opleiden
Dutch
editEtymology
editFrom op (“up”) + leiden (“to lead”).
Pronunciation
editAudio: (file)
Verb
editopleiden
Conjugation
edit| Conjugation of opleiden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opleiden | |||
| past singular | leidde op | |||
| past participle | opgeleid | |||
| infinitive | opleiden | |||
| gerund | opleiden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leid op | leidde op | opleid | opleidde |
| 2nd person sing. (jij) | leidt op, leid op2 | leidde op | opleidt | opleidde |
| 2nd person sing. (u) | leidt op | leidde op | opleidt | opleidde |
| 2nd person sing. (gij) | leidt op | leidde op | opleidt | opleidde |
| 3rd person singular | leidt op | leidde op | opleidt | opleidde |
| plural | leiden op | leidden op | opleiden | opleidden |
| subjunctive sing.1 | leide op | leidde op | opleide | opleidde |
| subjunctive plur.1 | leiden op | leidden op | opleiden | opleidden |
| imperative sing. | leid op | |||
| imperative plur.1 | leidt op | |||
| participles | opleidend | opgeleid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||