[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Jump to content

wyruszyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ ruszyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈru.ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ru‧szyć

Verb

[edit]

wyruszyć pf (imperfective wyruszać)

  1. (intransitive) to set off, to start out, to set forth

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyruszyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyruszyć
future tense 1st wyruszę wyruszymy
2nd wyruszysz wyruszycie
3rd wyruszy wyruszą
impersonal wyruszy się
past tense 1st wyruszyłem,
-(e)m wyruszył
wyruszyłam,
-(e)m wyruszyła
wyruszyłom,
-(e)m wyruszyło
wyruszyliśmy,
-(e)śmy wyruszyli
wyruszyłyśmy,
-(e)śmy wyruszyły
2nd wyruszyłeś,
-(e)ś wyruszył
wyruszyłaś,
-(e)ś wyruszyła
wyruszyłoś,
-(e)ś wyruszyło
wyruszyliście,
-(e)ście wyruszyli
wyruszyłyście,
-(e)ście wyruszyły
3rd wyruszył wyruszyła wyruszyło wyruszyli wyruszyły
impersonal wyruszono
conditional 1st wyruszyłbym,
bym wyruszył
wyruszyłabym,
bym wyruszyła
wyruszyłobym,
bym wyruszyło
wyruszylibyśmy,
byśmy wyruszyli
wyruszyłybyśmy,
byśmy wyruszyły
2nd wyruszyłbyś,
byś wyruszył
wyruszyłabyś,
byś wyruszyła
wyruszyłobyś,
byś wyruszyło
wyruszylibyście,
byście wyruszyli
wyruszyłybyście,
byście wyruszyły
3rd wyruszyłby,
by wyruszył
wyruszyłaby,
by wyruszyła
wyruszyłoby,
by wyruszyło
wyruszyliby,
by wyruszyli
wyruszyłyby,
by wyruszyły
impersonal wyruszono by
imperative 1st niech wyruszę wyruszmy
2nd wyrusz wyruszcie
3rd niech wyruszy niech wyruszą
anterior adverbial participle wyruszywszy
verbal noun wyruszenie

Further reading

[edit]
  • wyruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyruszyć in Polish dictionaries at PWN