko moduko mirari handiak eta egintza harrigarriak egingo dituzte. 25 Horra, jakinaren gainean jarri zaituztet aldez aurretik. 26 Beraz, norbaitek <Hara, basamortuan dago> esaten badizue, zuek ez irten, edo <Hara, etxe barruan dago> esaten badizue, ez sinetsi. 27 Izan ere, tximistak une batean sortaldetik sartalderaino argi egiten duen bezala, hala izango da Gizonaren Semearen etorrera. 28 Sarraskia non, han biltzen dira putreak.

Gizonaren Semearen etorrera

29 «Egun haietako larrialdiaren ondoren, berehala, eguzkia ilunduko da, ilargiak ez du argirik egingo, izarrak zeru goitik amilduko dira, eta ortzia dardarka ariko. 30 Orduan, Gizonaren Semearen seinalea azalduko da zeruan, eta lurreko leinu guztiak bular-joka ariko dira, Gizonaren Semea zeruko hodei artean ahalmen eta aintzaz beterik etortzen ikustean. 31 Orduan, bere aingeruak bidaliko ditu turuta-hots ozenez, eta haren aukeratuak bilduko dituzte lau haizeetatik, lur-muga batetik besteraino.

Ez dakizue hau guztia noiz izango den. Egon erne!


32 «Ikasi pikuondoaren irudi honetatik: kimua berritzen eta hostoa zabaltzen zaioneko, badakizue uda hurbil dela. 33 Era berean, gauza horiek ikustean, jakizue hurbil dela, Gizonaren Semea ate ondoan duzuela. 34 Benetan diotsuet: Gizaldi honetakoak hil baino lehen gertatuko dira gauza guztiok. 35 Zeru-lurrak igaroko dira, baina nire hitzak ez dira bete gabe igaroko.

36 «Baina zein egunetan edo ordutan gertatuko den, ez daki inork, ez zeruko aingeruek, ez Semeak, Aitak bakarrik baizik. 37 Noeren garaian bezala gertatuko da Gizonaren Semearen etorrerakoan. 38 Uholdearen aurretik, jan-edanean ziharduen eta ezkondu egiten zen jendea, Noe untzian sartu zen arte; 39 eta ez ziren konturatu, uholdea iritsi eta denak eraman zituen arte. Gauza bera gertatuko da Gizonaren Semearen etorrerakoan ere. 40 Soroan izango diren bi gizonetatik, bata eraman eta bestea utzi egingo dute; 41 errotan ehotzen ariko diren bi emakumeetatik, bata eraman eta bestea utzi egingo dute. 42 Zain egon, beraz, ez baitakizue zein egunetan etorriko den zuen Jauna. 43 Gogoan hartu hau: etxeko nagusia, lapurra gaueko zein ordutan etorriko den jakingo balu, zain egongo litzateke eta ez luke etxea zulatzen utziko. 44 Prest egon, bada, zuek ere, gutxien uste duzuen orduan etorriko baita Gizonaren Semea.

Zerbitzuan leial iraun


45 «Izan zaitezte morroi leial eta zentzuduna bezala, nagusiak etxeko morroiei bere orduan janaria banatzeko eginkizuna eman diona bezala. 46 Zorionekoa morroi hori, nagusiak, iristean, agindua egiten aurkitzen badu. 47 Benetan diotsuet: Bere ondasun guztien buru ipiniko du. 48 Baina morroia gaiztoa bada eta, nagusiak luzatu egingo duelakoan, 49 bere morroikideak jotzen eta mozkorrekin jan-edanean hasten bada, 50 gutxien espero duen egunean eta gutxien uste duen orduan etorriko zaio nagusia, 51 eta zigorrik gogorrena ezarriko dio eta itxurazaleek merezi duten zoria emango. Negarra eta hortz-karraska izango dira han.

Hamar neskatxen parabola

25. atala

[aldatu]

1 «Jainkoaren erregetzarekin, kriseiluak hartu eta senar ezkonberriari bidera irten zitzaizkion hamar neskatxekin bezala gertatzen da. 2 Neskatxetako bost zentzugabeak ziren eta bost zentzudunak. 3 Kriseiluak hartzean, zentzugabeek ez zuten oliorik hartu; 4 zentzudunek, ordea, kriseiluekin batera olioa ere hartu zuten ontzietan. 5 Senarrak luzatzen zuenez, logaletu egin ziren denak eta loak hartu zituen.

