Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj

La Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj konsistas el la Eŭropa Centra Banko (ECB) en Frankfurto ĉe Majno kaj la naciaj centraj bankoj de ĉiuj membroŝtatoj de la Eŭropa Unio. La enkonduko de la Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj decidiĝis kadre de la tria ŝtupo de la Eŭropa Ekonomia kaj Valuta Unio per la traktato de Mastriĥto en 1992: Ĝi realiĝis la 1-an de januaro 1999.

Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj
organizaĵo
Komenco	1999 vd
Partoj Germana Federacia Banko, Eŭropa Centra Banko, Nacia Banko de Aŭstrio, Nacia Banko de Belgio, Nacia Banko de Slovakio, Banko de Slovenio, Banko de Hispanio, Banko de Estonio, Banko de Finnlando, Banko de Francio, Banko de Grekio, Centra Banko de Irlando, Banko de Italio, Banko de Latvio, Banko de Litovio, Centra Banko de Luksemburgo, Centra Banko de Malto, La Nederlanda Banko, Banko de Portugalio, Centra Banko de Kipro, Kroata Nacia Banko, Bulgara Nacia Banko, Ĉeĥa Nacia Banko, Nacia Banko de Danio, Hungara Nacia Banko, Nacia Banko de Pollando, Nacia Banko de Rumanio kaj Sveriges Riksbank vd
Retejo	Oficiala retejo
v • d • r

La funkcion kaj celaron de la Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj difinas la Traktato pri la Labormanieroj de la Eŭropa Unio, tiel nomata ekde la traktato de Lisbono de 1999 kaj daŭrigo de la Traktato pri la fondo de la Eŭropa Komunumo de 1957, kaj la statuto de la Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj.

La Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj ne miksiĝu kun la Eŭro-sistemo. Dum la Eŭropa Sistemo de Centraj Bankoj ampleksas ĉiujn ŝtatojn de la Eŭropa Unio, la Eŭro-sistemo krom la Eŭropa Centra Banko (ECB) nur ampleksas la centrajn bankojn de tiuj EU-membroŝatoj, kiuj apartenas al la "Eŭrozono" kaj enkondukis la valuton Eŭro kiel nacia valuto.