iraĉi

From iri (“to go”) +‎ -aĉ-.

• IPA^(key): [irˈat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: ir‧aĉ‧i

iraĉi (present iraĉas, past iraĉis, future iraĉos, conditional iraĉus, volitive iraĉu)

1. to go badly

Conjugation of iraĉi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		iraĉas		iraĉis		iraĉos
active participle		iraĉanta	iraĉantaj	iraĉinta	iraĉintaj	iraĉonta	iraĉontaj
	acc.	iraĉantan	iraĉantajn	iraĉintan	iraĉintajn	iraĉontan	iraĉontajn
passive participle		iraĉata	iraĉataj	iraĉita	iraĉitaj	iraĉota	iraĉotaj
	acc.	iraĉatan	iraĉatajn	iraĉitan	iraĉitajn	iraĉotan	iraĉotajn
nominal active participle		iraĉanto	iraĉantoj	iraĉinto	iraĉintoj	iraĉonto	iraĉontoj
	acc.	iraĉanton	iraĉantojn	iraĉinton	iraĉintojn	iraĉonton	iraĉontojn
nominal passive participle		iraĉato	iraĉatoj	iraĉito	iraĉitoj	iraĉoto	iraĉotoj
	acc.	iraĉaton	iraĉatojn	iraĉiton	iraĉitojn	iraĉoton	iraĉotojn
adverbial active participle		iraĉante		iraĉinte		iraĉonte
adverbial passive participle		iraĉate		iraĉite		iraĉote

infinitive		iraĉi						imperative		iraĉu						conditional		iraĉus