6 «Gauerdian oihu bat izan zen: <Hemen da senarra! Irten bidera!> 7 Jaiki ziren denak eta beren kriseiluak prestatu zituzten. 8 Orduan, zentzugabeek zentzudunei esan zieten: <Emaguzue olio-pixka bat, kriseiluak itzaltzera doazkigu eta>. 9 Zentzudunek erantzun zieten: <Ea ez dugun nahikoa denontzat; hobe duzue badaezpada dendara joan eta erosi>.

10 «Baina, erostera joanak zirelarik, senarra iritsi zen, eta prest zeudenak ezteietara sartu ziren berarekin. Eta atea itxi egin zen.

11 «Iritsi ziren, azkenik, beste neskatxak ere eta dei egin zuten: <Jauna, jauna! Zabaldu!> 12 Baina jaunak erantzun zien: <Benetan diotsuet, ez dakit nor zareten>.

13 «Zain egon, beraz, ez baitakizue, ez egunik, ez ordurik.

14 «Jainkoaren erregetzarekin, atzerrira irten behar zuen gizonarekin bezala gertatzen da. Bere morroiei dei egin eta ondasunak utzi zizkien: 15 bati bost talentu, beste bati bi eta besteari bat, bakoitzari bere trebetasunaren arabera. Gero, alde egin zuen. 16 Bost talentu hartu zituenak inbertitu egin zituen berehala eta beste bost irabazi. 17 Orobat bi talentu hartu zituenak: inbertitu eta beste bi irabazi zituen. 18 Bat bakarra hartu zuenak, aldiz, lurrean zuloa egin eta bertan gorde zuen nagusiaren dirua.

19 «Handik denbora askora, etorri zen nagusia eta morroiei kontuak hartzen hasi zitzaien. 20 Aurreratu zen bost talentu hartu zituena eta beste bost aurkeztu zizkion, esanez: <Jauna, bost talentu utzi zenizkidan; hona beste bost nik irabaziak>. 21 Nagusiak esan zion: <Ederki, morroi on eta leiala! Gauza gutxian leial izan haiz, askoren buru ipiniko haut; sartu heure jaunaren festa ospatzera>. 22 Aurreratu zen, gero, bi talentuduna eta esan zion: <Jauna, bi talentu utzi zenizkidan; hona beste bi nik irabaziak>. 23 Nagusiak esan zion: <Ederki morroi on eta leiala! Gauza gutxian leial izan haiz, askoren buru ipiniko haut; sartu heure jaunaren festa ospatzera>. 24 Aurreratu zen talentu bakarra hartu zuena eta esan zion: <Banekien gizon zorrotza zarena, erein ez duzun tokian hartzen eta zabaldu ez duzun tokian biltzen duzuna; 25 beldur nintzen, eta zure talentua lurrean ezkutatu nuen. Hona zeure dirua!> 26 Nagusiak erantzun zion: <Ai morroi gaizto eta alferra! Bahekien erein ez dudan tokian hartzen dudana eta zabaldu ez dudan tokian biltzen. 27 Beraz, bankuan jarri behar huen nire dirua, itzultzean bere korrituekin jaso nezan. 28 Ken iezaiozue, bada, talentua eta eman hamar dituenari. 29 Izan ere, fruitua dakarrenari eman egingo zaio, eta gainezka izango du; fruiturik ez dakarrenari, ordea, daukan apurra ere kendu egingo zaio. 30 Eta ezertarako gauza ez den morroi hau jaurtiki kanpora, ilunpetara. Negarra eta hortz-karraska izango dira han>.

