Reĝlando Germanio

Kiel ĉe la mezepokaj Anglio kaj Francio, ĝi komenciĝis kiel "konglomeraĵo, muntado de kelkaj unufoje apartaj kaj sendependaj ... gentes [popoloj] kaj regna [regnoj]."^[1] Orientfranka imperio estis formita en embrio fare de la Traktato de Verdun en 843, kaj estis regita fare de la karolida dinastio ĝis 911, post kio la reĝeco estis elekta. La komencaj elektistoj estis la regantoj de la duklandoj, kiuj ĝenerale elektis unu el sia propra etoso. Post 962, kiam Oto la 1-a estis kronita imperiestro, la regno formis la plejparton de la Sankta Romia Imperio, kiu ankaŭ inkludis Italion (post 951), Bohemion (post 1004) kaj Burgonjon (post 1032).

La esprimo Rex teutonicorum (reĝo de la germanoj) unue venis en uzon en la kancelaria kortumo de Gregorio la 7-a dum la investitura polemiko (fino de la 11-a jarcento), eble kiel polemika ilo kontraŭ la imperiestro Henriko la 4-a.^[2] En la 12-a jarcento, por marki la imperian kaj internacian karakteron de ilia posteno, la imperiestroj komencis utiligi la titolon Rex Romanorum (reĝo de la romanoj) dum sia elekto (fare de la princelektistoj, sep germanaj episkopoj kaj nobeloj). La distingaj titolaroj por Germanio, Italio kaj Burgonjo, kiuj tradicie havis siajn proprajn tribunalojn, leĝojn, kaj kancelariaj kortumoj,^[3] iom post iom falis de uzo. Post la Reichsreform kaj la Reforma kompromiso (Dieto de Aŭgsburgo)), la germana parto de la Sankta Romia Imperio estis dividita en Reichskreise (imperiaj cirkloj), kiu efike difinis Germanion kontraŭ imperia Italio kaj la bohema regno.^[4] Ekzistas tamen relative malmultaj referencoj al germanaj teritorioj kaj malstabileco en la uzo de la termino.^[5]

• Arnold, Benjamin. Medieval Germany, 500-1300: A Political Interpretation (1998)
• Averkorn, Raphaela. The Process of Nationbuilding in Medieval Germany. A Brief Overview. Arkivigite je 2012-02-10 per la retarkivo Wayback Machine
• Bernhardt, John W. Itinerant Kingship and Royal Monasteries in Early Medieval Germany, c. 936–1075. Cambridge: Cambridge University Press, 1993
• Fuhrmann, Horst, and Timothy Reuter. Germany in the High Middle Ages: c.1050-1200 (1986)
• Fuhrmann, Horst. "Quis Teutonicos constituit iudices nationum? The Trouble with Henry." Speculum, Vol. 69, No. 2. (Apr., 1994), pp 344–358
• Gillingham, John. The Kingdom of Germany in the High Middle Ages (900–1200). Historical Association Pamphlets, General Series, no. 77. London: Historical Association, 1971
• Gillingham, John. "Elective Kingship and the Unity of Medieval Germany". German History, 9:2 (1991:June), pp. 124–135.
• Haverkamp, Alfred, Helga Braun, and Richard Mortimer. Medieval Germany 1056-1273 (1992)
• Jeep, John M. Medieval Germany: An Encyclopedia (2001), 928pp, 650 articles by 200 scholars cover AD 500 to 1500
• MacLean, Simon. Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire. Cambridge University Press: 2003
• Mierow, Charles Christopher (tr.), The Two Cities: A Universal Chronicle to the Year 1146 A.D., by Otto, Bishop of Freising, (Records of Western Civilization), New York: Columbia University Press, 2002
• Mitchell, Otis C. (1985). Two German Crowns: Monarchy and Empire in Medieval Germany. Lima, Ohio: Wyndham Hall Press.
• Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages, c. 800–1056. Longman, 1991.
• Reynolds, Susan, Kingdoms and Communities in Western Europe, 900–1300, 2nd Ed., (Oxford, 1997)
• Robinson, I. S. "Pope Gregory VII, the Princes and the Pactum 1077–1080." The English Historical Review, Vol. 94, No. 373. (Oct., 1979), pp 721–756
• Thompson, James Westfall. Feudal Germany. 2 vol. New York: Frederick Ungar Publishing Co., 1928
• Whaley, Joachim. Germany and the Holy Roman Empire, vol. 1. Oxford University Press, 2012.

• Beumann, H., "Die Bedeutung des Kaisertums für die Entstehung der deutschen Nation im Spiegel der Bezeichnungen von Reich und Herrscher", in Nationes, 1 (1978), pp 317–366
• Reindal, R., "Herzog Arnulf und das Regnum Bavariae", in Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte, 17 (1954), pp 187–252