kleurrijk

Dutch

From kleur (“color”) +‎ rijk (“rich”).

kleurrijk (comparative kleurrijker, superlative kleurrijkst)

Declension of kleurrijk
uninflected	kleurrijk
inflected	kleurrijke
comparative	kleurrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kleurrijk	kleurrijker	het kleurrijkst het kleurrijkste
indefinite	m./f. sing.	kleurrijke	kleurrijkere	kleurrijkste
	n. sing.	kleurrijk	kleurrijker	kleurrijkste
	plural	kleurrijke	kleurrijkere	kleurrijkste
definite		kleurrijke	kleurrijkere	kleurrijkste
partitive		kleurrijks	kleurrijkers	—