sap

• IPA^(key): /sæp/

• Audio (US):

  (file)

• Rhymes: -æp

From Middle English sap, from Old English sæp (“juice, sap”), from Proto-West Germanic *sap (“sap, juice”) (compare Dutch sap, German Saft, Icelandic safi), from Proto-Indo-European *sab-, *sap- (“to taste”) (compare Welsh syb-wydd (“fir”), Latin sapa (“must, new wine”), Russian со́пли (sópli, “snivel”), Old Armenian համ (ham, “taste”), Avestan 𐬬𐬌-𐬱𐬁𐬞𐬀 (vi-šāpa, “having poisonous juices”), Sanskrit सबर् (sabar, “juice, nectar”)). More at sage.

The longstanding practice of sapping trees influenced the sense evolution of the military term as trench warfare receded from public conscience.

sap (countable and uncountable, plural saps)

1. (uncountable) The juice of plants of any kind, especially the ascending and descending juices or circulating fluid essential to nutrition.
2. (uncountable) The sapwood, or alburnum, of a tree.
3. Any juice.
4. (figurative) Vitality.
5. (slang, countable) A naive person; a simpleton.

   Synonyms: milksop, saphead

   Look at the sap mowing our lawn while we pretend our own lawnmower is broken.

   • 1997, “Don't Look Down”, in Curtains, performed by Tindersticks:

     She said I'm such a sap, I'm such a jerk / Can't I ever forget the way that we are / Spend all your time with your eyes on the ground / Looking for the stars

sap (third-person singular simple present saps, present participle sapping, simple past and past participle sapped)

1. (transitive) To drain, suck or absorb from (tree, etc.).
2. (transitive, figurative) To exhaust the vitality of.
   • 2022 April 12, Neil Johnston, “Real Madrid 2-3 Chelsea”, in BBC Sport‎^[1]:

     While Tuchel will be delighted with the way his players responded, there will be concern at how much the energy-sapping 120 minutes has taken out of them.

Probably from sapling.

sap (plural saps)

1. (countable, US, slang) A short wooden club; a leather-covered hand weapon; a blackjack.
   • 1944, William Faulkner, Leigh Brackett, Jules Furthman, The Big Sleep (screenplay)

     I risk my whole future, the hatred of the cops and Eddie Mars' gang. I dodge bullets and eat saps.

sap (third-person singular simple present saps, present participle sapping, simple past and past participle sapped)

1. (transitive, slang) To strike with a sap (with a blackjack).
   • 1944, William Faulkner, Leigh Brackett, Jules Furthman, The Big Sleep (screenplay)

     [A]s he passes the mouth of a narrow alley two men step out quickly. One of them saps Marlowe expertly — they drag him out of sight.

   • 1964, Raymond Chandler, Killer in the Rain:

     And when he had me up there he would sap me again and I wouldn't remember anything that happened in between the two sappings.

From French saper (compare Spanish zapar and Italian zappare) from sape (“sort of scythe”), from Late Latin sappa (“sort of mattock”).

sap (plural saps)

1. (military) A narrow ditch or trench made from the foremost parallel toward the glacis or covert way of a besieged place by digging under cover of gabions, etc.

sap (third-person singular simple present saps, present participle sapping, simple past and past participle sapped)

1. (transitive) To subvert by digging or wearing away; to mine; to undermine; to destroy the foundation of.
   • 1717, John Dryden [et al.], “(please specify |book=I to XV)”, in Ovid’s Metamorphoses in Fifteen Books. […], London: […] Jacob Tonson, […], →OCLC:

     Nor safe their dwellings were, for sapped by floods, / Their houses fell upon their household gods.

2. (transitive, military) To pierce with saps.
3. (transitive) To make unstable or infirm; to unsettle; to weaken.
   • 1850, Alfred Tennyson, Ring, Out, Wild Bells:

     Ring out the grief that saps the mind […]

4. (transitive) To gradually weaken.

   to sap one’s conscience

   he saps my energy

5. (intransitive) To proceed by mining, or by secretly undermining; to execute saps.

• SPA, APS, PAS, Spa, APs, PsA, spa, asp, pas, Pas, PSA, ASP, SpA, PAs, Psa.