31 «Gizonaren Semea, aingeru guztiak lagun dituela, aintzaz beterik etortzean, bere errege-aulkian eseriko da. 32 Herriak oro haren aurrean bilduko dituzte. Hark batzuk besteengandik bereizi egingo ditu, artzainak ardiak akerretatik bereizten dituen bezala, 33 eta ardiak bere eskuinean eta akerrak ezkerrean ezarriko ditu. 34 Orduan, erregeak eskuinekoei esango die: <Zatozte, nire Aitaren bedeinkatuok; hartzazue munduaren sortzetik zuentzat prestatua dagoen erreinua. 35 Gose bainintzen eta jaten eman zenidaten; egarri, eta edaten eman; arrotz, eta etxean hartu ninduzuen; 36 biluzik nengoen, eta jantzi egin ninduzuen; gaixo, eta bisitatu; kartzelan, eta ikustera etorri>. 37 Orduan, zintzoek esango diote: <Jauna, baina noiz aurkitu zintugun goseak eta jaten eman genizun, edo egarriak eta edaten eman? 38 Noiz aurkitu zintugun arrotz eta etxean hartu, edo larrugorri aurkitu eta jantzi? 39 Noiz aurkitu zintugun gaixo edo kartzelan eta ikustera joan?> 40 Eta erregeak erantzungo die: <Benetan diotsuet: Nire seniderik txikien hauetako edozeini egin zeniotena, neuri egin zenidaten>.

41 «Gero, ezkerrekoei esango die: <Alde niregandik urruti, madarikatuok, deabruarentzat eta haren lagunentzat prestatua dagoen betiko sutara. 42 Gose bainintzen eta ez zenidaten jaten eman; egarri, eta edaten eman ez; 43 arrotz, eta ez ninduzuen etxean hartu; biluzik, eta ez ninduzuen jantzi; gaixo eta kartzelan, eta ez zineten ikustera etorri>. 44 Orduan, haiek ere esango diote: <Jauna, baina noiz aurkitu zintugun gose edo egarri, arrotz edo larrugorri, gaixo edo kartzelan, eta guk lagundu ez?> 45 Hark erantzungo die: <Benetan diotsuet: Txikien hauetako edozeini egin ez zeniotena, neuri ez zenidaten egin>. 46 Eta hauek betiko zigorretara joango dira; zintzoak, berriz, betiko bizitzara».

26. atala

[aldatu]

1 Jesusek, hitzaldi hauek oro amaitzean, bere ikasleei esan zien: 2 «Dakizuenez, etzi Pazko Jaia da eta Gizonaren Semea etsaien eskuetara eman eta gurutziltzatu egingo dute».

3 Orduan, apaizburu eta herriko zaharrak Kaifas zeritzan apaiz nagusiaren jauregian bildu ziren, 4 eta Jesus maltzurkeriaz atxilotzea eta hiltzea erabaki zuten. 5 Baina hau zioten: «Ez gero jaiegunean, herrian iskanbilarik gerta ez dadin».

Emakume batek Jesus ukenduz igurtzi


6 Jesus Betanian Simon legendunaren etxean zegoela, 7 emakume bat etorri zitzaion, hartzurizko ontzian ukendu baliotsua zekarrela. Eta Jesus mahaian zegoelarik, burura isuri zion. 8 Hori ikustean, ikasleek, haserre, honela zioten:

-Zergatik alferrik galdu horrela? 9 Garesti asko sal zitekeen eta dirua behartsuei eman.

10 Ohartu zen Jesus eta esan zien:

-Zergatik gogaitarazten duzue emakumea? Egintza ona egin du nirekin. 11 Izan ere, behartsuak beti dituzue zeuen artean, baina ni ez nauzue betiko zuekin. 12 Ukendu hau nire gorputzean isuriz, hilobiratua izatekoprestatu nau aurrez. 13 Benetan diotsuet: Mundu guztian barrena, berrion hau hots egingo den edonon aipatuko da emakume hau eta beronek egina.

Jesus Judasek saldua

14 Orduan, Hamabietako batek, Judas Iskariote deituak, apaizburuengana joan 15 eta esan zien: «Zenbat agintzen didazue Jesus zuen eskuetara emateagatik?»

Zilarrezko hogeita hamar txanpon agindu zizkioten. 16 Ordutik, Jesus haien eskuetara emateko egokiera bila hasi zen Judas.

Azken afarirako prestaketak


17 Legamigabeko Ogien Jaiko lehen egunean, ikasleak hurbildu ziren Jesusengana, galdetuz:

-Non egin behar ditugu Pazko-afarirako prestaketak?

18 Hark esan zien:

-Zoazte hirira, halakoren etxera, eta esaiozue: «Maisuak dio hurbil dela bere ordua, eta zuenean ospatu nahi duela Pazkoa bere ikasleekin».

