kantaĉi

From kanti (“to sing”) +‎ -aĉ-.

• IPA^(key): [kantˈat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: kant‧aĉ‧i

kantaĉi (present kantaĉas, past kantaĉis, future kantaĉos, conditional kantaĉus, volitive kantaĉu)

1. (intransitive) to sing badly

Conjugation of kantaĉi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kantaĉas		kantaĉis		kantaĉos
active participle		kantaĉanta	kantaĉantaj	kantaĉinta	kantaĉintaj	kantaĉonta	kantaĉontaj
	acc.	kantaĉantan	kantaĉantajn	kantaĉintan	kantaĉintajn	kantaĉontan	kantaĉontajn
nominal active participle		kantaĉanto	kantaĉantoj	kantaĉinto	kantaĉintoj	kantaĉonto	kantaĉontoj
	acc.	kantaĉanton	kantaĉantojn	kantaĉinton	kantaĉintojn	kantaĉonton	kantaĉontojn
adverbial active participle		kantaĉante		kantaĉinte		kantaĉonte

infinitive		kantaĉi						imperative		kantaĉu						conditional		kantaĉus