نقش جاذبه های طبیعی روستای درک در توسعه ناحیه ای

جهت تحقق اهداف توسعه پایدار برنامه ریزان کشورهای مختلف به دنبال استفاده از پتانسیل های بالقوه و جایگزینی منابع درآمدی جدید هستند یکی از منابع مهم استفاده از پتانسیل های صنعت گردشگری در قلمرو جغرافیایی مختلف می باشد. برنامه ریزی آمایش سرزمین پیوند دهنده برنامه ریزی های اقتصادی، اجتماعی و فضایی در مقیاس ملی و منطقه ای می باشد بر این اساس و بر مبنا آمایش سرزمین صنعت گردشگری به بررسی توان های محیطی منطقه در برآورد عرضه به عنوان محصول گردشگری مطرح می شود و می تواند به شناخت منابع فرهنگی، طبیعی، تاریخی و گونه های گردشگری که بر این پایه قابلیت ها عرضه دارند کمک کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش جاذبه های طبیعی روستای درک در توسعه ناحیه ای می باشد. پژوهش حاضر جزء تحقیقات کاربردی و بر اساس ماهیت جزء تحقیقات توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان و گردشگرانی که از جاذبه های گردشگری روستای درک و سواحل ان بازدید کرده اند می باشند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل داده های گردآوری شده آزمون های آماری آزمون T، رگرسیون و آمار سازمانی به همراه پیمایش میدانی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد استقبال گردشگران از جاذبه های گردشگری درک منافع و نتایج مثبتی برای روستاهای منطقه خصوصا شهر و روستاهایی که در مجاورت مسیرهای ارتباطی منطقه قرار دارند شده است. این پیامدها در بعد اقتصادی، اجتماعی، تبادل فرهنگی و افزایش و بعد محیطی متغیر است به طوری که بیشترین نقش در بر بعد اجتماعی با ضریب بتای (۴۸۷/۰) و کمترین تاثیر نیز مربوط به بعد اقتصادی با ضریب بتای (۳۸۹/۰) بوده است. با این حال به صورت کلی می توان گفت که تاثیرات گردشگری درک در زمینه تحقق توسعه اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و محیطی منطقه مورد مطالعه مطلوب ارزیابی شده است. همچنین گردگشرانی که از منطقه مورد مطالعه بازدید نمو ده اند در اکثریت مطلق ظرفیت های گردشگری و قابلیت جاذبه های گردشگری روستای درک و ناحیه پیرامون برای توسعه منطقه پیرامون مساعد دانسته اند.