19 Jesusek agindu bezala egin zuten ikasleek, eta Pazko-afaria prestatu zuten.

Afarian: Judasen saldukeriaren iragarpena


}} 20 Ilunabarrean, mahaian zegoen Jesus hamabi ikasleekin. 21 Afaltzen ari zirela, Jesusek esan zuen:

-Benetan diotsuet: Zuetako batek saldu egingo nau.

22 Haiek, oso goibeldurik, galdezka hasi zitzaizkion banaka:

-Nik ote, Jauna?

23 Hark erantzun zuen:

-Nirekin plater beretik jaten ari den batek salduko nau. 24 Gizonaren Semea badoa, bai, Liburu Santuek hartaz dioten bezala; baina dohakabea Gizonaren Semea salduko duena! Hobe zukeen jaio izan ez balitz!

25 Judasek, salduko zuenak, galdetu zion:

-Ni ote naiz hori, Maisu?

Jesusek erantzun zion:

-Zeuk esan duzu.

Azken afaria: hona nire gorputz-odolak!


26 Afaltzen ari zirela, ogia hartu zuen Jesusek eta, bedeinkazioa esan ondoren, zatitu eta ikasleei eman zien, esanez: «Hartzazue eta jan, hau nire gorputza da».

27 Gero, kopa hartu eta, esker onezko otoitza egin ondoren, eman egin zien, esanez: «Edan guztiok honetatik, 28 hau nire odola baita, Jainkoarekiko ituna berrituko duena, bekatuak barkatzeko guztien alde isuria. 29 Egia esan, hemendik aurrera ez dut gehiago ardorik edango, neure Aitaren erreinuan zuekin ardo berria edan arte».

Afalondoan: Pedroren ukoen iragarpena

30 Gorazarreak kantatu ondoren, Oliamendira abiatu ziren.

31 Jesusek esan zien: «Zuek guztiok niregan duzuen sinesmenak huts egingo du gaur gauean, honela baitago idatzia Liburu Santuetan: Joko dut artzaina eta ardiak sakabanatu egingo dira. 32 Baina piztu ondoren, aurretik joango natzaizue Galileara».

33 Pedrok esan zion:

-Zureganako beste guztien sinesmenak huts egiten badu ere, nireak inola ere ez.

34 Jesusek erantzun:

-Benetan diotsut: Gaur gauean, oilarrak jo baino lehen, hiru aldiz ukatuko nauzu.

35 Pedrok esan zion:

-Zurekin hil behar badut ere, ez zaitut inola ere ukatuko.

Eta gauza bera zioten ikasle guztiek.

Getsemaniko otoitz larria


36 Jesus bere ikasleekin Getsemani zeritzan landa batera iritsi zen, eta esan zien: «Zaudete hemen, ni hara otoitz egitera noan bitartean».

37 Pedro eta Zebedeoren bi semeak eraman zituen berekin. Tristura eta larria sentitzen hasi zen, 38 eta esan zien: «Hiltzeko zorian nago tristuraz. Gelditu hemen eta zaudete erne nirekin batera». 39 Eta aurreraxeago joanik, ahozpez erori zen eta otoitz egin zuen, esanez: «Ene Aita, ahal bada, urrun ezazu niregandik edari samin hau. Hala ere, egin bedi zuk nahi bezala, ez nik nahi bezala».

40 Ikasleengana joan eta lotan aurkitu zituen. Pedrori esan zion: «Beraz, ordu bete ere ezin izan zarete nirekin erne egon? 41 Zaudete erne eta egizue otoitz, tentaldian ez erortzeko: gogoz gartsu izan arren, ahula baita gizakia».

42 Bigarren aldiz aldendu eta otoitz egin zuen, esanez: «Ene Aita, edari samin hau derrigorrez edan behar badut, egin bedi zure nahia».

43 Eta berriro itzulirik, lo aurkitu zituen, begiak astun baitzituzten. 44 Haiek utzirik, berriz ere aldendu eta hirugarren aldiz otoitz egin zuen, lehengo hitzak berriro esanez. 45 Ondoren, ikasleengana joan eta esan zien: «Egin lo eta hartu atseden! Hara, gainean da ordua, Gizonaren Semea bekatarien eskuetara emana izateko. 46 Jaiki, goazen, hemen da salduko nauena!»

