geneigd
Dutch
editPronunciation
editAdjective
editgeneigd (comparative geneigder or meer geneigd, superlative het geneigdst or het meest geneigd)
- inclined (having a tendency or preference)
- Maar zijn wij alzo verdorven, dat wij ganselijk onbekwaamzijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad?
- But are we so depraved, that we are totally incapable of any good and inclined to all evil?
- Rousseau geloofde in de van nature tot het goede geneigde mens.
- Rousseau believed in humankind as naturally inclined to that which is good.
Usage notes
editThe adjective is mostly used predicatively; when used attributively, it is preceded by a specification of that towards which someone or something is inclined.
Declension
editDeclension of geneigd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | geneigd | |||
inflected | geneigde | |||
comparative | geneigder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | geneigd | geneigder | het geneigdst het geneigdste | |
indefinite | m./f. sing. | geneigde | geneigdere | geneigdste |
n. sing. | geneigd | geneigder | geneigdste | |
plural | geneigde | geneigdere | geneigdste | |
definite | geneigde | geneigdere | geneigdste | |
partitive | geneigds | geneigders | — |
Derived terms
editParticiple
editgeneigd
- past participle of neigen
Declension
editDeclension of geneigd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | geneigd | |||
inflected | geneigde | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | geneigd | |||
indefinite | m./f. sing. | geneigde | ||
n. sing. | geneigd | |||
plural | geneigde | |||
definite | geneigde | |||
partitive | geneigds |