skazać

See also: skażać

Polish

From s- +‎ kazać.

skazać pf (imperfective skazywać)

(transitive, law) to convict, to sentence [with na (+ accusative) ‘to something’]
(transitive) to doom [with na (+ accusative) ‘to something’]
(reflexive with się) to doom oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]

Conjugation of skazać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skazać
future tense	1^st	skażę			skażemy
	2^nd	skażesz			skażecie
	3^rd	skaże			skażą
	impersonal	skaże się
past tense	1^st	skazałem, -(e)m skazał	skazałam, -(e)m skazała	skazałom, -(e)m skazało	skazaliśmy, -(e)śmy skazali	skazałyśmy, -(e)śmy skazały
	2^nd	skazałeś, -(e)ś skazał	skazałaś, -(e)ś skazała	skazałoś, -(e)ś skazało	skazaliście, -(e)ście skazali	skazałyście, -(e)ście skazały
	3^rd	skazał	skazała	skazało	skazali	skazały
	impersonal	skazano
conditional	1^st	skazałbym, bym skazał	skazałabym, bym skazała	skazałobym, bym skazało	skazalibyśmy, byśmy skazali	skazałybyśmy, byśmy skazały
	2^nd	skazałbyś, byś skazał	skazałabyś, byś skazała	skazałobyś, byś skazało	skazalibyście, byście skazali	skazałybyście, byście skazały
	3^rd	skazałby, by skazał	skazałaby, by skazała	skazałoby, by skazało	skazaliby, by skazali	skazałyby, by skazały
	impersonal	skazano by
imperative	1^st	niech skażę			skażmy
	2^nd	skaż			skażcie
	3^rd	niech skaże			niech skażą
passive adjectival participle		skazany	skazana	skazane	skazani	skazane
anterior adverbial participle		skazawszy
verbal noun		skazanie