Jesus loturik eraman


47 Jesus hizketan ari zela, han azaldu zen Judas, Hamabietako bat; gizon-multzo handi bat zetorren harekin, ezpata eta makilak eskuetan, apaizburu eta herriko zaharrek bidalirik. 48 Saltzaileak seinale hau jarria zien: «Nik musu emango diodana, horixe da, atxilot ezazue». 49 Berehala, Jesusengana hurbildu eta esan zion: «Agur, Maisu!»

Eta musu eman zion.

50 Jesusek esan zion: «Adiskide, egizu egitekoa!»

Orduan, besteek, Jesusengana hurbildurik, heldu eta atxilotu egin zuten. 51 Jesusekin zeudenetako batek ezpata atera, apaiz nagusiaren morroia jo eta belarria moztu zion. 52 Jesusek esan zion: «Itzuli ezpata hori bere tokira, zeren ezpataz ari dena ezpataz hilko baita. 53 Ala uste al duzu ezin diodala Aitari dei egin? Hamabi aingeru-talde eta gehiago jarriko lizkidake berehala ondoan. 54 Baina nola beteko lirateke, orduan, Liburu Santuak, honela gertatu behar duela baitiote?»

55 Une hartan, Jesusek jendeari esan zion: «Ezpataz eta makilaz etorri zarete, lapur baten bila bezala, ni harrapatzera! Egunero esertzen nintzen tenpluan irakasten, eta ez ninduzuen atxilotu. 56 Baina hau guztia profetek idatzia bete dadin gertatu da».

Orduan, ikasle guztiek Jesus utzi eta ihes egin zuten.

Jesus judu-biltzarraren aurrean


57 Jesus atxilotu zutenek Kaifas apaiz nagusiaren etxera eraman zuten, han bilduak baitziren lege-maisu eta herriko zaharrak. 58 Pedro, Jesusi urrutitik jarraituz, apaiz nagusiaren jauregiraino joan eta, barrura sarturik, morroiekin eseri zen, hura guztia zertan amaitzen zen ikusteko.

59 Apaizburuak eta Biltzar Nagusi osoa Jesusen kontra gezurrezko lekukotasun bila zebiltzan, heriotzara kondenatzeko; 60 baina ez zuten aurkitu, gezurrezko lekuko asko azaldu arren. Azkenean, bi azaldu ziren, 61 esanez: «Honek esana du: Jainkoaren santutegia desegin dezaket eta hiru egunetan berreraiki».

62 Orduan, apaiz nagusiak zutitu eta galdetu zion:

-Ez al diezu deus erantzun behar zure kontra ateratzen dituztenei?

63 Baina Jesus isilik. Apaiz nagusiak esan zion:

-Jainko biziarengatik eskatzen dizut: Esaguzu zinez zu zaren Mesias, Jainkoaren Semea.

64 Jesusek erantzun:

-Zeuk esan duzu. Eta gehiago diotsuet: Oraindanik Gizonaren Semea Ahalguztidunaren eskuinean eserita eta zeruko hodei gainean etortzen ikusiko duzue.

65 Orduan, apaiz nagusiak bere jantziak urratu zituen eta esan:

-Biraoa esan du. Ba ote dugu lekuko beharrik? Zeuek entzun duzue biraoa. 66 Zer deritzozue?

Haiek erantzun:

-Heriotza merezi du.

67 Orduan, aurpegira listua bota eta ukabilkadak eman zizkioten; beste batzuek masailakoak ematen zizkioten, 68 esanez: «Asma ezak, Mesias, nork jo hau?»

Pedrok Jesus ukatu


69 Pedro kanpoan eseria zegoen, patioan; neskame batek ondoratu eta esan zion:

-Hi ere Jesus galilearrarekin bizi hintzen.

70 Baina hark guztien aurrean ukatu zuen:

-Ez zekinat zertaz ari haizen.

71 Ate ondora irten zen, eta beste neskame batek ikusi eta han zeudenei esan zien:

-Jesus nazaretarrarekin ibilia da hau.

72 Pedrok berriro ukatu zuen, zin eginez:

-Ez dut ezagutzen gizon hori.

