[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Jump to content

skutkować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From skutek +‎ -ować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /skutˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skut‧ko‧wać

Verb

[edit]

skutkować impf (perfective poskutkować)

  1. (intransitive) to result in [with instrumental ‘in what’]
    Synonym: rezultować
  2. (intransitive) to work (be effective)
    Synonym: działać

Conjugation

[edit]
Conjugation of skutkować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skutkować
present tense 1st skutkuję skutkujemy
2nd skutkujesz skutkujecie
3rd skutkuje skutkują
impersonal skutkuje się
past tense 1st skutkowałem,
-(e)m skutkował
skutkowałam,
-(e)m skutkowała
skutkowałom,
-(e)m skutkowało
skutkowaliśmy,
-(e)śmy skutkowali
skutkowałyśmy,
-(e)śmy skutkowały
2nd skutkowałeś,
-(e)ś skutkował
skutkowałaś,
-(e)ś skutkowała
skutkowałoś,
-(e)ś skutkowało
skutkowaliście,
-(e)ście skutkowali
skutkowałyście,
-(e)ście skutkowały
3rd skutkował skutkowała skutkowało skutkowali skutkowały
impersonal skutkowano
future tense 1st będę skutkował,
będę skutkować
będę skutkowała,
będę skutkować
będę skutkowało,
będę skutkować
będziemy skutkowali,
będziemy skutkować
będziemy skutkowały,
będziemy skutkować
2nd będziesz skutkował,
będziesz skutkować
będziesz skutkowała,
będziesz skutkować
będziesz skutkowało,
będziesz skutkować
będziecie skutkowali,
będziecie skutkować
będziecie skutkowały,
będziecie skutkować
3rd będzie skutkował,
będzie skutkować
będzie skutkowała,
będzie skutkować
będzie skutkowało,
będzie skutkować
będą skutkowali,
będą skutkować
będą skutkowały,
będą skutkować
impersonal będzie skutkować się
conditional 1st skutkowałbym,
bym skutkował
skutkowałabym,
bym skutkowała
skutkowałobym,
bym skutkowało
skutkowalibyśmy,
byśmy skutkowali
skutkowałybyśmy,
byśmy skutkowały
2nd skutkowałbyś,
byś skutkował
skutkowałabyś,
byś skutkowała
skutkowałobyś,
byś skutkowało
skutkowalibyście,
byście skutkowali
skutkowałybyście,
byście skutkowały
3rd skutkowałby,
by skutkował
skutkowałaby,
by skutkowała
skutkowałoby,
by skutkowało
skutkowaliby,
by skutkowali
skutkowałyby,
by skutkowały
impersonal skutkowano by
imperative 1st niech skutkuję skutkujmy
2nd skutkuj skutkujcie
3rd niech skutkuje niech skutkują
active adjectival participle skutkujący skutkująca skutkujące skutkujący skutkujące
contemporary adverbial participle skutkując
verbal noun skutkowanie
[edit]
adjective
noun
verb

Further reading

[edit]
  • skutkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skutkować in Polish dictionaries at PWN