òmen
Emilian
editAlternative forms
editEtymology
editFrom Latin hominem, accusative of homō (“man”), from Proto-Indo-European *dʰǵʰm̥mō (“earthling”).
Pronunciation
editNoun
editòmen m
Derived terms
edit- umarén, umarcén, umarèl, umarciôl (diminutives)
- cl òmen
- òmen alżîr
- òmen da banc
- òmen da bòsc e da rivîra
- òmen da pôc
- òmen d cunsénzia
- òmen ed panna
- òmen salvâdg
- prémm òmm
- dali aziån as cgnóss i òmen
- òmen ch’ṡbadâcia, dòna zairca
- òmen maridè, uṡèl in ghèbia
- quand l òmen fà la tèra, la dòna fvänta bèla
- un âlber sänza fói l é un ruvrån, un òmen sänza dòna l é un quajån
References
edit- “òmen” in Luigi Lepri, Daniele Vitali, Dizionario Bolognese-Italiano Italiano-Bolognese, Edizioni Pendragon, 2nd edition, 2009, page 201.