73 Geroxeago, han zeudenek, hurbildurik, Pedrori esan zioten:

-Bai, hi ere horietakoa haiz, noski; hizkeran ezagun duk.

74 Orduan, Pedro biraoka eta maldizioka hasi zen:

-Ez dut ezagutzen gizon hori.

Une hartan oilarrak jo zuen. 75 Gogoratu zitzaion Pedrori Jesusek esana: «Oilarrak jo baino lehen, hiru aldiz ukatuko nauzu», eta, kanpora irtenik, negarrari eman zion saminki.

Jesus Pilatogana eramana


27. atala

[aldatu]

1 Eguna argitu zuenean, apaizburu eta herriko zahar guztiek bildu eta Jesusen kontrako erabakia hartu zuten, heriotzara kondenatzeko. 2 Gero, lotuta eraman zuten eta Pilato gobernariaren eskuetara eman.

Judasen heriotza


3 Judas saltzaileak, Jesus kondenatua zutela ikustean, damu izan zuen eta zilarrezko hogeita hamar txanponak apaizburu eta herriko zaharrei itzuli zizkien, 4 esanez:

-Oker egin dut, errugabea heriotzara emanez.

Baina haiek erantzun zioten:

-Eta guri zer? Hor konpon!

5 Orduan, dirua tenpluan jaurtikirik, alde egin eta bere burua urkatu zuen. 6 Apaizburuek dirua jaso eta esan zuten: «Ez da zilegi diru hau tenpluko dirutegira botatzea, odoletan zikindua baita».

7 Eta elkarren artean erabaki ondoren, «Eltzegilearen soroa» erosi zuten diru harekin, kanpotarren hilerri izan zedin. 8 Horregatik, gaur egun ere «Odol-soro» deitzen zaio toki hari. 9 Honela bete zen Jeremias profetak esana: Eta hartu zituzten zilarrezko hogeita hamar txanponak; hori izan zen israeldarrek ezarri zioten salneurria. 10 Eta eltzegilearen soroa erosteko erabili zituzten, Jaunak agindu zidan bezala.

Jesus Pilatoren aurrean


11 Jesus gobernariaren aurrean aurkeztu zuten. Gobernariak galdetu zion:

-Zu al zara juduen erregea?

Jesusek erantzun zion:

-Zeuk diozu.

12 Apaizburuek eta zaharrek salaketa asko egiten zuten haren aurka, baina hark ez zuen ezer erantzuten. 13 Pilatok esan zion:

-Ez al duzu entzuten zenbat gauza ateratzen duten zure kontra?

14 Eta ez baitzion salakuntza bati ere erantzunik eman, erabat harriturik gelditu zen gobernaria.

Jesus heriotzara kondenatua


15 Pazko Jaiero preso bat askatu ohi zuen gobernariak, herriak nahi zuena. 16 Bazen orduan preso sonatu bat, Barrabas zeritzana. 17 Beraz, jendea bildu zenean, Pilatok galdetu zien:

-Zein nahi duzue askatzea, Barrabas ala Jesus, Mesias delakoa?

18 Ongi baitzekien bekaizkeriaz emana ziotela Jesus.

19 Epaimahaian eseria zegoela, emazteak mandatu hau bidali zion: «Ez zaitezela errugabe horrekin sar! Asko sufritu dut bart ametsetan hori dela eta».

20 Baina apaizburuek eta zaharrek jendea berotu zuten Barrabasen askatasuna eta Jesusen heriotza eska zitzan. 21 Gobernariak berriro galdetu zien:

-Bietako zein nahi duzue askatzea?

-Barrabas -erantzun zuten.

22 Pilatok esan zien:

-Eta zer egin behar dut Jesusekin, Mesias delakoarekin?

Denek erantzun zuten:

-Gurutzean josi!

23 Eta hark:

-Zer oker egin du, bada?

Haiek, are eta oihu handiagoz:

-Gurutzean josi!

24 Guztia alferrik zela eta, gainera, iskanbila sortzera zihoala ikusirik, Pilatok ura hartu eta eskuak garbitu zituen jendearen aurrean, esanez:

-Ez naiz gizon honen heriotzaren erantzule! Zeuek ikusi!

25 Herri osoak erantzun zuen:

-Geu eta gure ondorengoak egiten gara horren heriotzaren erantzule!

