tréig

See also: trèig

Irish

Etymology

From Old Irish tréicid (“to abandon, forsake”).

Pronunciation

IPA^(key): /tʲɾʲeːɟ/

Verb

tréig (present analytic tréigeann, future analytic tréigfidh, verbal noun tréigean, past participle tréigthe)

(transitive) to abandon, forsake, desert, leave, fall away from
Synonym: fág
(transitive) renounce, give up
Synonym: diúltaigh
(intransitive) rat (to tell on someone)
(transitive) to fail (be wanting to, be insufficient for, disappoint, desert)
(intransitive) to fade (of color, to lose brightness)
(intransitive) to lapse (fall into error or heresy)

Conjugation

conjugation of tréig (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	tréigim	tréigeann tú; tréigir^†	tréigeann sé, sí	tréigimid	tréigeann sibh	tréigeann siad; tréigid^†	a thréigeann; a thréigeas / a dtréigeann*	tréigtear
	past	thréig mé; thréigeas	thréig tú; thréigis	thréig sé, sí	thréigeamar; thréig muid	thréig sibh; thréigeabhair	thréig siad; thréigeadar	a thréig / ar thréig*	tréigeadh
	past habitual	thréiginn / dtréiginn‡‡	thréigteá / dtréigteá‡‡	thréigeadh sé, sí / dtréigeadh sé, sí‡‡	thréigimis; thréigeadh muid / dtréigimis‡‡; dtréigeadh muid‡‡	thréigeadh sibh / dtréigeadh sibh‡‡	thréigidís; thréigeadh siad / dtréigidís‡‡; dtréigeadh siad‡‡	a thréigeadh / a dtréigeadh*	thréigtí / dtréigtí‡‡
future		tréigfidh mé; tréigfead	tréigfidh tú; tréigfir^†	tréigfidh sé, sí	tréigfimid; tréigfidh muid	tréigfidh sibh	tréigfidh siad; tréigfid^†	a thréigfidh; a thréigfeas / a dtréigfidh*	tréigfear
conditional		thréigfinn / dtréigfinn‡‡	thréigfeá / dtréigfeá‡‡	thréigfeadh sé, sí / dtréigfeadh sé, sí‡‡	thréigfimis; thréigfeadh muid / dtréigfimis‡‡; dtréigfeadh muid‡‡	thréigfeadh sibh / dtréigfeadh sibh‡‡	thréigfidís; thréigfeadh siad / dtréigfidís‡‡; dtréigfeadh siad‡‡	a thréigfeadh / a dtréigfeadh*	thréigfí / dtréigfí‡‡
subjunctive	present	go dtréige mé; go dtréigead^†	go dtréige tú; go dtréigir^†	go dtréige sé, sí	go dtréigimid; go dtréige muid	go dtréige sibh	go dtréige siad; go dtréigid^†	—	go dtréigtear
subjunctive	past	dá dtréiginn	dá dtréigteá	dá dtréigeadh sé, sí	dá dtréigimis; dá dtréigeadh muid	dá dtréigeadh sibh	dá dtréigidís; dá dtréigeadh siad	—	dá dtréigtí
imperative		tréigim	tréig	tréigeadh sé, sí	tréigimis	tréigigí; tréigidh^†	tréigidís	—	tréigtear
verbal noun		tréigean
past participle		tréigthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

tréigtheoir m (“deserter”)

Mutation

Mutated forms of *tréig*
radical	lenition	eclipsis
tréig	thréig	dtréig

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Scottish Gaelic

Verb

tréig (past thréig, future tréigidh, verbal noun tréigsinn or tréigeadh, past participle tréigte)

Superseded spelling of trèig (“to abandon”).

Mutation

Mutation of *tréig*
radical	lenition
tréig	thréig

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Scottish Gaelic.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Irish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Related terms

Mutation

Further reading

Scottish Gaelic

Verb

Mutation