شیوا انصاری پور - کارشناس ارشد طراحی شهری و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
مینا هرندی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری ومدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

میدان عتیق اصفهان به عنوان مهمترین و وسیع ترین فضای باز حوزه شمالی شهر با تراکم فعالیتی مختلف در سطح بسیار بالایی قرار دارد نیازمند گذر ازدل زمان برای دستیابی به ابعاد کمی و کیفی مطلوب می باشد. همچنین به عنوان فضای شهری جدید در بافت قدیم به دلیل عدم تعریف مشخصآن به تدریج با مشکلی به نام هویت مکان مواجه می گردد. با توجه به اهمیت میدان در جایگاه فضای شهری دوم اصفهان )دست کم از بعد مقیاسفضا( پس از میدان نقش جهان، نیاز به تغییر در ساختار، جزئیات و ابعاد مختلف میدان قویا احساس می گردد تا آنچه امروزه به عنوان فضایی بالقوه پویا و قابل تکامل ارائه گردیده بتواند به مرور زمان خود را به طیف وسیع مخاطبین داخلی و خارجی معرفی نموده در خاطره مردم جایی باز کند. هدف این مطالعه تحلیل میدان به منظور حفظ و ارتقاء ابعاد پایداری فضا می باشد

میدان عرصه عمومی پایداری اجتماع سرزندگی