Lama
Lama | |||||
G. Cuvier, 1800[1] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – gwanako andyjskie (Lama guanicoe) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj |
lama | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Camelus glama Linnaeus, 1758 | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Lama[17], wikunia[17] (Lama) – rodzaj ssaków z podrodziny Camelinae w obrębie rodziny wielbłądowatych (Camelidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w stanie dzikim Ameryce Południowej[18][19][20].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 114–229 cm, długość ogona 15–27 cm, wysokość w kłębie 85–130 cm; masa ciała 38–220 kg[19].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1800 roku francuski przyrodnik Georges Cuvier w publikacji swojego autorstwa poświęconej anatomii porównawczej[1]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył (oznaczenie monotypowe) lamę andyjską (L. glama).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Lama (Lacma, Llama, Llacma): peruwiańska nazwa llama dla lamy, od keczuańskiej nazwy llama dla lam[21].
- Auchenia (Aucheria, Auchenias): gr. αυχενιος aukhenios ‘szyjny’, od αυχην aukhēn ‘szyja’[22]. Gatunek typowy: Illiger wymienił dwa gatunki – Lacma vicunna Tiedemann, 1808 (= Camellus vicugna G.I. Molina, 1782) i Camelus llacma Illiger, 1811 (= Camelus glama Linnaeus, 1758) – z których typem nomenklatorycznym jest Camelus llacma Illiger, 1811 (= Camelus glama Linnaeus, 1758).
- Guanaco: hiszpańska nazwa guanako dla gwanako, od keczuańskiej nazwy wanaku dla gwanako[6]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Camelus guanicoe P.L.S. Müller, 1776.
- Vicunia: hiszpańska nazwa vicuña dla wikunii, od keczuańskiej nazwy wik’uña dla wikunii[23].
- Dromedarius: łac. dromas, dromadis ‘dromader’, od gr. δρομας καμηλος dromas kamēlos ‘biegnący wielbłąd’, od δρομας dromas ‘biegnący’[24].
- Vicugna: hiszpańska nazwa vicuña dla wikunii, od keczuańskiej nazwy wik’uña dla wikunii[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Camelus vicugna Molina, 1782.
- Pacos: peruwiańskie nazwy paco, pacos dla lam, zaadaptowane przez Buffona w 1765 roku[25]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Camelus pacos Linnaeus, 1758.
- Protorhea: gr. πρωτος prōtos ‘pierwszy, przed’; rodzaj Rhea Brisson, 1760 (ptaki); autorzy błędnie zidentyfikowali szczątki kostne (lewa kość udowa, kilka paliczków stopy i paliczek końcowy) jako należące do prymitywnego ptaka z rodziny nandu (Rheidae)[26]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Protorhea azarae Moreno & Mercerat, 1891 (= Camelus vicugna Molina, 1782).
- Neoauchenia: gr. νεος neos ‘nowy’; rodzaj Auchenia Illiger, 1811[27].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Niektóre ujęcia systematyczne umieszczają L. vicugna i L. pacos w odrębnym rodzaju Vicugna[19][18]; tutaj klasyfikacja z współcześnie występującymi gatunkami Mammals Diversity Database i All the Mammals of the World (2023)[28][29][30][17]:
- Lama guanicoe (P.L.S. Müller, 1776) – gwanako andyjskie
- Lama glama (Linnaeus, 1758) – lama andyjska – gatunek udomowiony
- Lama vicugna (G.I. Molina, 1782) – wikunia andyjska
- Lama pacos (Linnaeus, 1758) – alpaka[31] – gatunek udomowiony
Opisano również wymarły gatunek żyjący w plejstocenie w Ameryce Południowej[32]:
- Lama castelnaudii (P. Gervais, 1855)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) na mocy uprawnień ICZN ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego[2].
- ↑ a b c Niepoprawna późniejsza pisownia Lama G. Cuvier, 1800.
- ↑ Młodszy homonim Auchenia Thunberg, 1789 (Coleoptera).
- ↑ Nowa nazwa dla Lama G. Cuvier, 1800.
- ↑ a b Niepoprawna późniejsza pisownia Auchenia Illiger, 1811
- ↑ a b Nowa nazwa dla Auchenia Illiger, 1811.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b G. Cuvier: Lecons d’anatomie comparée. T. 1. Paris: Baudouin, 1800, s. tab. 1. (fr.).
- ↑ F. Hemming. Opinion 258. Rejection for nomenclatorial Purposes of the work by Frisch (J. L.) published in 1775 under the title Das Natur-system der Vierfüssigen Thiere. „Opinions and declarations rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature”. 5, s. 55–72, 1954. (ang.).
- ↑ J.L. Frisch: Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere. Glogau: Christian Friedrich Günther, 1775, s. 4. (niem.).
- ↑ F. Tiedemann: Zoologie: zu seinen Vorlesungen entworfen. Allgemeine Zoologie, Mensch und Säugthiere. Landshut: In der Weberichen Buchhandlung, 1808, s. 420. (niem.).
- ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 103. (łac.).
- ↑ a b G. Perry: Arcana, or, The museum of natural history: containing the most recent discovered objects. Embellished with coloured plates, and corresponding descriptions. With extracts relating to animals, and remarks of celebrated travellers; combining a general survey of nature. London: Printed by George Smeeton for James Stratford, 1811, s. ryc. 68. (ang.).
- ↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. 353. (łac.).
- ↑ J.K.W. Illiger. Ueberblick der Säugethiere nach ihrer Verbreitung über die Welth. „Abhandlungen der physikalischen Klasse der Königlich-Preussischen Akademie der Wissenschaften”. 1804–1811, s. 48, 1815. (niem.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 55. (fr.).
- ↑ F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Paris & Strasbourg: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 512. (fr.).
- ↑ J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 31. (niem.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau tableau du règne animal: mammifères. Paris: A. Bertrand, 1842, s. 167. (fr.).
- ↑ J.A. Wagner. Bericht über die neuesten Leistungen von Lund, bezüglich der gegenwärtigen wie der ausgestorbenen Säugthier-Fauna Brasiliens.. „Archiv für Naturgeschichte”. 9 (1), s. 349, 1843. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnaeus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 101. (ang.).
- ↑ F.P. Moreno & A. Mercerat. Catálogo de los pájaros fósiles de la República Argentina conservados en el Museo de la Plata / Catalogue des oiseaux fossiles de la Repeblique Árgentine conservés au Musée de la Plata. „Anales del Museo de La Plata”. Paleontología argentina. 1, s. 27, 69, 1891. (hiszp. • fr.).
- ↑ F. Ameghino. Mamíferos y aves fósiles argentinas. – Especies nuevas, adiciones y correcciones. „Revista Argentina de Historia Natural”. 1, s. 242, 1891. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 169. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 384. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c W. Franklin: Family Camelidae (Camels). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 235–243. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Lama. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 363.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 128.
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 707.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 245.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 496.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 585.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 452.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 634. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Appendix 2: Domestic species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 712. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 13, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ P. Gervais: Recherches sur les mammifères fossiles de l’Amérique méridionale. Paris: P. Bertrand, 1855, s. 41. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).