26 Orduan, Barrabas askatu zien eta Jesus, zigorkarazi ondoren, haien eskuetara eman zuen, gurutziltza zezaten.

Soldaduen isekak


27 Gobernariaren soldaduek Jesus jauregira eraman zuten eta gudu-taldeko denak bildu zituzten haren inguruan. 28 Soinekoak erantzi zizkioten eta purpurazko kapa batez jantzi zuten. 29 Arantzaz egindako koroa ezarri zioten buruan eta kanabera eskuan, eta, aurrean belaunikaturik, iseka egin zioten esanez: «Agur, juduen erregea!»

30 Listua botatzen zioten eta, kanabera kendurik, buruan jotzen zuten. 31 Nahiko iseka egin ondoren, kapa erantzi eta bere soinekoak jarri zizkioten. Gero, gurutzean josteko eraman zuten.

Jesus gurutziltzatua


32 Ateratzean, Zireneko gizon bat aurkitu zuten, Simon zeritzana, eta Jesusen gurutzea eramatera behartu zuten.

33 Golgota izeneko tokira iritsi zirenean , 34 behazunez nahasiriko ardoa eman zioten edatera. Jesusek dastatu, baina ez zuen edan nahi izan. 35 Gurutzean josi ondoren, soldaduek Jesusen jantziak banatu egin zituzten zotz eginez. 36 Eta han gelditu ziren, eserita, zaintzen. 37 Buruaren gainaldean kondenaren arrazoia ipini zuten idatzita: «Hau Jesus da, juduen erregea». 38 Bi lapur gurutziltzatu zituzten Jesusekin batera, bata eskuinean eta bestea ezkerrean.

Jesus gurutzean iraindua


39 Handik igarotzen zirenek irain egiten zioten Jesusi, buruari eragin 40 eta esanez: «Santutegia desegin eta hiru egunetan eraikitzen omen duan horrek, Jainkoaren Semea baldin bahaiz, salba ezak heure burua! Jaits hadi gurutzetik!»

41 Era berean, apaizburu, lege-maisu eta zaharrek ere irri egiten zioten, esanez: 42 «Besteak salbatu ditik, eta bere burua ezin. Israelgo errege omen duk hori; jaits dadila orain gurutzetik, eta sinetsiko diagu berarengan. 43 Jainkoarengan jarria dik uste ona; libra dezala orain, maite baldin badu; ez zuen, bada, esaten Jainkoaren Semea zela?»

44 Orobat, berarekin gurutzean josiak zeuden lapurrek ere irain egiten zioten.

Jesusen heriotza


45 Eguerditik hirurak arte ilundu egin zuen lurbira osan. 46 Hirurak inguruan, Jesusek oihu handiz esan zuen: «Eli, Eli, lema sabaktani?» .

47 Hau entzutean, bertan zeuden batzuek esan zuten: «Eliasi deika ari da».

48 Eta berehala, haietako batek, lasterka belaki bat hartzera joan, ozpinetan busti eta, kanabera bati muturrean erantsiz, edatera eman zion. 49 Besteek, ordea, zioten: «Egon, ea datorkion Elias salbatzera!»

50 Baina Jesusek, berriro deiadar handia eginez, azken arnasa eman zuen. 51 Eta horra, santutegiko oihala erdiz erdi urratu zen, goitik beheraino; lurrikara izan zen eta harkaitzak zartatu egin ziren; 52 hilobiak zabaldu eta hilik zeuden santu asko piztu egin ziren: 53 hilobietatik irten eta, Jesus piztu ondoren, hiri santuan sartu ziren eta jende askori agertu zitzaizkion. 54 Lurrikara eta gertakari guztiok ikustean, erromatar ehuntariak eta harekin Jesus zaintzen zeuden besteek, beldurrak jota, esan zuten: «Zinez, Jainkoaren Semea zen hau!» 55 Baziren han emakume asko ere, urrutitik begira; Jesusi jarraituz Galileatik etorriak ziren, beraren zerbitzari; 56 haien artean, Magdalako Maria, Santiago eta Joseren ama Maria, eta Zebedeoren semeen ama.