• sapu, tsap, tsapu

From Vulgar Latin *sappō, from Latin sappa. Compare Romanian săpa, sap, French saper, Italian zappare, Sicilian zappari, Spanish zapar, Friulian sapâ, Venetan sapar, Latin sappa.

sap first-singular present indicative (past participle sãpatã)

1. to dig (with a pick)

• tãrchescu
• arãm

From Proto-Turkic *sạp-.

sap (definite accusative sapı, plural saplar)

1. thread

   Synonym: ip

Declension of sap
	singular	plural
nominative	sap	saplar
definite accusative	sapı	sapları
dative	sapa	saplara
locative	sapda	saplarda
ablative	sapdan	saplardan
definite genitive	sapın	sapların

Possessive forms of sap
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapım	saplarım
sənin (“your”)	sapın	sapların
onun (“his/her/its”)	sapı	sapları
bizim (“our”)	sapımız	saplarımız
sizin (“your”)	sapınız	saplarınız
onların (“their”)	sapı or sapları	sapları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımı	saplarımı
sənin (“your”)	sapını	saplarını
onun (“his/her/its”)	sapını	saplarını
bizim (“our”)	sapımızı	saplarımızı
sizin (“your”)	sapınızı	saplarınızı
onların (“their”)	sapını or saplarını	saplarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapıma	saplarıma
sənin (“your”)	sapına	saplarına
onun (“his/her/its”)	sapına	saplarına
bizim (“our”)	sapımıza	saplarımıza
sizin (“your”)	sapınıza	saplarınıza
onların (“their”)	sapına or saplarına	saplarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımda	saplarımda
sənin (“your”)	sapında	saplarında
onun (“his/her/its”)	sapında	saplarında
bizim (“our”)	sapımızda	saplarımızda
sizin (“your”)	sapınızda	saplarınızda
onların (“their”)	sapında or saplarında	saplarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımdan	saplarımdan
sənin (“your”)	sapından	saplarından
onun (“his/her/its”)	sapından	saplarından
bizim (“our”)	sapımızdan	saplarımızdan
sizin (“your”)	sapınızdan	saplarınızdan
onların (“their”)	sapından or saplarından	saplarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımın	saplarımın
sənin (“your”)	sapının	saplarının
onun (“his/her/its”)	sapının	saplarının
bizim (“our”)	sapımızın	saplarımızın
sizin (“your”)	sapınızın	saplarınızın
onların (“their”)	sapının or saplarının	saplarının

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

sap (definite accusative sapı, plural saplar)

1. grip, hilt

Declension of sap
	singular	plural
nominative	sap	saplar
definite accusative	sapı	sapları
dative	sapa	saplara
locative	sapda	saplarda
ablative	sapdan	saplardan
definite genitive	sapın	sapların

Possessive forms of sap
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapım	saplarım
sənin (“your”)	sapın	sapların
onun (“his/her/its”)	sapı	sapları
bizim (“our”)	sapımız	saplarımız
sizin (“your”)	sapınız	saplarınız
onların (“their”)	sapı or sapları	sapları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımı	saplarımı
sənin (“your”)	sapını	saplarını
onun (“his/her/its”)	sapını	saplarını
bizim (“our”)	sapımızı	saplarımızı
sizin (“your”)	sapınızı	saplarınızı
onların (“their”)	sapını or saplarını	saplarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapıma	saplarıma
sənin (“your”)	sapına	saplarına
onun (“his/her/its”)	sapına	saplarına
bizim (“our”)	sapımıza	saplarımıza
sizin (“your”)	sapınıza	saplarınıza
onların (“their”)	sapına or saplarına	saplarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımda	saplarımda
sənin (“your”)	sapında	saplarında
onun (“his/her/its”)	sapında	saplarında
bizim (“our”)	sapımızda	saplarımızda
sizin (“your”)	sapınızda	saplarınızda
onların (“their”)	sapında or saplarında	saplarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımdan	saplarımdan
sənin (“your”)	sapından	saplarından
onun (“his/her/its”)	sapından	saplarından
bizim (“our”)	sapımızdan	saplarımızdan
sizin (“your”)	sapınızdan	saplarınızdan
onların (“their”)	sapından or saplarından	saplarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sapımın	saplarımın
sənin (“your”)	sapının	saplarının
onun (“his/her/its”)	sapının	saplarının
bizim (“our”)	sapımızın	saplarımızın
sizin (“your”)	sapınızın	saplarınızın
onların (“their”)	sapının or saplarının	saplarının

• “sap” in Obastan.com.

