czubić

From czub +‎ -ić.

• IPA^(key): /ˈt͡ʂu.bit͡ɕ/

• Audio 1; “czubić”:

  (file)

• Audio 2; “czubić się”:

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: czu‧bić

czubić impf

1. (reflexive with się, of birds) to peck each other

   Synonym: dziobać się

2. (reflexive with się, of people) to argue, to quarrel

   Synonyms: kłócić się, sprzeczać się

3. (reflexive with się, obsolete) to style a spiky hairstyle

• czubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czubić in Polish dictionaries at PWN