توسعه ی محلی و کارگزاران تغییر تحلیل جامعه شناختی نیروهای موثر در توسعه ی منطقه مرزی پیرانشهر

توسعه چه در سطح ملی و جه در سطح منطقه ای کارگزار دارد، کارگزاران توسعهی در فرایند توسعه ی محلی بسیار حایز اهمیت هستند،؛ مناطق مرزی جزو مناطق حساس کشور در ساختار سیاسی، اجتماعی و ژیوپولتیک هستند، تغییرات توسعه ای مرزهای غربی کشور با خاستگاه قومیتی کردها نیز همواره با حساسیت مورد توجه سیاست گذاران ملی بوده است. پژوهش حاضر با هدف شناخت کارگزاران اصلی فرایند توسعهی محلی در منطقه ی مرزی پیران شهر در استان آذربایجان غربی تدوین شده است. این پژوهش سه هدف محوری؛ شناخت کارگزاران توسعهی محلی؛ فرایندهای کارگزاریشان و موانع عاملیت هر یک از کارگزاران در فرایند توسعه ی محلی را دنبال میکند، بر این اساس تلاش شده است که زمینه های مفهومی و نظری لازم در قالب رویکردهای دولت محور توسعهی و رویکردهای مردم محور و نیز رویکرد نهادگرایی با نگاه حکم راویی خوب در توسعه ی محلی جهت گشایش ذهنی پژوهشگر و ایجاد حساسیت نظری بدست آید. منطقه ی مرزی پیران شهر تنها مرز رسمی با کردستان عراق در استان آذربایجان غربی است و به استناد تحقیقات و تجربه زیسته محقق تغییرات توسعه ای سریعی را در بیست سال اخیر در زمینه توسعه ی محلی تجربه کرده است. روش تحقیق کیفی؛ تحلیل داده ها با رهیافت نظریه زمینه ای و استراتژی پژوهش استقرایی بوده است. بر اساس فهم نظری و تجربه محقق از طریق نمونه گیری هدفمند و با اشباع نظری با 25 کارگزار توسعه ی محلی در قالب مصاحبه عمیق و گروهی داده ها جمع آوری گردید. کارگزاران توسعهی محلی در 5 دسته کارگزاران حاکمیتی (دولت و مجلس)، کارگزاران اقتصادی (سرمایه داران محلی، تجار مرزی، کولبران، کشاورزان)، کارگزاران امنیتی (نیروهای نظامی سپاه، هنگ مرزی)؛ کارگزاران شهری (مدیریت شهری و بنگاه داران) و نیز کارگزاران مردمی (معتمدین محلی، سازمان های مردم نهاد، روحانیون)؛ شناسایی شدند. هر یک از نیروهای اجتماعی فوق در توسعهی محلی با اقدامات توسعه ای کارگزار بودهاند در این میان کارگزاران دولتی، امنیتی، مرز و اقتصاد مرزی اعم از تجار، تحولات کولبران، سرمایه داران محلی اثرگذاری روی های موثری داشته اند.