• IPA^(key): (Central, Balearic, Valencia) [ˈsap]
• Rhymes: -ap

See the etymology of the corresponding lemma form.

• sab (obsolete)

Back-formation from cepell.

sap m (plural saps)

1. common heather

   Synonyms: bruguerola, bronsa

sap

1. third-person singular present indicative of saber

• “sap” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.

From Middle Dutch sap, from Old Dutch *sap, from Proto-West Germanic *sap.^[1]

• IPA^(key): /sɑp/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sap
• Rhymes: -ɑp

sap n (plural sappen, diminutive sapje n)

1. juice

   Hyponyms: aalbessensap, appelsap, citroensap, druivensap, sinaasappelsap, vruchtensap

2. sap (fluid in plants)

• Afrikaans: sap
• Negerhollands: sap
• → Indonesian: getah (semantic loan)

• pas

For pronunciation and definitions of sap – see 圾 (“garbage; rubbish; clod”). (This term is the pe̍h-ōe-jī form of 圾).

For pronunciation and definitions of sap – see 屑 (“bits; scraps; crumbs; fragments; trifling; trivial; etc.”). (This term is the pe̍h-ōe-jī form of 屑).

For pronunciation and definitions of sap – see 雪 (“snow; to snow; etc.”). (This term is the pe̍h-ōe-jī form of 雪).

For pronunciation and definitions of sap – see 霎 (“instant; moment; short; fleeting; etc.”). (This term is the pe̍h-ōe-jī form of 霎).

For pronunciation and definitions of sap – see 歃 (“to drink; to suck; to smear on the mouth; etc.”). (This term is the pe̍h-ōe-jī form of 歃).

From Sanskrit सर्प (sarpa).

sap ?

1. snake

• Eric Anonby, Hassan Mohebi Bahmani (2014) “Shipwrecked and Landlocked: Kholosi, an Indo-Aryan Language in South-west Iran”, in Cahier de Studia Iranica xx‎^[2], pages 13-36

• saape, saappe, sape, sapp, sappe, zep
• sæp, sæpp (Early Middle English)

From Old English sæp, from Proto-West Germanic *sap, from Proto-Indo-European *sep-.

• IPA^(key): /sap/, /saːp/

sap (uncountable)

1. sap (plant juices)
2. sapwood (wood under bark)
3. (rare) earwax

• English: sap
• Scots: sap, saup

• “sā̆p(e, n.(2).”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007.

• IPA^(key): /sɑːp/

sāp f

1. amber, resin

• IPA^(key): /ˈsap/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ap
• Syllabification: sap

sap

1. second-person singular imperative of sapać

From Sauraseni Prakrit 𑀲𑀧𑁆𑀧 (sappa), from Sanskrit सर्प (sarpá, “snake”), from Proto-Indo-Iranian *sarpás. Cognate with Punjabi ਸੱਪ (sappa, “snake”).

sap m (plural sapa)

1. snake

   Kana sas anθ-o veś, jekh sap dandardǎs man.

   While I was in the woods, a snake bit me.

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “sap”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 766
• Yaron Matras (2002) “Historical and linguistic origins”, in Romani: A Linguistic Introduction‎^[3], Cambridge: Cambridge University Press, →ISBN, page 40
• Yūsuke Sumi (2018) “sap, ~a”, in ニューエクスプレスプラス　ロマ（ジプシー）語 [New Express Plus Romani (Gypsy)] (in Japanese), Tokyo: Hakusuisha, published 2021, →ISBN, →OCLC, page 154

• IPA^(key): [sap]

sap

1. first-person singular present indicative/subjunctive of săpa

Borrowed from Malay cap.

