Pax Britannica
Pax Britannica (la latina por "Brita Paco", modeligita laŭ laPax Romana) estis la periodo de relativa paco en Eŭropo kiam la Brita Imperio kontrolis la plejmulton el la maraj komercvojoj kaj ĝuis grandan marpotencon. Ĝi temas pri la periodo de brita imperiismo post la Batalo de Waterloo, kiu kondukis al periodo de transmara brita ekspansiismo. Britio dominis transmarajn merkatojn kaj influis kaj preskaŭ dominis ĉinajn merkatojn post la Opia milito.
La forto de la Imperio estis garantiita per regado de Eŭropo mankanta io rilate al fortaj nacio-ŝtatoj, kaj la ĉeesto de la Reĝa Mararmeo sur ĉiuj oceanoj de la mondo. En 1905, la Reĝa Mararmeo estis supera en forto al la venontaj du plej grandaj mararmeoj kune.
Tio kondukis al la disvastiĝo de la angla lingvo, la brita imperia sistemo de iniciatoj, kaj reguloj por krudvaro-merkatoj bazitaj sur angla ĝenerala juro.
La Pax Britannica estis malfortigita per la kolapso de la kontinenta ordo kiu estis establita en la Viena kongreso. Rilatoj inter la grandaj potencoj de Eŭropo estis streĉaj kaj eksplodis pro temoj kiel ekzemple la malkresko de la Otomana Imperio, kiu kondukas al la Krimea Milito, kaj poste al la apero de novaj nacio-ŝtatoj en la formoj de Italio kaj Germanio post la Francia-Prusia Milito. Ambaŭ de tiuj du militoj implikis la plej grandajn ŝtatojn de Eŭropo kaj armeoj. La industriigo de Germanio, la imperio de Japanio, kaj Usono plue kontribuis al la malkresko de brita industria supereco post la 1870-aj jaroj.