Fajrolando

Fajrolando, foje ankaŭ nomata Fuegio (hispane Tierra del Fuego = Lando de la Fajro) estas insularo ĉe la suda pinto de Sudameriko, de kiu ĝin disigas la Magelana Markolo. Ĝia suda pinto estas la Horna Kabo. La plej granda insulo de la arkipelago estas nomata Granda Insulo de Fajrolando.

Fajrolando
Fajrolando kaj la Magelana Markolo
grupo de insuloj
Akvejo	Drake-pasejo
Geografia situo	54° 6′ S, 68° 36′ U (mapo)-54.101666666667-68.6025Koordinatoj: 54° 6′ S, 68° 36′ U (mapo) f1
DEC
Ĉefa insulo	Isla Grande de Tierra del Fuego
Tuta areo	73 746 km²f1
Loĝantoj	137 000 f2
Partoj Granda Insulo de Fajrolando vd
Lando	Argentino
Supermara alteco	170 m [+]
Ĉefurbo	Ushuaia
Plej alta punkto	Monte Shipton [+]
Akvokolektejo	73 753 km² (7 375 300 ha) [+]
Areo	73 753 km² (7 375 300 ha) [+]
Loĝantaro	135 000 [+] (2010)
Denseco	1,83 loĝ./km² [+] [+]
Horzono	UTC-04:00 [+]
ISO 3166-2	AR-V
Vikimedia Komunejo:  Tierra del Fuego [+]
v • d • r

La insularo grandas 71.550 km² kaj havas 140.500 loĝantojn. En 1881 ĝi estis dividita inter Argentino kaj Ĉilio; en la orienta, argentina parto vivas ĉirkaŭ 133.000 homoj, en la okcidenta, ĉilia, ĉirkaŭ 7.500. Preskaŭ ĉiuj vivas en la malmultaj urboj:

• Argentinaj urboj:
  • Rio Grande (60 000)
  • Ushuaia (ĉefurbo, 60 000):(54° 48′ S; 68° 18′ U ^Mapo)

• Ĉiliaj urboj:
  • Porvenir (ĉefurbo, 5 000)
  • Puerto Williams (2 000):(54° 55′ S; 67° 37′ U ^Mapo)

La argentina parto estas propra provinco de Argentino (Tierra del Fuego). Same la ĉilia parto estas propra provinco de Ĉilio (Tierra del Fuego).

La unuaj eŭropanoj, kiuj vidis Fajrolandon, estis la anoj de la ekspedicio de Magelano, kiu en oktobro 1520 trovis la laŭ li nomitan markolon kaj tranavigis ĝin por atingi la Pacifikon. Post observo de la fajroj de la loĝantoj ili donis al la lando la nomon "Fajrolando" (aŭ "Lando de la Fajro").