• (Sinūgan Parianun) IPA^(key): /sap/ [ˈsap̚]
• Rhymes: -ap
• Syllabification: sap

sap (Sulat Sūg spelling سَفْ)

1. seal; stamp

From Ottoman Turkish صاپ (sap, “handle; stalk; hair”), from Proto-Turkic *sạp (“handle”). Cognate with Old Turkic [script needed] (sap).

• IPA^(key): /ˈsɑp/

sap

1. (slang) not having a significant other

sap (definite accusative sapı, plural saplar)

1. handle
2. stem, stalk
3. (slang) penis
4. (slang) male

Inflection
Nominative	sap
Definite accusative	sapı
	Singular	Plural
Nominative	sap	saplar
Definite accusative	sapı	sapları
Dative	sapa	saplara
Locative	sapta	saplarda
Ablative	saptan	saplardan
Genitive	sapın	sapların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sapım saplarım 2nd singular sapın sapların 3rd singular sapı sapları 1st plural sapımız saplarımız 2nd plural sapınız saplarınız 3rd plural sapları sapları Definite accusative Singular Plural 1st singular sapımı saplarımı 2nd singular sapını saplarını 3rd singular sapını saplarını 1st plural sapımızı saplarımızı 2nd plural sapınızı saplarınızı 3rd plural saplarını saplarını Dative Singular Plural 1st singular sapıma saplarıma 2nd singular sapına saplarına 3rd singular sapına saplarına 1st plural sapımıza saplarımıza 2nd plural sapınıza saplarınıza 3rd plural saplarına saplarına Locative Singular Plural 1st singular sapımda saplarımda 2nd singular sapında saplarında 3rd singular sapında saplarında 1st plural sapımızda saplarımızda 2nd plural sapınızda saplarınızda 3rd plural saplarında saplarında Ablative Singular Plural 1st singular sapımdan saplarımdan 2nd singular sapından saplarından 3rd singular sapından saplarından 1st plural sapımızdan saplarımızdan 2nd plural sapınızdan saplarınızdan 3rd plural saplarından saplarından Genitive Singular Plural 1st singular sapımın saplarımın 2nd singular sapının saplarının 3rd singular sapının saplarının 1st plural sapımızın saplarımızın 2nd plural sapınızın saplarınızın 3rd plural saplarının saplarının

See the etymology of the corresponding lemma form.

sap

1. second-person singular imperative of sapmak

From Proto-Finnic *sappi.

sap

1. bile, gall

Inflection of sap (inflection type 2/kodi)
nominative sing.	sap
genitive sing.	sapin
partitive sing.	sapid
partitive plur.	sapid
	singular	plural
nominative	sap	sapid
accusative	sapin	sapid
genitive	sapin	sapiden
partitive	sapid	sapid
essive-instructive	sapin	sapin
translative	sapikš	sapikš
inessive	sapiš	sapiš
elative	sapišpäi	sapišpäi
illative	sapihe	sapihe
adessive	sapil	sapil
ablative	sapilpäi	sapilpäi
allative	sapile	sapile
abessive	sapita	sapita
comitative	sapinke	sapidenke
prolative	sapidme	sapidme
approximative I	sapinno	sapidenno
approximative II	sapinnoks	sapidennoks
egressive	sapinnopäi	sapidennopäi
terminative I	sapihesai	sapihesai
terminative II	sapilesai	sapilesai
terminative III	sapissai	—
additive I	sapihepäi	sapihepäi
additive II	sapilepäi	sapilepäi

Borrowed from Latin sapiō (“I am wise”).

• IPA^(key): /sɑːp/

sap

1. wisdom

• (Standard Zhuang) IPA^(key): /θaːp˧˥/
• Tone numbers: sap⁷
• Hyphenation: sap

From Proto-Tai *saːpᴰ (“cockroach”). Cognate with Thai สาบ (sàap), Lao ສາບ (sāp), Shan သၢပ်ႇ (sàap), Bouyei saabt.

sap (Sawndip form 𫊷, 1957–1982 spelling sap)

1. cockroach

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

sap (1957–1982 spelling sap)

1. to wear shoes with the heels stepping down on the back of the shoes