taban

Afar numbers ^(edit)

		100
←  1	←  9	10	11  →	20  → [a], [b]
		1
Cardinal: tabán     Ordinal: tabanháytu     Fractional: tabantá

From Proto-Cushitic. Cognate with Burji tanna, Hadiyya tommo, Saho taman, Sidamo tonne and Somali tobán.

• tában: IPA^(key): /ˈtʌbʌn/
• tabán: IPA^(key): /tʌˈbʌn/
• Hyphenation: ta‧ban

tában or tabán m (plural tabábban m)

1. ten

• When used as a determiner, the genitive case is used:

  Tabná númu. ― Ten people.

• When counting, the predicative case is used.

Declension of tában
absolutive	tában
predicative	tábana
subjective	tában
genitive	tabná
Postpositioned forms l-case tábanal k-case tábanak t-case tábanat h-case tábanah

Declension of tabán
absolutive	tabán
predicative	tabaná
subjective	tabán
genitive	tabná
Postpositioned forms l-case tabanál k-case tabanák t-case tabanát h-case tabanáh

• E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “tàban”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN

Borrowed from Ottoman Turkish طبان (taban).

tàban m (Cyrillic spelling та̀бан)

1. sole (of a foot)

• (Standard Tagalog) IPA^(key): /ˈtaban/ [ˈt̪aː.bɐn̪]
• Rhymes: -aban
• Syllabification: ta‧ban

taban (Baybayin spelling ᜆᜊᜈ᜔)

1. held or grasped to maintain equilibrium or to avoid falling

   Synonyms: tangan, hawak, pigil

taban (Baybayin spelling ᜆᜊᜈ᜔)

1. act of holding onto something (to keep oneself or something from falling)

   Synonyms: hawak, paghawak, pigil, pagpigil, tangan, pagtatangan

2. something held onto (to keep oneself or something from falling)

• banat, banta, Banta

taban

1. foot, sole

From Ottoman Turkish طبان (taban), from Proto-Turkic *tāpan (“foot, sole”).

• IPA^(key): /taˈban/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ta‧ban

taban (definite accusative tabanı, plural tabanlar)

1. sole (of a foot; also figurative)
2. floor
3. base (foundation)

Inflection
Nominative	taban
Definite accusative	tabanı
	Singular	Plural
Nominative	taban	tabanlar
Definite accusative	tabanı	tabanları
Dative	tabana	tabanlara
Locative	tabanda	tabanlarda
Ablative	tabandan	tabanlardan
Genitive	tabanın	tabanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular tabanım tabanlarım 2nd singular tabanın tabanların 3rd singular tabanı tabanları 1st plural tabanımız tabanlarımız 2nd plural tabanınız tabanlarınız 3rd plural tabanları tabanları Definite accusative Singular Plural 1st singular tabanımı tabanlarımı 2nd singular tabanını tabanlarını 3rd singular tabanını tabanlarını 1st plural tabanımızı tabanlarımızı 2nd plural tabanınızı tabanlarınızı 3rd plural tabanlarını tabanlarını Dative Singular Plural 1st singular tabanıma tabanlarıma 2nd singular tabanına tabanlarına 3rd singular tabanına tabanlarına 1st plural tabanımıza tabanlarımıza 2nd plural tabanınıza tabanlarınıza 3rd plural tabanlarına tabanlarına Locative Singular Plural 1st singular tabanımda tabanlarımda 2nd singular tabanında tabanlarında 3rd singular tabanında tabanlarında 1st plural tabanımızda tabanlarımızda 2nd plural tabanınızda tabanlarınızda 3rd plural tabanlarında tabanlarında Ablative Singular Plural 1st singular tabanımdan tabanlarımdan 2nd singular tabanından tabanlarından 3rd singular tabanından tabanlarından 1st plural tabanımızdan tabanlarımızdan 2nd plural tabanınızdan tabanlarınızdan 3rd plural tabanlarından tabanlarından Genitive Singular Plural 1st singular tabanımın tabanlarımın 2nd singular tabanının tabanlarının 3rd singular tabanının tabanlarının 1st plural tabanımızın tabanlarımızın 2nd plural tabanınızın tabanlarınızın 3rd plural tabanlarının tabanlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular tabanım tabanlarım 2nd singular tabansın tabanlarsın 3rd singular taban tabandır tabanlar tabanlardır 1st plural tabanız tabanlarız 2nd plural tabansınız tabanlarsınız 3rd plural tabanlar tabanlardır

• veri tabanı