dierlijk

From dier (“animal”) +‎ -lijk. Compare German tierlich.

• IPA^(key): /ˈdiːr.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dier‧lijk

dierlijk (comparative dierlijker, superlative dierlijkst)

1. (literally) animal, relating to fauna
2. made of animal(s) (parts), such as furs and edible species
3. (derogatory) beastly, subhuman, inhumane, etc.
4. (figuratively) instinctive, primitive

• beestig
• beestachtig

• menselijk
• plantaardig

• dierlijkheid
• verdierlijken

• Afrikaans: dierlik