Jesus hilobian ezarria


57 Ilunabarrean, Jose zeritzan Arimateako gizon aberats bat etorri zen, Jesusen ikaslea. 58 Pilatogana aurkeztu eta Jesusen gorpua eskatu zion. Pilatok emateko agindu zuen. 59 Josek, gorpua harturik, izara garbi batean bildu zuen 60 eta haitzean zulaturiko hilobi berri batean ezarri. Gero, harri handi bat irauliz, hilobiko sarrera itxi eta joan egin zen. 61 Magdalako Maria eta beste Maria hilobi aurrean eserita zeuden.

Hilobia zigilatua eta zaindua


62 Biharamuna larunbata zen. Apaizburuak eta fariseuak Pilatogana bildu ziren elkarrekin, 63 eta esan zioten:

-Jauna, gogoratu dugu engainatzaile horrek, artean bizi zelarik, esan zuela: «Hiru egunen buruan piztu egingo naiz». 64 Agindu ezazu, bada, hirugarren egunera arte hilobia zaintzeko; ez dadila gerta, haren ikasleak gorpua eraman eta gero «Hilen artetik piztu da» herriari esanez etortzea. Azken engainu hau lehenengoa baino okerragoa izango litzateke.

65 Pilatok erantzun zien:

-Badituzue zeuen guardak. Zoazte, eta zaindu dakizuen modura.

66 Joan ziren, bada, eta hilobia segurtatu zuten, harria zigilatuz eta guarda ipiniz.

Jesusen piztueraren berria


28. atala

[aldatu]

1 Larunbata igaro eta asteko lehen eguna argitzean, Magdalako Maria eta beste Maria hilobia ikustera joan ziren. 2 Bat-batean, lurrikara gogorra gertatu zen: Jaunaren aingerua jaitsi zen zerutik eta, hurbildurik, harria biratu zuen eta gainean eseri. 3 Tximista zirudien eta haren jantzia elurra bezain zuria zen. 4 Hura ikustean, beldurrez dardar eta hilda bezala gelditu ziren zaintzaileak. 5 Baina aingerua emakumeei mintzatu zitzaien, esanez: «Zuek ez beldurtu. Badakit Jesus gurutziltzatuaren bila zabiltzatela. 6 Ez dago hemen, piztua baita, esan zuen bezala. Zatozte eta ikusi ezarria egon zeneko tokia. 7 Gero, zoazte bizkor ikasleei esatera: <Hilen artetik piztua da eta zuen aurretik joango da Galileara; han ikusiko duzue>. Hau da esan behar nizuena».

8 Hilobitik arin-arin alde egin eta, ikaraz eta poz-pozik, ikasleei berri ematera joan ziren lasterka. 9 Hartan, Jesus atera zitzaien bidera eta agurtu egin zituen.

Emakumeek, ondoraturik, oinak besarkatu zizkioten eta gurtu egin zuten. 10 Jesusek esan zien: «Ez beldurtu! Zoazte eta esan nire senideei Galileara joateko; han ikusiko naute».

Soldaduak erosi


11 Emakumeak joan ondoren, guarda batzuk hirira etorri ziren gertaturiko guztiaren berri apaizburuei ematera. 12 Apaizburuek, zaharrekin bildu eta soldaduei dirutza on bat emateko erabakia hartu zuten, 13 honela aginduz: «Esan ezazue, haren ikasleek gauez etorri eta zuek lo zeundetelarik gorpua eraman dutela. 14 Gobernariaren belarrietara ezer iristen bada, geu konponduko gara harekin eta arriskutik aterako zaituztegu».

15 Soldaduek dirua hartu eta esan bezala egin zuten. Eta halaxe zabaldu da juduen artean kontu hori gaur arte.

KONKLUSIOA: IKASLEAK MUNDU OSORA BIDALIAK



16 Hamaika ikasleak Galileara joan ziren, Jesusek esandako mendira. 17 Ikusi zutenean, gurtu egin zuten; batzuk, ordea, zalantzan zeuden. 18 Jesus, hurbildurik, honela mintzatu zitzaien: «Ahalmen osoa eman dit Jainkoak zeru-lurretan. 19 Zoazte, bada, eta egin herri guztiak nire ikasle, Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean bataiatuz 20 eta nik agindu dizuedan guztia betetzen irakatsiz. Eta ni zeuekin izango nauzue egunero munduaren azkenera arte».