weghalen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editAudio: (file)
Verb
editweghalen
Conjugation
editConjugation of weghalen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | weghalen | |||
past singular | haalde weg | |||
past participle | weggehaald | |||
infinitive | weghalen | |||
gerund | weghalen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | haal weg | haalde weg | weghaal | weghaalde |
2nd person sing. (jij) | haalt weg, haal weg2 | haalde weg | weghaalt | weghaalde |
2nd person sing. (u) | haalt weg | haalde weg | weghaalt | weghaalde |
2nd person sing. (gij) | haalt weg | haalde weg | weghaalt | weghaalde |
3rd person singular | haalt weg | haalde weg | weghaalt | weghaalde |
plural | halen weg | haalden weg | weghalen | weghaalden |
subjunctive sing.1 | hale weg | haalde weg | weghale | weghaalde |
subjunctive plur.1 | halen weg | haalden weg | weghalen | weghaalden |
imperative sing. | haal weg | |||
imperative plur.1 | haalt weg | |||
participles | weghalend | weggehaald | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |